Met de fictiefilm Een jaar lang niks studeert Rosalie van de Biezen af aan de St. Joost School of Art & Design in Breda. Dit liefdesdrama gaat over Siem en haar relatie die compleet verandert als de moeder van haar vriendin komt te overlijden.
Opeens moet Siem het gewicht van de relatie tillen. In de aanloop naar de herdenking kunnen Siem en haar vriendin niet meer om elkaar heen draaien en wordt ze gedwongen om de waarheid onder ogen te komen: moet ze haar relatie wel willen redden?
De film gaat over het effect dat de mentale gezondheid van iemand heeft op de partner, op vrienden en op familie. Daar wordt volgens Rosalie in Nederland te weinig over gepraat en dat wil zij met deze film graag doorbreken. Daarnaast hoopt zij bij te dragen aan een positieve representatie van lesbische vrouwen in de media.
Wel denkt Rosalie dat er achteraf een open dialoog mag ontstaan over het feit dat het om een relatie van twee vrouwen gaat, omdat ze gelooft dat deze dialoog belangrijk is. Zo wordt het geen taboe.
Rosalie: ‘Vaak krijg ik de reactie: maar daar hoeven we het toch helemaal niet over te hebben? Het is toch onbelangrijk of het twee vrouwen of twee mannen zijn? Dat is wél belangrijk. Alleen door het belangrijk te vinden kan er iets veranderen in de industrie.’
*
Rosalie van de Biezen is een jonge filmmaker. Binnen haar werk verkent ze thema’s als liefde, intimiteit, verlies en eindigheid. Ze schrijft vanuit persoonlijke ervaringen, die ze door middel van deze thema’s universeel probeert te maken. In haar scenario’s staat de menselijke emotie centraal en deze probeert ze te verheffen boven het plot.
Ze vindt het belangrijk dat haar werk bijdraagt aan een positieve representatie voor de LHBTQIA+ gemeenschap, met een focus op lesbische vrouwen. Ze probeert het werk te maken dat ze zelf nodig had toen ze veertien was en op het punt stond om zichzelf te gaan ontdekken.
*