Lieve Bettine,
We naderen de maand mei en ik vroeg me af of u met de oorlog in Oekraïne (en al het andere geweld op de wereld) in gedachten, en met vier en vijf mei in aantocht mij en uw andere aandachtige lezers met uw virtuoze pen een hart onder de riem zou kunnen steken. Ik heb als alleenstaande homo af en toe behoefte aan een bemoedigend woordje.
Dank u wel.
Liefs,
Dwayne
Lieve Dwayne
Dank voor je interessante brief en compliment. Ik ben slechts een bevallige dame die met liefde en passie haar adviezen geeft aan de (kwetsbare) medemens, vaak onder (lichte) invloed van een een glas kwaliteitswijn en wat zoetigheid.
Maar de zoetigheid in de wereld is soms ver te zoeken, helaas.
Op 24 april werd het orthodox Pasen gevierd en ik zag hoe de in Marioepol achtergebleven Oekraïners met hun mandjes vol lekkernijen naar de kerk liepen om deze te laten zegenen. Op de achtergrond hoorde je het gierende geluid van granaten gevolgd door de explosies van de inslagen.
Tranen rollen ook bij mij over de wangen als ik de verdrietige beelden op televisie voorbij zie komen. Nog maar één keer per dag kijk ik daarom naar het journaal want ik ben na zo’n uitzending volledig uit het veld geslagen en ik slaap er slecht van.
Wat er zich sinds 24 februari afgespeelt is niet te bevatten. En wanneer Volodymyr Zelensky ons toespreekt en om hulp vanuit het westen smeekt, ben ik in staat naar hem toe te rennen om hem meteen bijstand te verlenen.
Met enorme kracht komen bij ons de beelden binnen van de oorlogsslachtoffers en de kapotgeschoten steden en dorpen en iedereen kent inmiddels wel iemand die hulp geboden heeft aan de slachtoffers. Ook onze eigen community biedt alle steun die nodig is. Hartverwarmend. En broodnodig.
En laten we met vier en vijf mei in het vooruitzicht ook niet de plekken op de wereld vergeten waar al jaren oorlog gevoerd wordt, zoals in Jemen, Nigeria, Myanmar en Syrië.
Ik vrees ook nog het een en ander vanuit China waar vele Nederlanders massaal voor een habbekrats prullaria bestellen, en waar mensenrechten dagelijks geschonden worden, om vervolgens te zien dat in Hongarije Viktor Orbán de verkiezingen weer wint en Marine Le Pen tweede wordt in de Franse presidentsverkiezingen.
Nee, ik kan niet al het leed van de wereld op mijn elegante schouders dragen en dat kun jij ook niet, lieve Dwayne. Laten we daarom doen wat wel kan: geld doneren, vrijwilligerswerk doen, lief zijn voor elkaar en vluchtelingen hier of elders helpen met wat we maar kunnen.
Oorlog. Ja.
Op vier mei staan wij stil bij hen die voor ons gestreden hebben en bij hen die zijn omgekomen tijdens oorlogen en vredesmissies. Ik weet nog goed hoe vorig jaar de toespraak van André van Duin tijdens de Nationale Dodenherdenking een enorme impact op me had en hoe hij met zijn wijze woorden mij een hart onder de riem stak.
En ik denk er nu weer aan.
“Toen ik in 1947 werd geboren vlak na de oorlog in Rotterdam, was die stad druk bezig met de wederopbouw. Het puinruimen en herstellen van de enorme schade die door het bombardement was veroorzaakt.”
Zo begon de toespraak van André.
Rotterdam, Mariepol, Kiev.
In deze ‘histoire qui se répète’ kan ik alleen tegen je zeggen: wees lief voor een ander en helpt elkander.
Altijd.
Liefs,
Bettine
*
Lieve Bettine: in deze rubriek beantwoordt vrolijke, exotische en toch nette Bettine Wouterse (Breda, 24 juni, 19??) vragen over liefde, levensstijl, gender, prangende kwesties, etiquette en dilemma’s waar u dagelijks mee rondloopt of waar u wakker van ligt.
Heeft u een vraag voor Bettine? Stuur deze naar: lievebettine@gaykrant.nl
*
One thought on “Lieve Bettine #16”