Van 25 april tot 1 mei is het Lesbian Visibility Week. Daarin willen we onze solidariteit tonen met alle vrouwen die (ook) op vrouwen vallen. Gaykrant geeft deze week het woord aan zeven vrouwen uit de community, die aan de hand van negen vragen een inkijkje geven in hun leven en vertellen wat hen drijft. Deze keer: Rivkah op het Veld.
Redactie: Simone Claessen
Foto: Stefan Heijdendaal
1. Wat doe je in het dagelijks leven en wat doe je voor de community?
Ik ben sportjournalist bij Studio Sport, waar ik als verslaggever en presentator werk. Ik volg onder andere het vrouwenvoetbal op de voet. Daarnaast maak ik samen met mijn collega´s Jeroen Gortworst en Winfried Baijens podcast De Schaduwspits over homo-acceptatie in het profvoetbal. De lhbti+-gemeenschap en profsport is niet altijd een makkelijke combinatie en wij vinden het heel belangrijk hier aandacht aan te besteden en over te praten. In mijn werk probeer ik zoveel mogelijk aandacht te besteden aan onderwerpen die niet altijd genoeg aan bod komen, zoals seksualiteit en racisme.
2. Wie zijn de grootste voorbeelden in jouw leven?
Ik kijk graag naar sterke vrouwen die staan voor wie ze zijn en zichzelf durven te zijn. Dat is in mijn leven bijvoorbeeld mijn oma, maar ik kijk ook naar tennisster Serena Williams, actrice en activist Jane Fonda en -binnen de lhbti+-gemeenschap- Marsha P Johnson. Ik vind het mooi als mensen op komen voor zichzelf én voor anderen, ook als ze daardoor concessies moeten doen. Billie Eilish is daar ook een mooi recent voorbeeld van, of S10.
3. Hoe identificeer je jezelf in gender en seksualiteit?
Ik identificeer mijzelf als vrouw en ben lesbisch, maar andere benamingen als queer of gay gebruik ik ook.
4. Vind je het belangrijk om jezelf ook als zodanig te profileren naar anderen toe?
Ik heb nooit concessies gedaan aan mezelf zijn en daar ben ik heel blij mee. Ik ben altijd open geweest over mijn seksualiteit, in welke omgeving ook. Ik heb een publieke functie en vind het altijd goed open te zijn over het feit dat ik met een vrouw getrouwd ben. Het zou mooi zijn als dat gewoon een gegeven is, maar soms merk ik dat mensen in interviews doorvragen op het onderwerp in de hoop dat er een spannend of verdrietig verhaal achter zit. Ik wil juist ook laten zien hoe leuk en mooi het is anders te zijn.
5. Wat is het meest positieve dat je ooit hebt ondervonden aan niet-hetero / niet-cisgender zijn?
Ik vind het ontzettend leuk om anders te zijn en draag dat graag uit. Gemiddeld zijn is ook maar saai. Daarnaast verwoordde een vriendin van mij het goed: vaak is er een diepte of gelaagdheid bij niet-hetero/niet-cisgender mensen, waardoor je goed met ze kunt levelen. Misschien is dat juist omdat we dingen hebben moeten overwinnen of in ieder geval weten hoe het is om niet tot een meerderheid te behoren.
6. Wat is het meest negatieve dat je ooit hebt ondervonden aan niet-hetero / niet-cisgender zijn?
Natuurlijk heb ik gedurende de jaren opmerkingen gekregen van mensen als ik hand-in-hand over straat liep of op social media. Maar gelukkig krijg ik over het algemeen vooral positieve reacties van mensen. Als ik de vraag breder dan mezelf trek, kijk ik vooral naar de verhalen die ik voor onze podcast heb gehoord en waar veel lhbti+´ers mee te maken krijgen in de sportwereld. Van het idee dat er op dit moment veel sporters niet zichzelf kunnen zijn en zich misschien niet veilig worden, word ik heel verdrietig.
7. Wat zou er per morgen gedaan moeten worden om de positie van LHBTI+’ers te veranderen en die van vrouwen in het bijzonder?
Representatie is ongelooflijk belangrijk, of het nu gaat om LHBTI+´ers gaat, vrouwen of zwarte mensen. Hoe meer we diversiteit zien bij televisieprogramma´s, in films en series, hoe makkelijker de stap wordt voor een volgende generatie zich te beseffen wat ze allemaal kunnen.
8. Hoe zou je het liefst herinnerd willen worden?
Ik hoop vooral dat ik mooie dingen mag blijven maken die mensen misschien een beetje helpen zichzelf te kunnen zijn. Als dat lukt, ben ik tevreden.
9. Wat is je motto?
Ik heb niet echt een motto.
•••
Adverteren op Gaykrant en daarmee onafhankelijke journalistiek met een regenboograndje mogelijk maken?
Klik hier voor meer informatie!
