Suzanne van de Laar

Van 25 april tot 1 mei is het Lesbian Visibility Week. Daarin willen we onze solidariteit tonen met alle vrouwen die (ook) op vrouwen vallen. Gaykrant geeft deze week het woord aan zeven vrouwen uit de community, die aan de hand van negen vragen een inkijkje geven in hun leven en vertellen wat hen drijft. Deze keer: Suzanne van de Laar.

Redactie: Simone Claessen

1. Wat doe je in het dagelijks leven en wat doe je voor de community?

In het dagelijks leven ben ik fotograaf, voorzitter Winter Pride Almere, ambassadeur Pride Amsterdam en Raadslid voor de Gemeente Almere.

2. Wie zijn de grootste voorbeelden in jouw leven?

Mijn grootste voorbeeld aangeven vind ik lastig, aangezien heel veel mensen mooie dingen doen.

3. Hoe identificeer je jezelf in gender en seksualiteit?

Ik identificeer mezelf als vrouw, en in mijn seksualiteit als panseksuele vrouw. Ik val op mensen en niet op gender.

4. Vind je het belangrijk om jezelf ook als zodanig te profileren naar anderen toe?

Ik vind het belangrijk dat dit open is, omdat er zeker in mijn persoonlijke situatie nog al eens vragen komen: “Waarom zet je je in voor onze community?”. Maar ook de opmerkingen: ”Zij is toch hetero? Getrouwd met een man toch?”. In mijn trouwakte staat dat ik getrouwd ben met een vrouw, maar mensen kijken liever naar wat ze denken te zien. Dus ja, ik vind het heel belangrijk om dit gesprek open te houden.

5. Wat is het meest positieve dat je ooit hebt ondervonden aan niet-hetero / niet-cisgender zijn?

Het meest positieve vind ik het veilige familiegevoel dat er binnen onze fetish community heerst. Het er voor elkaar zijn. Ik kwam aan in Amerika in corona tijd en alle hotels waren dicht. Eén oproep binnen de leather groep en ik kon kiezen waar ik wilde verblijven.

6. Wat is het meest negatieve dat je ooit hebt ondervonden aan niet-hetero / niet-cisgender zijn?

Opmerkingen dat ik niet lesbisch/gay genoeg zou zijn.

7. Wat zou er per morgen gedaan moeten worden om de positie van LHBTI+’ers te veranderen en die van vrouwen in het bijzonder?

Meer vrouwen/mensen die zichtbaar zichzelf durven zijn. Dat er meer transgenderzorg beschikbaar komt. Dat het LHBTIQ zijn de normaalste zaak van de wereld wordt. Dromen mag 😉 )

8. Hoe zou je het liefst herinnerd willen worden?

Als een moeder voor de community.

9. Wat is je motto?

Mijn motto is: This is me.

Wat voor mij staat voor: mens , vrouw, moeder, partner, vriendin, fetish vrouw, leer, activiste, heks, natuurliefhebber, luisterend oor, fotograaf, raadslid. Maar alsjeblieft stop mij niet in een hokje. Want dat past mij niet.

*

•••

Adverteren op Gaykrant en daarmee onafhankelijke journalistiek met een regenboograndje mogelijk maken?

Klik hier voor meer informatie!

 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.