Het is 24 november 1991, ik ben vijftien, en met stomheid geslagen: Freddie Mercury, zanger en voorman van rockgroep Queen, blijkt ineens niet meer te zijn. Overleden aan de gevolgen van aids.
Met rode oren luister ik naar de dramatische cadans van Innuendo, met daaroverheen een ontgoochelde Frits Spits, die op de radio een eerbetoon brengt. Met rode wangen laat ik het nieuws op me inwerken. Hoewel ik inmiddels diep in mijn hart weet dat ik eigenlijk meer op jongens dan op meisjes val, schrik ik van de insinuatie dat Freddie klaarblijkelijk dan toch ook wel van de mannenliefde moet zijn geweest.
Het beeld wat ik toen had van Freddie was van een oudere, stoere en robuuste man, een macho, een haantje, een koning. Van jongs af aan had ik de videoclips als een soort gospel tot me genomen via AVRO’s Toppop en Veronica’s Countdown. Het idee dat deze krachtige man een homo of biseksueel moest zijn geweest, fascineerde, verwarde en beangstigde me.
De postuum vrijgegeven clip van These Are The Days Of Our Lives, waarin Freddie uitgemergeld, onder een dikke laag makeup en in soft focus, als een schim van zijn vroegere zelf, toch een heldhaftig afscheid neer weet te zetten, zal mijn verdere jaren als jonge homo bepalen en tekenen. Dit afschrikwekkende beeld leert mij dat homoseks, en dan vooral onveilige anale homoseks, zeer gevaarlijk en zelfs dodelijk kan zijn.
Naarmate ikzelf in de jaren daarop langzaam meer durf toe te geven aan mijn verlangens van liefde en lust, blijft deze gruwelijke vlaag van Freddie als waarschuwing boven me zweven: “waag het niet!” Als ik uiteindelijk ronduit uit durf te komen voor wie en wat ik ben, kijk ik enigszins meewarig naar de oude rocklegende. Tien jaar geleden had ik het, vanuit mijn activistische gedrevenheid tot meer zichtbaarheid, zelfs nog tragisch genoemd dat Freddie zolang zo geheimzinnig had gedaan. .
Inmiddels kijk ik met andere ogen naar het fenomeen en vooral ook de mens Freddie Mercury. Er zijn inmiddels vele prachtige documentaires verschenen, waarin Freddie middels archiefopnames vrijuit spreekt, geen maskerade ophoudt, maar zijn speelse, geestige en soms stoute zelf laat zien. De krampachtige tijdgeest met de homofobe sensatiezucht lijkt eindelijk achterhaald.
Ja, hij was de koning van Queen, maar ook ooit een verlegen jongetje uit Zanzibar, dat zich schaamde voor zijn vooruitstekende tanden. Ja, hij was een ultieme levensgenieter, lustte er wel pap van, maar was ook introvert en romantisch. En ja, de biopic “Bohemian Rhapsody” geeft weliswaar een mooie introductie, maar is mijns inziens toch te kort door bocht om recht te doen aan wie hij was.
Zijn al te menselijke complexiteit wordt onderstreept door zijn muzikaliteit, die met de jaren alleen maar tastbaarder is geworden. Gerestaureerde geluidstracks met geïsoleerde vocalen brengen Freddie dichterbij dan ooit. Luister bijvoorbeeld naar de recente podcastserie “De laatste dagen van Freddie Mercury” voor indringende voorbeelden daarvan.
Hier is onder meer te horen hoe Freddie tot het bittere eind, soms opgepept door een paar glazen wodka, er bewust voor blijft kiezen om muziek te maken, en zangpartijen de microfoon in weet te slingeren die zijn doodzieke toestand overstijgen. Zijn stem mag dan wat dunner klinken, de kracht, de scherpte, het bereik en de expressie blijven ongeëvenaard, zelfs in vergelijking met hedendaagse zangers in de bloei van hun leven.
Dertig jaar zijn er voorbij gegaan sinds zijn overlijden. Hiv is voor velen gelukkig allang niet meer een doodvonnis, maar meer een chronische aandoening waar je oud mee kunt worden. Homoseksualiteit is verder uit het verdomhoekje gekomen en de acceptatie is in bijzondere mate gegroeid.
Mijn angst heeft plaatsgemaakt voor meer bewondering en tederheid. Mijn aanvankelijke schok heeft plaatsgemaakt voor herkenning. Freddie lijkt me steeds naderbij te komen nu ik hem onlangs ingehaald heb in leeftijd. Van de man die drie keer zo oud was als ik, toen hij stierf, is hij nu voor altijd een jongere man geworden.
I was born to love you!
Robert Weijers
*
Deze tekst is ook te beluisteren binnen aflevering 99 van LGBT+ Radioshow Kulti Kulti, uitgezonden op zaterdag 11 december 2021
*
•••
Adverteren op Gaykrant en daarmee onafhankelijke journalistiek met een regenboograndje mogelijk maken?
Klik hier voor meer informatie!
One thought on “Freddie”