Woensdag 16 maart zijn de gemeenteraadsverkiezingen. Gaykrant biedt met de rubriek Uit de kast, in de raad ruimte aan alle LHBTI+kandidaat-gemeenteraadsleden om zichzelf voor te stellen. Iedere deelnemer aan de rubriek beantwoordt dezelfde zes vragen, waarmee lezers en volgers van Gaykrant een goed beeld krijgen van ieder afzonderlijk kandidaat-raadslid en van diens ideeën en plannen. Deze keer: Pieter Groenewege.
Redactie: Rick van der Made, Marene Elgershuizen
1. Wie ben je, voor welke gemeente neem je deel aan de verkiezingen en voor welke partij? Kun je aangeven waarom je voor deze partij de gemeenteraad in wilt?
Hoi, ik ben Pieter Groenewege (29). Ik werk achter de schermen bij de Partij voor de Dieren in de Haagse gemeenteraad. Maar nu beklim ik zelf het politieke podium, als lijsttrekker van de Partij voor de Dieren in Dordrecht. In m’n eigen stad. Ik zet me al tien jaar in voor de PvdD.
Ik ben ervan overtuigd dat we over vijftig jaar met schaamte terugkijken op hoe we nu met dieren omgaan. Geforceerd bezwangeren, in kratten smijten, aan haken hangen, de keel doorsnijden: het is geen horrorfilm maar gewoon business as usual in de veehouderij. We jagen in Nederland ieder jaar ruim 600 miljoen dieren door die hel. Dat moet stoppen. Ik wil onderdeel zijn van de oplossing, niet van het probleem.
2. In hoeverre speelt je LHBTI+ zijn een rol in je politieke werk?
Eigenlijk helemaal niet. Als PvdD komen we regelmatig op voor LHBTI+-emancipatie, maar dat zou ik ook doen als ik op vrouwen viel. Voor de rest ben ik er helemaal niet mee bezig tijdens mijn werk.
3. Stel, je komt in de raad: wat is het eerste dat je in jouw gemeente zou willen aanpakken?
De verschraling van het landschap. Fiets maar eens door een willekeurige polder. Akkers en sloten zo ver het oog reikt en dat is het zo’n beetje. Weg zijn de bosjes, vennetjes, hagen, houtwallen: alles waar insecten en vogels voedsel kunnen vinden en zich in kunnen verschuilen, alles wat het landschap leven geeft. Daardoor is er een enorme uitstervingsgolf gaande onder onze inheemse vogels en insecten.
Insecten zijn niet heel aaibaar, ik weet het, maar hun achteruitgang is echt heel zorgwekkend. Als je vroeger een autoritje naar Frankrijk maakte, zat je voorruit ergens bij Lille al onder een centimetersdikke laag insectensoep. Nu zit er niks op! Klinkt fijn, maar dat is rampzalig. Maar we kunnen het tij nog keren, door de natuur de ruimte te geven in het landschap. Daar wil ik met vaart mee aan de slag.
4. Besturen of oppositie? En met welke partij(en) zou je wel een college willen vormen?
Dat is een moeilijke vraag! De Partij voor de Dieren gaat voor de positie waar we het meest kunnen betekenen, maar dat is niet per se in de coalitie. Deelname aan een coalitie kan je als politicus ook beknotten, heb ik in Den Haag gemerkt aan de coalitiepartijen.
Veel hangt voor mij af van het aantal zetels dat we behalen. En of we genoeg partijen aan onze zijde vinden die de klimaat- en biodiversiteitscrisis met urgentie willen oplossen. Dat is wel een minimale voorwaarde voor onze medewerking aan een coalitieakkoord.
5. Wat moet er nog gebeuren met of wat kan er nog verbeterd worden aan de LHBTI+ emancipatie in je gemeente?
Ik hoor de kinderen in mijn buurt elkaar vaak uitschelden voor homo. Dat doen ze vast niet omdat ze dat een compliment vinden. Dus we zijn er nog niet. Homo moet voor iedereen een woord worden zonder gekke lading. Dan zijn we al een heel eind.
De gemeente heeft hierin een rol te spelen en ik denk dat we jong moeten beginnen. Coming Out Dag is niet enkel een leuk moment om een vlag te hijsen, maar ook om op scholen uit te leggen dat het bijvoorbeeld heel normaal is om op hetzelfde geslacht te vallen. Het COC is wat dat betreft echt onmisbaar.
Ook de maatschappelijke acceptatie van trans personen heeft nog een weg te gaan. Ik vind zichtbaarheid en vertegenwoordiging daarbij heel belangrijk. Zichtbare trans personen in het openbaar bestuur helpen enorm, doordat ze het normaal maken om trans te zijn.
6. Wat hoop je in vier jaar te kunnen bereiken?
Het is intussen 2022 en dat is te laat voor vermaak met dieren, vind ik. Zebravinken die hun hele leven in een krappe volière moeten slijten zodat voorbijlopende mensen iets hebben om naar te kijken; ik vind het echt een bizar concept. De volière in het Dordtse Park Merwestein moeten we daarom zo snel mogelijk ontmantelen.
En het is nu de hoogste tijd om de omslag maken naar een duurzame samenleving; daar treuzelt de overheid al veel te lang mee. Onze CO2-uitstoot moet de komende jaren scherp naar beneden buigen. Je zou eens foto’s moeten opzoeken van Dordt bij hoogwater. Tel daar de zeespiegelstijging nog maar bij op. Het is pompen of verzuipen.
*
