Deel 3: Dak-, maar niet thuisloos

Het moment is daar. Per vandaag ben ik officieel geen bewoner meer van ‘mijn’ flat. Na ruim 20 jaar is het tijd voor een nieuw hoofdstuk. Tijdelijk heb ik geen eigen dak en ga ik de wereld verkennen. Gelukkig is je ergens thuis voelen niet afhankelijk van of je wel of geen eigen dak hebt.

Als je ergens 20 jaar gewoond hebt doen ze niet lullig over dingen die versleten lijken. (Of gewoon kapot) Zoals afgesproken met de opzichter waren er twee dingen belangrijk voor het opleveren. De flat hoefde alleen maar leeg en schoon zijn. Klink eenvoudig genoeg, toch?

Net als bij een ‘gewone verhuizing’ duurden dingen veel langer dan gepland. Misschien was het wat optimistisch om te denken dat het in een dag kon.. Want het bleken er toch twee te zijn.

In die twee dagen is de flat leeg en schoon geworden. Mijn hemel wat verzamel je als mens een hoop spullen. (Zelfs als je al best minimalistisch leeft) Alles heeft een plek gekregen middels verkoop, vergeven of weggooien. En het is gelukt: compleet leeg en schoon opgeleverd.

Alleen dingen die sentimentele waarde hebben, heb ik opgeslagen bij een vriend. Om precies te zijn een AH-tasje vol.

De olijfgroene rugzak is voor de laatste weken in Nederland. (Omdat het handig is dat je af en toe kleding aantrekt enzo) Deze tas mag bij vertrek in Nederland blijven.

De andere is mijn ‘ready to go’ rugzak om naar Azië te gaan. Alles dat ik in principe nodig heb of denk te hebben zit hier in. (En als ik iets wil dat er niet inzit, hebben ze daar ook winkels)

Ik kan niet wachten om hem te gebruiken.