Nadat haar eigen partner uit de kast kwam, kon Daniëlle Warnier (51) heel erg weinig informatie vinden hierover. Wel was er veel informatie voor degene die uit de kast komt, maar niet voor de heteropartner. Partner uit de Kast is een programma voor mensen waarvan de partner uit de kast is gekomen. Het is ontwikkeld en bedacht door Daniëlle en het is een programma dat ze zelf had willen volgen in die tijd.
Tekst: Floor Brands
Foto’s: Gerda Woltinge
Wie is Daniëlle?
Ik ben Daniëlle Warnier. Ik ben van 1970, en inmiddels een alleenstaande moeder nadat mijn man eind 2014 uit de kast kwam. We hadden een relatie van vijftien jaar. Begin 2014 kreeg mijn man een ernstige depressie waarvoor hij uiteindelijk werd opgenomen. Wij hadden twee kinderen: zijn zoon heb ik ook altijd als eigen zoon beschouwd. Die was drieëntwintig en woonde inmiddels op kamers. Wij hebben ook samen nog een zoon, die was toen negen.
Uiteindelijk kwam mijn man na een maand weer thuis en viel toen onder de GGZ, maar echt lekker liep dat niet. In de zomer schoot hij weer in een depressie en toen heb ik hem gevraagd wat hij nu nodig had. Hij gaf aan dat hij heel graag wilde praten met een psychiater. We hebben toen afscheid genomen van de GGZ en hij is met een psychiater gaan praten. Twee maanden later kwam hij uit de kast.
In eerste instantie was de gedachte wel dat als daar de depressie mee opgelost is, dan is dat fantastisch, maar ik kon toen nog helemaal niet overzien wat voor impact dat zou gaan hebben op mijn leven. Die klap kwam iets later. Ik ging ook anders kijken naar ons verleden. Want met wie heb ik eigenlijk een relatie gehad? Maar ook hoe we nu verder zouden gaan. Kunnen we nog wel getrouwd blijven? Kunnen we dit ooit vertellen aan mensen?
Ik voelde heel erg de schaamte. Heel veel vrienden zijn gay, maar ineens kwam het mijn leven binnen op een verwoestende manier. Ik heb altijd gedacht dat ik met een heteroman een relatie had, en dat bleek niet zo te zijn. Er viel ineens heel veel om.
Heeft hij het altijd geweten, of was het op het laatst tijdens de gesprekken met de psychiater dat hij besefte wat er aan de hand was?
Nee, hij heeft het niet echt geweten. Wel romantiseerde hij het homoseksuele leven. Tijdens een crisis was dit zijn vlucht in zijn hoofd. Wel zie je heel vaak dat als iemand uit de kast komt het dan zie al langer heeft gesluimerd. In het programma dat ik heb ontwikkeld hebben we samen een podcast gemaakt waarin hij de luisteraar meeneemt in zijn proces en escapes. Als hij het moeilijk had of er gebeurde iets, dan vluchtte hij een beetje in de romantiek van de homoseksualiteit. Hij heeft het wel geprobeerd, maar wist er eigenlijk geen raad mee.
‘Het frustrerende is ook wel dat iemand die uit de kast komt veelal op steun en aanmoediging kan rekenen dan de heteropartner.’
De crisis een half jaar voor zijn coming-out heeft er eigenlijk voor gezorgd dat alles in een stroomversnelling kwam. In die tijd gebeurde er zoveel dat hijzelf het gevoel had dat hij het niet meer kon ontkennen. Toen hij uiteindelijk zijn coming-out had, ging ook wel het dak eraf en was de opluchting enorm. Hij kon er ineens een naam aan geven. Zijn leven ging ineens open en mijn leven stortte in.
En dan? Hoe ga je verder?
Ik wilde me vooral sterk genoeg voelen voordat we het aan de kinderen zouden vertellen. De jongste maakte het niet uit dat zijn vader homoseksueel is, maar dat wij zouden gaan scheiden vond hij vreselijk. De oudste was inmiddels drieëntwintig en homoseksualiteit speelde eigenlijk helemaal geen rol in zijn leven. Die ging wel vragen stellen of hij er wel zou zijn geweest als zijn vader vanaf het begin al als homoseksuele man door het leven was gegaan.
Maar uiteindelijk was zijn vader wel gewoon zijn vader. Het was niet altijd gemakkelijk en we werden af en toe door zijn zoon stevig aan de tand gevoeld. En op die vragen had zijn vader ook niet altijd een antwoord. Vooral de vraag waarom hij was gescheiden van zijn moeder en opnieuw een relatie was aangegaan met mij, weer een vrouw, was een lastige. Wellicht had mijn man ergens de hoop dat onze relatie het onvervulde verlangen zou stoppen of allicht zou dempen.
Als je jarenlang niet weet wat er eigenlijk aan de hand is.
Klopt. Ongeveer zes maanden na zijn coming-out, overleed de oudste plotseling aan diabetes. Wij waren net op dat moment bezig om een scheiding te regelen en op zo’n moment valt je leven op een heel andere manier om en is er ineens een hiërarchie in rouw. De dood van je kind overstijgt alles, maar we hebben toen wel heel duidelijk besloten om dat samen te doen en hebben de scheiding even on hold gezet. Vooral ook om onze jongste zoon goed te begeleiden en er met al onze aandacht voor hem te zijn. Hij moest zijn oudere broer missen en zijn ouders gingen scheiden.
Uiteindelijk hebben we de scheiding in de zomer toch doorgezet. Ook omdat ik het heel lastig vond om nog met een man te leven die mij eigenlijk niet wilde. En hij moest zijn leven gaan leiden zoals hij dat graag wilde. Ik praat er nu heel gemakkelijk over, maar het was toen natuurlijk helemaal niet gemakkelijk. Wat mij toen heel erg heeft geholpen en wat uiteindelijk ook ons weer heel erg hielp: ik moest afstuderen voor mijn opleiding psychosociaal therapeut en een eindscriptie schrijven. Het was nu of nooit. Ik heb daar toen mijn situatie voor gebruikt als uitgangspunt.
Ook werkte hij mee aan mijn programma ‘Partner uit de Kast’, omdat er geen voorbeelden zijn van hoe je met elkaar omgaat als een partner uit de kast komt. Er wordt veelal maar een kant van de situatie belicht. Hoe fijn is het als je een inkijkje krijgt in het leven van beide partners na een coming-out. In het programma ga ik ook wat dieper in op de boosheid die je als partner kunt voelen als je partner uit de kast komt. Je hebt natuurlijk recht op je boosheid. Tegelijkertijd is het gif voor je systeem. Als je niet ‘gecorrigeerd’ wordt in je gedachten, je boosheid een loopje met je neemt. Kijk het beest aan in de bek en zoek hulp en troost.
Heeft jouw ex die boosheid van jou ook begrepen destijds?
Ja, heel erg.
Dat maakt het dan voor jou ook wel een stukje makkelijker, denk ik.
Ja absoluut, alleen in het begin was hij zo blij, bijna euforisch dat het hoge woord eruit was dat er even helemaal geen aandacht kon zijn voor mij. Toen hij echter mijn verdriet zag en daar moeilijk mee kon dealen, heeft hij ook momenten gehad dat hij de kast weer in wilde. Dat kon niet meer, ik voelde aan alles dat dit een levens veranderende situatie was. Maar hij heeft heel erg veel begrip gehad voor mijn verdriet daarin.
‘Ik voelde heel erg de schaamte. Heel veel vrienden zijn gay, maar ineens kwam het mijn leven binnen op een verwoestende manier.’
Het frustrerende is ook wel dat iemand die uit de kast komt veelal op steun en aanmoediging kan rekenen dan de heteropartner. Vanuit de hulpverlening en ook omgeving zijn er maar weinig mensen geweest die ooit aan mij hebben gevraagd hoe het voor mij was. Of we het de kinderen al hadden verteld. Of ik hulp nodig had. Het gezin valt snel buitenbeeld.
Nu ben ik zelf verlies- en rouwtherapeut en besloot dat ik me wilde inzetten voor deze groep, maar ook voor die LHBTI+gemeenschap. Ik heb toen in vijf weken tijd het programma opgezet.
Wat is je doel uiteindelijk met dit programma?
Het is een programma dat ik zelf had willen volgen toen mijn man uit de kast kwam. Je hebt gewoon heel veel vragen en zorgen op het moment dat zoiets gebeurt. Red ik het? Kom ik hier ooit overheen? En hoe doe ik dat dan? Waar krijg ik allemaal mee te maken? Ik heb een werkboek gemaakt met zeven hoofdstukken boordevol informatie en opdrachten over de crisis, verborgen rouw, schuld en schaamte, je ouderschap en je relatie. En de weg naar herstel.
Maar ook ga ik verder in op de verborgen rouw, het schuldgevoel, en het taboe dat er nog omheen hangt. Je ouderschap staat onder druk, hoe en wanneer vertel je het aan de kinderen en hoe ga je ermee om? Kiezen jullie een nieuwe relatievorm? En de slingerende weg van verlies naar herstel.
Hoe is het tot nu toe ontvangen?
Ik zoek heel erg de contacten met onder andere Gaykrant, maar ook met het COC en andere instanties. Het loopt nog geen storm, dus ik ben hard bezig om de naamsbekendheid te vergroten en de doelgroep te bereiken. Mensen vinden het lastig om erover te praten, er zit nog veel schaamte. Elke week is er een Webinar (anoniem te volgen) en dan is er één of zijn er soms twee personen. Ook kunnen mensen een maand lang begeleiding krijgen van mij.
Wat je tot nu toe hebt meegemaakt, zijn er nu meer mannen of vrouwen die uit de kast komen?
Bij mij zijn dat meer mannen dan vrouwen. Ik ben wel eens naar een bijeenkomst geweest, en daar was het ongeveer gelijk. En uiteraard is het verwerkingsproces voor iedereen anders. Hoe gaan beide partners om met de situatie. Gaat de coming-out partner volledig op in het nieuwe leven, blijft de heteropartner in verdriet en wrok of blijven beide partners betrokken op elkaar en het gezin, het heeft allemaal invloed op de toekomst van het gezin.
Je ex gaat hier ook in mee?
Ik zou het heel leuk vinden als hij aan zou sluiten als het groter zou worden, maar vooralsnog doe ik het alleen.
Klik hier voor meer informatie
*
•••
Adverteren op Gaykrant en daarmee onafhankelijke journalistiek met een regenboograndje mogelijk maken?
Klik hier voor meer informatie!
One thought on “Wat als je partner uit de kast komt?”