Van 25 april tot 1 mei is het Lesbian Visibility Week. Daarin willen we onze solidariteit tonen met alle vrouwen die (ook) op vrouwen vallen. Gaykrant geeft deze week het woord aan zeven vrouwen uit de community, die aan de hand van negen vragen een inkijkje geven in hun leven en vertellen wat hen drijft. Deze keer: Tori Anneke.
Redactie: Simone Claessen
1. Wat doe je in het dagelijks leven en wat doe je voor de community?
De afgelopen jaren worden mijn dagen en nachten vooral gevuld met achter de schermen en hands on actief zijn bij Dragshow Bar Lellebel. Ik ga bijna nooit meer uit, maar als ik dat doe, kun je me in het weekend bij Bar Buka vinden met mijn vriendin Jacqui.
Ik denk dat mijn grootste bijdrage het redden van Lellebel was, samen met mijn zakenpartners Rose en Tiffanie. Voor mij is het vooral heel belangrijk dat iedereen weet dat Lellebel eigendom is van en geëxploiteerd wordt door trans personen en gays! Een historische en bekende iconische bar/club begon als een veilige ruimte voor queer-folk in de late jaren 90 en is dat eigenlijk altijd gebleven. We hebben de binnenkant dan wel groots gerenoveerd, maar we hebben wel steeds vastgehouden aan waar de bar oorspronkelijk voor stond. Nu hebben we een nieuwe generatie gasten; verrassend genoeg niet-LHBT-mensen die het enorm naar hun zin hebben samen met onze Rainbow-gasten. Verder valt ook een enorme toename van lesbische gasten op! Bedankt daarvoor dames! Ik krijg altijd een grote glimlach op mijn gezicht als als ik aan het werk ben en hen zie binnenkomen.
2. Wie zijn de grootste voorbeelden in jouw leven?
Wat beroemdheden betreft ben ik helemaal into Laura Jane Grace. Mensen die ik echt ken? Wauw, heel veel! Voor zover levend en actueel; mijn vriendin Jacqui, mijn zakenpartner Rose, en Marianne de eigenaar van Bar Buka, komen het eerst in me op. Ik denk dat ik een langere lijst kan maken, maar misschien heb ik een paar biertjes nodig om daar over na te denken.
3. Hoe identificeer je jezelf in gender en seksualiteit?
Hoewel mijn identiteitspapieren vrouw als mijn geslacht aangeven (waar ik dankbaar en meer dan blij mee ben), identificeer ik me met trots als een transseksuele vrouw, als mij dat wordt gevraagd. Wat betreft seksuele voorkeur? Ik viel eigenlijk nooit op mannen. Ik probeerde het in het begin van mijn transitie, alleen uit nieuwsgierigheid en ervaring, maar realiseerde me al snel dat het ? was. Ik kan een knappe vent waarderen in tegenstelling tot de typische “cigarette butt” die je overal ziet, maar om zijn vriendin te zijn: Verdomme nee! Gelukkig ben ik lesbisch!
4. Vind je het belangrijk om jezelf ook als zodanig te profileren naar anderen toe?
Belangrijk? Hmmm… ik weet het niet. Ik vind het heerlijk om te zijn wie ik ben, een trans vrouw, en ik weet dat ik me standaard al als zodanig presenteer. Wat betreft profileren als lesbienne? Nou, ik heb de tatoeages op mijn arm die zeggen dat ik dat ben en de verplichte Doc Marten’s natuurlijk?.Maar alle grappen terzijde, profileren als lesbienne, is dat een ding? Soms vind ik het leuk om glamoureus en girlie girl te worden, maar meestal draag ik nauwelijks make-up en ja, mijn Doc Martens. Omdat ik een trans vrouw ben, gaan mensen er als vanzelfsprekend vanuit dat ik een vriend heb of op mannen val. Het moment waarop ik antwoord dat ik dat niet heb/ben, dat is het moment dat echt belangrijk voor me is. Omdat ik weet dat er niet veel lesbische trans vrouwen zijn! Het duurde vijf jaar voordat Jacqui en ik elkaar ontmoetten. Het zet mensen aan het denken, en ze luisteren echt naar me me. Nou ja, ze doen tenminste alsof. De meesten antwoorden “Wauw, dat is raar.” Ik lach dan en zeg: “Yep, ik was een hetero man en nu ben ik een lesbische trans vrouw.” Wat ik op zo’n moment voel is kracht en trots.
5. Wat is het meest positieve dat je ooit hebt ondervonden aan niet-hetero / niet-cisgender zijn?
Geaccepteerd worden bij Bar Buka, toen ik de eerste keer binnenkwam; door het personeel en uiteindelijk door de klanten. Ik ben altijd door iedereen daar opgenomen, geaccepteerd, verwelkomd en behandeld als een gelijke. Af en toe maakt een “cigarette butt” (man) een bijdehante opmerking en dan denk ik bij mezelf: “Ik ben blij dat ik geen kerel meer ben.”
6. Wat is het meest negatieve dat je ooit hebt ondervonden aan niet-hetero / niet-cisgender zijn?
Je hebt overal stomme “jerkoffs”, toch? Gelukkig heb ik geen fysieke negatieve ervaringen gehad. Omdat ik uit New York City kom en een paar jaar in Los Angeles heb gewoond, heb ik geleerd om snel een inschatting van mijn omgeving te maken. Een soort intuïtie of aangeboren denk ik? Ik heb geleerd dat je gevaar loopt als vrouw, of je nu trans of cis bent, helaas. Ik luister ook niet naar stomme opmerkingen, en probeer me niets aan te trekken van de starende blikken en alle verbale domheid. Ja, het is kwetsend, maar ik laat me er niet door teneerslaan. Soms heb ik zodra ik thuiskom een flinke huilbui, neem een Ben & Jerry’s of een kebab (of allebei één keer per maand!) Dit zijn dingen die ik in de afgelopen vijf jaar heb geleerd, onder andere. Daar kan ik onder het genot van een paar biertjes nog wel een heel gesprek aan wijden.
7. Wat zou er per morgen gedaan moeten worden om de positie van LHBTI+’ers te veranderen en die van vrouwen in het bijzonder?
Wauw, ik weet het niet. Ik ben niet zo thuis in politiek. Maar de USA lijken alles uit de kast te halen tegen trans personen. Wie had dat gedacht? Ik was echt overtuigd dat de jaren 2020 als de jaren 60 zouden worden voor de Regenbooggemeenschap. Het decennium dat we zouden doorbreken, zoals toen de Berlijnse Muur viel. Meid, had ik het verkeerd!! Stoppen met macht geven aan oude blanke rijke conservatieve mannen? Dat is de wortel en daaruit voortkomt de heteronormatieve samenleving waarin we leven. Ik denk echt dat het een harde en lange strijd zal zijn. Maar er zijn nu steeds meer vrouwen die machtposities bekleden: we zullen er uiteindelijk komen dames!
8. Hoe zou je het liefst herinnerd willen worden?
One bat shit crazy granny tranny dyke with legs that go up to here!
9. Wat is je motto?
Lellebel Muthafuckas!!!
*
Tori is Amerikaanse. Het gesprek werd in het Engels gehouden. Niet alles is naar het Nederlands toe vertaald.
*
•••
Adverteren op Gaykrant en daarmee onafhankelijke journalistiek met een regenboograndje mogelijk maken?
Klik hier voor meer informatie!
