1. Wie ben je, voor welke gemeente neem je deel aan de verkiezingen en voor welke partij? Kun je aangeven waarom je voor deze partij de gemeenteraad in wilt?
Mijn naam is Celeste van Kastel en ik ben 30 jaar jong. Ik ben geboren en getogen in Breda, waar ik nu met een hond en huisgenoot in de Belcrum woon. Ik was tot voor kort kwaliteitsmanager in de zorg waarbij ik twintig plus teststraten in Nederland overzag. Ik doe vrijwilligerswerk als campagneleider en ik geef, ook een beetje als hobby, yogales in Dongen. Ik wil de gemeenteraad in voor Partij voor de Dieren omdat dit de meest inclusieve partij is, die opkomt voor gemarginaliseerden. Of dit nu mensen (van verschillende achtergrond, met een beperking, van de LHBTI+) of zelfs een hele andere soort (de dieren) betreft. De PvdD is een emancipatiepartij, en daarom pas ik zo goed bij haar; een activist in hart en ziel.
2. In hoeverre speelt je LHBTI+ zijn een rol in je politieke werk?
Iedereen heeft het recht in vrijheid zichzelf te zijn. Inclusiviteit moet worden gekoesterd en diversiteit gevierd. Met mijn LHBTI+ zijn hoop ik deze groep te vertegenwoordigen en bij te dragen aan normalisering. In 2020 heb ik mij aangesloten bij Amnesty International’s “letstalkaboutyes” campagne; een campagne over seks en consent. Deze had twee belangrijke doelen; de politiek te beïnvloeden om een wetswijziging te bewerkstelligen, als ook bewustwording in de samenleving. Mijn focus binnen deze campagne was inclusiviteit en het doorbreken van het heteronormatieve denkbeeld dat men heeft bij (seksueel) grensoverschrijdend gedrag. Grensoverschrijdend gedrag komt ook veel in de LHBTI+ community voor, en niet alleen buiten relaties, maar ook binnen, in verschillende relatievormen. Wetgeving hoort de samenleving te weerspiegelen en daarom is het voor mij cruciaal dat iedereen zich gehoord en vertegenwoordigd voelt, zeker wanneer het gaat over veiligheid.
3. Stel, je komt in de raad: wat is het eerste dat je in jouw gemeente zou willen aanpakken?
Om maar ergens te beginnen; genderneutrale openbare toiletten. Laagdrempelig, goedkoop, en zoiets kleins kan al veel doen voor de beeldvorming van de samenleving en uitsluiting tegengaan. Je zou een hele geschiedenisles kunnen geven over de oorsprong van seksescheiding in baden en toiletten. Waar meesten het over eens kunnen zijn is dat het ouderwets is – een binaire gedachtegoed waar de één als beter wordt gezien dan de ander; alles behalve inclusief dus. Genderneutrale toiletten geeft mij in ieder geval verlichting (pun intended). Ik voel mij noch vrouw, noch man. En ik wil mij niet minder voelen, of uitgesloten worden door een andere groep.
4. Besturen of oppositie? En met welke partij(en) zou je wel een college willen vormen?
Oppositie. We zijn altijd bereid om te praten met andere groene progressieve partijen, maar houden ook vast aan onze idealen. Het is geen doel op zich om in een coalitie te komen. Ook vanuit de oppositie kun je veel van je idealen verwezenlijken en andere partijen aanjagen.
5. Wat moet er nog gebeuren met of wat kan er nog verbeterd worden aan de LHBTI+ emancipatie in je gemeente?
Het begint allemaal met educatie en voorlichting. Onze gemeente kan lokaal bijdragen aan een grote systeemverandering door haar bewoners bewust te maken van het probleem en hoe we bewust, maar ook onbewust door bijvoorbeeld homofoob taalgebruik in de klas, bijdragen aan discriminatie. De gemeente zou al grote stappen kunnen zetten voor de klas in samenwerking met vrijwilligers uit de LHBTI+ community. Ook kunnen we in Breda sensitiviteitstrainingen aanbieden aan bijvoorbeeld politieagenten, onder huizenverhuurders en makelaars – groepen waaronder veel gediscrimineerd wordt. Dit, in combinatie met een lokaal meldpunt voor discriminatiemeldingen zou bij kunnen dragen aan de LHBTI+ emancipatie.
6. Wat hoop je in vier jaar te kunnen bereiken?
Ik hoop binnen vier jaar belangrijke stappen te hebben gezet voor educatie, erkenning en zichtbaarheid. Door samen met leden van de LHBTI+ community concrete plannen te maken, groot en klein, krijgen we niet alleen een stem, maar wordt werken naar oplossingen ook efficiënter. Ik hoop dat we in vier jaar programma’s draaien op scholen en bij de politie. Op kleinere schaal hoop ik dat we onze diversiteit openlijk vieren met bijvoorbeeld genderneutrale toiletten, het hijsen van de transvlag en meer regenboogzebrapaden. Vier jaar klinkt kort, maar wanneer we onszelf verbinden met andere regenbooggemeenten, van elkaar leren, en samenwerken met de Bredase LHBTI+ community, valt er veel te winnen voor de veiligheid van onze gemeenschap.
1. Wie ben je, voor welke gemeente neem je deel aan de verkiezingen en voor welke partij? Kun je aangeven waarom je voor deze partij de gemeenteraad in wilt?
Ik ben Cynthia Pallandt, 33 jaar oud en woon in Breda met mijn vriend en onze dieren. Overdag werk ik in de IT, ‘s avonds als politicus in waterschap Brabantse Delta. Daarnaast doe ik verschillende soorten vrijwilligerswerk, ik ben onder anderen bestuurslid bij Pluk de Liefde, een stichting gericht op polyamorie. Ik neem deel aan de verkiezingen in Breda namens de Partij voor de Dieren. De Partij voor de Dieren is voor mij de enige partij die het héle plaatje ziet. Er wordt niet alleen gekeken naar de belangen van Nederland of Breda; de partij heeft een planeetbrede visie. Er wordt niet alleen gekeken naar de belangen van ‘mensen zoals ik’, maar naar alle mensen én dieren. Breda kan die visie ontzettend goed gebruiken.
2. In hoeverre speelt je LHBTI+ zijn een rol in je politieke werk?
Ik zet me in voor representatie en vertegenwoordiging van LHBTI+ mensen in de politiek. Dat doe ik ook binnen mijn eigen partij, waar ik deel uitmaak van de klankbordgroep Brede Emancipatie. Ik vind het belangrijk dat er niemand is wiens belangen buiten de boot vallen in de politiek, en dat mensen niet ontmoedigd worden om de politiek in te gaan doordat er geen rolmodellen zijn die op hen lijken. Mijn ervaring met polyamorie zorgt er bovendien voor dat ik extra gemotiveerd ben me in te zetten voor onderwerpen als alternatieve woonvormen, die ook in de gemeentepolitiek aan bod kunnen komen. Zo kan wonen op maat worden gefaciliteerd voor mensen die een andere gezinssamenstelling hebben dan de standaard van twee partners en twee kinderen.
3. Stel, je komt in de raad: wat is het eerste dat je in jouw gemeenste zou willen aanpakken?
Het lijkt mij ontzettend tof als Breda de eerste Nederlandse gemeente wordt die polyamoreuze relaties erkent. In Amerika zijn er al steden die dit doen. Als dit landelijk nog niet gebeurt, kan er al kleine winst worden geboekt door het plaatselijk voor elkaar te krijgen. Het klinkt misschien als een heel specifiek punt, maar het zou een grote bijdrage leveren aan thema’s als meerouderschap die voor een groter deel van de LHBTI+ gemeenschap van belang zijn.
4. Besturen of oppositie? En met welke partij(en) zou je wel een college willen vormen?
We zijn altijd bereid om te praten met andere groene progressieve partijen, maar houden ook vast aan onze idealen. Het is geen doel op zich om in een coalitie te komen. Ook vanuit de oppositie kun je veel van je idealen verwezenlijken en andere partijen aanjagen.
5. Wat moet er nog gebeuren met of wat kan er nog verbeterd worden aan de LHBTI+ emancipatie in je gemeente?
In het Valkenbergpark staat een bankje met daarop een regenboogvlag. Dat bankje wordt om de haverklap besmeurd. Als een bankje al niet veilig is, hoe is dat dan voor mensen die zelf LHBTI+ zijn? De gemeente moet zich actief inzetten tegen geweld en pesterijen gericht op LHBTI+ mensen. Ik zou graag LHBTI+ netwerken met kennis van Breda uitnodigen om daarover mee te denken.
In Tilburg werd een paar jaar geleden een symposium georganiseerd over hoe er vroeger met homoseksualiteit e.d. om werd gegaan in Tilburg. Dat vond ik ontzettend nuttig en er is veel van te leren dat ook in het heden kan worden toegepast. Het lijkt me prachtig om met medewerking van de gemeente ook zoiets in Breda te organiseren.
6. Wat hoop je in vier jaar te kunnen bereiken?
In vier jaar hebben we niet alle problemen opgelost die LHBTI+ mensen ondervinden. Maar we kunnen wel werken aan het verbeteren van de veiligheid van deze groep in Breda en het verbeteren van hun mogelijkheden om hun leven te leiden zoals zij dat willen. Hier wil ik graag lokale LHBTI+ netwerken bij betrekken met vertegenwoordigers van ‘alle letters van LHBTI’, zodat er concrete punten kunnen worden aangepakt in plaats van dat het beperkt blijft tot zo nu en dan hijsen van de regenboogvlag. Dit is een effectieve werkwijze die bovendien het draagvlak vergroot.
De gemeente moet ook in haar eigen bedrijfsvoering een rol in LHBTI+ emancipatie pakken, zoals waar mogelijk kiezen voor genderneutraal taalgebruik en het niet uitvragen van geslacht of burgerlijke staat.
*
•••
Adverteren op Gaykrant en daarmee onafhankelijke journalistiek met een regenboograndje mogelijk maken?
Klik hier voor meer informatie!
