Vrijwel iedereen heeft ooit wel eens (iets van) de Fabeltjeskrant gezien of in elk geval erover gehoord. Tientallen dieren die in Fabeltjesland vele avonturen beleefden. Wat niet iedereen weet is dat de stemmen van al die dieren maar door drie mensen werden ingesproken: Elsje Scherjon, Frans van Dusschoten en Ger Smit.
Ger Smit (Amsterdam, 1933) was de zoon van een Amsterdamse bloemenverkoper en speelde in zijn jeugd in zijn vrije tijd samen met Piet Römer bij amateurtoneelgezelschappen. Hij wilde aan het toneel en ging naar de toneelschool, waar hij het maar drie maanden uithield. Financieel gezien kon Ger het niet dragen en hij nam een kantoorbaan.
Maar bloed kruipt waar het niet gaan kan, en hij solliciteerde bij de hoorspelkern en werd er aangenomen. Men had meteen door dat Ger een bijzondere stem had. Ger zelf wilde meer en nam zangles bij Ruth Horna, waar hij een klassieke opleiding kreeg.
In 1956 speelde Ger zijn eerste rol bij het Nieuw Nederlandse Toneelgezelschap. Vanaf die tijd speelde hij in vele theaterproducties bij verschillende gezelschappen. En niet alleen in toneelstukken: zijn zanglessen bij Ruth hadden zijn vruchten afgeworpen en hij werkte mee in vele musical. Hij stond op podia naast Jasperina de Jong, Willem Nijholt, Lex Goudsmit, Beppie Nooy en Simone Kleinsma.
Ger had zijn stem zo geschoold dat hij zelfs gevraagd werd om in een opera in Straatsburg te komen zingen, waar hij gehoor aan gegeven heeft, maar wat eenmalig is geweest.
Ger is altijd buiten de roddelbladen gebleven. Er was niets ‘kwaads’ over deze aardige en warme persoonlijkheid te schrijven. Maar voordat Henk van der Meyden zijn pagina in de Telegraaf had, stelde Stan Haag nog wel eens wat roddels van bekende mensen aan de kaak in zijn rubriek in de Telegraaf.
Zo plaatste Stan een foto van het bruidspaar Ingeborg Elzevier en Ger Smit, beiden in die tijd (1958) bekend van de televisieserie ‘Adriaan en Olivier’, waar ze broer en zus speelden. Stan Haag vond blijkbaar dat de twee wel bij elkaar pasten en toen hij een foto in handen kreeg waar ze als bruidspaar op te zien waren, plaatste hij de foto op zijn pagina en suggereerde hij dat ze getrouwd waren. Drie dagen later schreef hij een rectificatie. De foto was gemaakt voor een reclamefilmpje.
In 1970 kreeg Ger de taak om Ramses Shaffy te vervangen in ‘De Jantjes’ als Blauwe Toon. Het was niet de eerste keer dat hij Ramses moest vervangen: in 1958 deed hij dit ook al toen Shaffy vertrok bij De Nederlandse Comedie.
Tien jaar woonde Ger samen met Albert Mol aan de Keizersgracht en mede hierdoor werkte hij vaak met Albert samen voor theater en televisie. In 1960 mocht Ger in Mols tv-programma ‘Divertissement’ samen met ‘De Grote’ Fien de La Mar, een medley van haar vooroorlogse hits brengen. Achteraf heeft Ger dit als een hoogtepunt gezien. Het was één van de laatste optredens van Fien.
Maar Ger was ook regelmatig op de televisie te zien. In het seizoen 1962-63 in de kinderserie ‘Mik en Mak’, waar hij naast Donald Jones als een Sjors en Sjimmie vele avonturen beleefde. Het werd goed bekeken. Vele bekende toneelspelers kregen er een rol in. Wim Meulendijk – die ‘Pipo de Clown’ schreef, en voor de afwisseling ‘Mik en Mak’ ertussendoor had geschreven – ging na vijftien afleveringen toch weer terug naar Pipo de Clown.
Ger Smit is eigenlijk in de kinderhoek blijven hangen, mede door zijn stemmen in De Fabeltjeskrant als Ome Gerrit, Bor de Wolf, Ed Bever, Zoef de Haas, Lowieke de vos en vele anderen, maar ook was zijn stem te horen in Paulus de Boskabouter, De Smurfen en hij deed de eerste stem van Ernie uit Sesamstraat, die later door Wim. T. Schippers groot gemaakt is.
Ook in het theater was hij in veel stukken voor kinderen te zien. Bij het Amstel Toneel en later bij Jeugdkomedie Amsterdam onder leiding van Riny Blaser. Hij speelde er vele rollen, bijvoorbeeld nog met Bart (‘Boos’) de Graaff.
Ger is eigenlijk nooit van de televisie weggeweest. Vanaf de jaren zestig was zijn stem al te horen in vele reclamespotjes en was hij te zien in series als De Kleine Waarheid, Medisch Centrum West, Goede Tijden, Slechte tijden en Vrouwenvleugel
Ger heeft tot zijn dood 48 jaar lang een relatie met Pim Batema gehad. Pim was leraar economie en leidde ook jarenlang een toneelgroep. Zij waren elkaars klankbord. Hun relatie werd omschreven als ‘een warme liefdesverhouding’.
Ger kreeg Parkinson, wat hem belemmerde om verder te werken. Hij was veel te vinden in Vorden alwaar hij in alle rust in de buurt van hun buitenhuis wandelingen maakte en waar hij op 14 september 2012 op 79-jarige leeftijd overleed.
*
Mari Kant (1962) is in 1977 na een bezoek aan de musical Foxtrot begonnen met het verzamelen van alles wat met Nederlands theater te maken heeft. Een verzameling die – met name door het enthousiasme van theatermensen zelf – uit de hand liep en uiteindelijk ‘Het Theaterarchief’ is geworden. In 2002 is van de verzameling een stichting gemaakt, vanwaaruit tentoonstellingen en lezingen gegeven worden en bijdragen geleverd worden aan media en onderzoek.
•••
Adverteren op Gaykrant en daarmee onafhankelijke journalistiek met een regenboograndje mogelijk maken?
Klik hier voor meer informatie!
