Kitty van Peer reisde sinds 2016 regelmatig naar Griekenland om als vrijwilliger in vluchtelingenkampen te helpen. Voor Gaykrant schrijft ze geregeld over en voor LHBTI+vluchtelingen, vaak in nauw contact met LGBT Asylum Support. Deze keer sprak ze met Missac Tabakian uit Libanon.
Tekst: Kitty van Peer
Foto’s: Missac Tabakian
Tijdens het voorgesprek krijg ik al een beetje de positieve up-beat vibe mee, die van Missac uitgaat. En tijdens het interview wordt dat zeker niet minder. In gesprek met Missac Tabakian (27) uit Libanon, waar hij niet zichzelf kon zijn. Nu bouwt hij aan een toekomst in Nederland.
Natuurlijk hebben we het over de zwarte bladzijden in zijn leven, vluchten doe je niet zomaar, maar we hebben het ook over hoe hij nu zijn leven leidt en vooral ook over hoe hij zijn toekomst ziet. Missac schrijft zijn eigen verhaal en vult de nog lege bladzijden op een positieve en energieke manier.
Hi Missac, vertel, hoe gaat het met je en waarom wil je je verhaal delen met Gaykrant?
Ik wil graag mensen helpen en een inspiratiebron zijn. Tegen de mensen die het moeilijk vinden om uit de kast te komen, zou ik willen zeggen; kom uit die kast! You only live once. Laat jezelf zien! Ik kijk nu al uit naar mijn eerste Pride.
Vrijheid.
In Libanon kon ik mezelf niet zijn, maar nu vind ik het heerlijk om in vrijheid te bepalen wat ik doe, waar ik heen ga en met wie. Als ik samen met iemand dingen kan doen is dat fijn, maar is dat niet zo, dan kies ik mijn eigen weg. Ik wil ontdekken en mensen ontmoeten. Ik hou van het uitgaansleven in Amsterdam en geniet van al het moois om me heen. Ik ben trots en zuinig op mijn lijf en op wie ik ben.
Je kon jezelf niet zijn in Libanon, wil je daar iets meer over vertellen?
Homoseksualiteit is in Libanon onzichtbaar: er wordt totaal niet over gesproken. Toen ik dertien was keek ik met een iets ouder vriendje online naar gay-porno. Ik merkte dat ik dat leuk vond, maar wist totaal niet wat het was. Later ontdekte ik dat ik me niet aangetrokken voelde tot meisjes en vrouwen.
Maar ik kon het niet of nauwelijks gaan onderzoeken omdat dat te gevaarlijk was en is. Voor je het weet beland je in de gevangenis, ik had het er erg moeilijk mee en wist niet met wie ik kon gaan praten. Nogmaals, het onderwerp was niet bespreekbaar. Daarnaast is mijn gay-zijn aan mij en mijn manier van doen te zien, dus werd ik ook regelmatig lastiggevallen. Ik ben uitgescholden, geslagen en met spullen bekogeld.
Ik wil je vertellen over een heftige gebeurtenis in mijn leven.
Ik was op bezoek geweest bij mijn oma. Het was een flinke wandeling naar huis, maar met muziek en oortjes in, voor mij totaal geen probleem.
Wanneer twee mannen op een brommer mij iets toeroepen besteed ik er eerst geen aandacht aan, omdat ik zo heerlijk naar de muziek luister. Maar ze keren en komen opnieuw op me af. Ze trekken aan de oortjes van mijn telefoon, gek genoeg proberen ze de telefoon niet te pakken. Het pistool heb ik nog niet gezien wanneer ik naar beneden kijk en bloed uit mijn heup zie komen. In paniek ’ren’ ik naar huis. Het duurt even voordat ik in het juiste ziekenhuis terecht kom. Ik ben erg bang. Als de politie mij ondervraagt kan en durf ik niet te vertellen waarom ik denk dat het gebeurd is. Ik bedoel, twee sterke mannen tegen mij alleen. Die telefoon hadden ze zo kunnen pakken. Deze gebeurtenis blijft me lang achtervolgen. Ik bleef lange tijd bang.
Jaren later spreek ik hierover met een psycholoog en via haar kom in contact met de organisatie ‘Proud Libanon’, hier leer ik meer mensen kennen uit de LHBTI+-community, mensen zoals ik. Mijn steun en informatie krijg ik op dat moment ook nog veel via internet. Ik hoor en zie sterren, zoals Demi Lovato, praten over LGBTI-rechten en ik begin mezelf daardoor steeds meer te accepteren en ik durf mezelf online steeds meer te laten zien. Helaas is dat in Libanon niet mogelijk en ik kom opnieuw in de problemen, ik mag een tijd niet meer werken en ik vlucht.
Nog even over de sterren die mij hebben geïnspireerd, vooral Lady Gaga heeft mij in mijn proces enorm geholpen. Zij is dan ook voor mij dé inspiratiebron en een enorm icoon, ik hou van haar. En ik ga haar live zien dit jaar! Dat wil ik al vanaf 2011, ik kan niet wachten.
Je spreekt erg goed Nederlands, hoe is je dat zo snel gelukt? Je bent hier nog geen twee jaar.
Het veel praten met Nederlanders, You-tube en Netflix hebben mij geholpen. En ik ben als vrijwilliger ook zeer actief in verschillende jongerengroepen en -projecten, zoals R-NEWT, Talent Valley en NextUp. Hierdoor ontmoet ik veel verschillende mensen en word ik regelmatig benaderd door organisaties, omdat ze mij zien als coach voor jongeren. Iets dat ik inderdaad ook heel leuk vind om te doen. Pas geleden heb ik bij Quardin in Rotterdam ook Koningin Maxima ontmoet. Bij de lancering van Mind Us, een stichting die zich richt op jongeren met mentale problemen.
Ligt daar jouw toekomst, het coachen van jongeren?
Mijn toekomstplannen houden in dat ik graag verder wil studeren. Ik werkte in Libanon in het ziekenhuis en dat doe ik nu weer, in het logistieke proces. Graag wil ik farmaceutische wetenschappen gaan studeren omdat daar mijn passie ligt, bij geneeskunde en onderzoek naar nieuwe medicijnen. Misschien komt het omdat ik de ziekte van Crohn heb. Gezondheid en mijn lichaam zijn erg belangrijk voor mij.
En verder droom je van een Missac Mansion in LA.
Tussen celebrities, dat is waar ik graag wil zijn. Ik hou ervan om te stralen.
Hoe zou je jezelf omschrijven en met welke woorden?
Ik houd niet van thuis zijn, ik maak gemakkelijk contact en ben een actief persoon die graag andere mensen ontmoet. Daarom ben ik na mijn inburgering verdergegaan met het vrijwilligerswerk en heb ik door een open sollicitatie nu een baan.
Ik ben naar Nederland gekomen om iets te doen met mijn leven. Ik ben blij met de kansen die ik krijg en dankbaar voor de mensen die ik ontmoet, voor de motivatie en de kansen die zij mij geven.
De woorden die bij mij passen zijn: Vrij, Durfal, Positief en Liefde. Als je iets doet, doe het met Liefde.
Nederland is een mooi en kleurrijk persoon rijker.
Dank je wel.
*