Talitha Tauwnaar of Tally (30) is danseres, singer/songwriter en rasartiest. Op negentien november kwam haar nieuwste single Lights On uit, waarmee ze een ode brengt aan de genderneutrale liefde. Wie is Tally? Wat beweegt haar om de dingen te doen die ze doet? Kortom hoog tijd om nader kennis te maken met haar.
Tekst: Floor Brands
Foto’s: Tally
Kleding Tally: www.killthemwithyourcolour.nl
Ik zag op je Instagram heel veel volgers. Nu weet ik zelf nog niet veel over je, maar ik ga ervan uit dat dat over een uur volledig anders is.
Oh dat snap ik heel erg goed, en dat zal inderdaad over een uur anders zijn. Ik ben Talitha Tauwnaar en mijn koosnaam is van huis uit altijd Tally geweest. Het is dus geen artiestennaam. Dit is wie ik ben. Ik ben geboren in Suriname en verhuisde op tweejarige leeftijd naar Nederland samen met mijn moeder en mijn zus. Dat was na de scheiding van mijn ouders.
Mijn moeder is altijd heel gelovig geweest. De bijbel is haar levensrichtlijn geweest. Daar zijn wij mee opgevoed en dat namen we als kind gewoon aan. Natuurlijk zag ik dat het mijn moeder veel rust en geluk bracht en dan vind je dat als kind al snel goed. Ik wilde als kind graag musicalster worden: mensen entertainen, op het podium staan en mensen inspireren.
Mijn moeder stond daar volledig achter en stuurde me naar een musicalschool in de weekenden. Er was alleen niet zo heel veel geld thuis, dus kon mijn moeder dat zich uiteindelijk niet meer veroorloven en moest ik daar noodgedwongen mee stoppen. Ik heb dat in die tijd heel lastig gevonden want ik kon daar mijn ei kwijt en dat werd plotseling gestopt.
Hoe ouder ik werd, hoe meer mijn visie op het leven veranderde: er is meer dan alleen maar de bijbel. Ik had steeds meer het gevoel dat ik mijn eigen pad moest gaan volgen. In die tijd kreeg ik vriendjes. Niet de meest leuke, omdat ik niet zo goed wist hoe het ging in de liefde en hoe ik behandeld wilde en moest worden in een relatie. Waarschijnlijk kwam dat door de breuk van mijn ouders. Hierdoor maakte ik wel de verkeerde partnerkeuzes. Ik kreeg een heel obsessief vriendje en daarna een heel manipulatief vriendje. Uiteindelijk heb ik deze relaties natuurlijk beëindigd.
Overigens heb ik na die twee slechtere ervaringen met vriendjes ook een heel lief vriendje gehad en ik was heel erg verliefd op hem. Ik voelde me gewaardeerd en geliefd. Dat was fijn. Tot hij vreemdging, dat heeft me wel gebroken toen.
Na een aantal missverkiezingen ben ik gaan dansen als gogo-dancer. Ik danste op feesten en festivals en daar werd ik gelukkig van. Lekker op het podium, mooie pakjes aan en mensen entertainen. Ik was vaste danseres in Chersonissos op Starbeach. In de zomer worden daar shows georganiseerd met bekende Dj’s waar ik dan tijdens hun performances voor danste. Telkens wanneer er warme vocals in een dikke danceplaat voorbij kwamen, kreeg ik kippenvel en visualiseerde ik dat ik zelf zong. Mijn ziel wist wat er te doen stond: achter mijn dromen aangaan als zangeres en dancemuziek maken. En dat was voor mij de trigger.
Ik kwam een oude kennis in de supermarkt tegen die producer is. Ik heb hem gevraagd om een nummer met mij op te nemen. Het stond voor mij vast dat ik dancemuziek wilde maken, dat ligt zo dicht bij mij. Dit nummer werd My Reflection bij PM Recordings. Daarna ging het snel. Publishers kwamen op me af en ik kreeg een topmanager genaamd Michel Peek die me ging helpen om de juiste keuzes te maken. Ik had inmiddels het geloof losgelaten. Mijn moeder stond daar niet achter, maar snapte heel goed dat ik mijn eigen keuzes wilde maken als creatieve vlinder. Ze liet me daar vrij in en dat gaf mij heel veel rust.
Gaandeweg kreeg ik een record deal aangeboden bij een passend label om vier singles uit te brengen naar mijn eigen smaak. Dat werd mijn eerste single: Own The Night.
Inmiddels had ik mijn eerste vriendinnetje al gehad (dit was in 2014) en kwam ik erachter dat ik biseksueel ben. Ik wist nooit dat ik die gevoelens hebben kon. Ik bent wel altijd heel open geweest, al vond ik dat bij mannen wel lastiger en het seksuele deed me niet altijd iets, behalve dan bij mijn laatste vriendje.
Bij haar ging er een wereld open. Ik vond het vreemd in het begin omdat ze zo geïnteresseerd in me was. Uiteindelijk vroeg ze me mee uit eten. Ik had toen nog helemaal niet in de gaten dat ze me meer dan alleen maar leuk vond. Ik heb een heleboel mooie vrouwen om me heen, maar heb nooit het gevoel gehad dat ik er verliefd op kon worden. Vooral omdat ik voor mijn idee op jongens viel, dus ik stond er gewoon niet bij stil. Ik merkte dat ze verliefd op me was en ik vond dat ontzettend spannend. Bij de vierde date was onze eerste zoen, en dit was zo fijn, zacht en liefdevol.
Naarmate we meer afspraken werd ik heel erg verliefd. Het voelde als een deel van mij. Heel normaal. Mensen om me heen hebben het ook heel normaal gevonden. Ik had het toen nog niet aan mijn ouders verteld want die waren allebei weer naar Suriname verhuisd. Toen we samen gingen wonen moesten we het wel vertellen. Ik ben naar Suriname op vakantie gegaan en heb het ze daar verteld.
Mijn moeder had het al wel een beetje in de gaten dat de vrouw die altijd maar bij mij was niet zomaar een vriendin was. Ze was heel begripvol, maar gaf aan dat ze het vanuit haar geloof niet kon accepteren. Ze gaf daarbij aan dat zij van me hield en dat mijn geluk daarin voor haar het belangrijkste is. Dat was voor mij ook genoeg, het gaf mij heel veel rust. Mijn vader reageerde heel nuchter en liefdevol. Als ik gelukkig ben, is het voor hem prima. Ik hoefde het niet zo zeer aan de rest van de familie te vertellen, mijn ouders waren het belangrijkste.
Toen deze relatie stuk liep, werd ik weer verliefd op een vrouw en ik merkte dat de liefde voor een vrouw veel dieper en veel intenser was dan de relaties die ik met een man had gehad. Heel mooi. Emotioneler ook. Als vrouwen begrijp je elkaar toch anders. Het heeft mij in ieder geval heel veel geleerd over mezelf. Ik heb mezelf beter leren kennen.
Vanaf dat moment heb ik me opengesteld voor de LHBTI+scene en ik voelde me daar helemaal thuis. Toen kwam het label met het voorstel er iets mee te doen. Ik ging muziek uitbrengen met de focus op Pride. De eerste was toen Forbidden Fruit met een clip waarin een gay vriend van me danste. Ik begon liedjes te schrijven over de liefde die ik voelde voor een vrouw.
Ik was er open over, maar schreeuwde het niet van de daken vanwege mijn familie. Vooral vanwege mijn moeder. Ze zag dat ik daar echt gelukkig van werd, maar ik hield het voor mijzelf nog binnen de lijntjes en ging niet over de top.
Toen kwam het nummer Gloria. Lekker over de top, full on the Pride feeling. Die periode werd ik ook ambassadeur van Pride en mocht ik optreden in Ahoy. Ik liet echt mijn stem horen. Ik besefte dat dit mijn community is en dat ik daar iets voor terug wilde doen. Ik wilde voor de mensen staan die het nog moeilijk vinden om hun kleur te laten zien en wilde hen inspireren. Ik heb heel duidelijk gekozen voor mijn geluk en niet voor het geluk van iemand anders. Ik weet dat mijn moeder in haar hart altijd trots op me zal zijn en dat is voor mij genoeg. Dit is hoe ik mij wil profileren. Het staat me nu niet meer in de weg.
Dit jaar met Pride hadden we een grote show in België. Vijftienhonderd mensen die compleet uit hun dak gingen. Sindsdien is de fanbase wel Pridegericht geworden en krijg ik daar heel erg veel liefde uit. Ik vind het heerlijk om met drags samen te werken en ben ik helemaal mijn ding aan het doen. De shows die ik wil gaan geven zijn shows waar iedereen het gevoel van krijgt dat ze er mogen zijn en dat ze goed zijn zoals ze zijn. En dat ze zich niet anders hoeven voordoen. Als je naar een Tally show gaat ben je gewoon wie je bent.
Je identificeert jezelf als biseksueel, heb je momenteel ook een relatie?
Toentertijd identificeerde ik me inderdaad als biseksueel, maar nu de kennis wat groter is, identificeer ik me als panseksueel. Het kan me niet zoveel schelen of het een man of een vrouw, een trans of genderneutraal iemand is. Als ik een klik heb met iemand, dan heb ik die klik met iemand. Ik had de term panseksueel nooit gehoord en toen ik die beschrijving bekeek was het klaar en voelde ik me daar helemaal in thuis. Ik val op een persoon. Ziel op ziel. Ik heb momenteel geen relatie. Ik heb heel veel mooie mensen om me heen waar ik veel van houd en waar ik heel veel energie en liefde van krijg waardoor ik het momenteel niet heel erg mis. Komt het op mijn pad dan is dat prima, maar ik ben niet op zoek.
Zeker. Mijn nieuwe single heet Lights On en is een samenwerking met drie heel getalenteerde producers van 3NRGY. Ik schreef het nummer met Vocal-DJ Jennifer Cooke.
De single zelf gaat over onvoorwaardelijke liefde. Die liefde is er altijd en de ander heeft het ook voor jou. Ook al ben je niet met die persoon, dan kun je toch onvoorwaardelijk van iemand houden. Dat is de boodschap die we over willen brengen. En naar mijzelf de onvoorwaardelijke liefde die ik kan hebben voor een vrouw. Daarom sta ik op de cover met een vrouw omdat ik die kant van mezelf wilde laten zien. Ik vond het wel grote stap, maar ik krijg ook van mijn familie zulke liefdevolle berichtjes. De foto laat mijns inziens goed zien dat de liefde tussen twee vrouwen zo ontzettend mooi is en hoe diep deze kan gaan.
Toen ik de foto zag, kreeg ik het gevoel dat jullie elkaar ook wel heel erg lief vinden.
Dat is wel grappig dat je dat ziet want we hebben elkaar slechts vijf minuten voor die tijd leren kennen. Het gevoel en energie klopten en het ging zo natuurlijk dat de fotoshoot maar kort duurde. De foto’s zijn ongelooflijk mooi geworden. Zelfs het team was onder de indruk. De liefde die van de foto’s afspat! En dat bij mensen die elkaar nog nooit eerder hebben ontmoet. Zo fantastisch.
Ik moet wel een gevoel hebben bij mensen en het gevoel bij haar was geweldig. Het klikte heel erg goed en dat zie je terug.
Ik ben een spiritueel iemand en ga altijd op mijn intuïtie af. Die klopt altijd. Als mensen me wel eens vragen wie ik ben, dan zeg ik: ‘Ik ben ik een Spirtual Butterfly with a Free Spirit.’ En dan heb je denk ik het hele pakketje wie ik ben. Ik houd van het leven en ik houd van mensen.
Je maakt in Nederland onderdeel uit van een dubbele minderheid: in jouw geval je panseksualiteit en het feit dat je uit Suriname komt. Heb je daarin wel eens wrijving gehad?
Eerlijk gezegd niet. Ik heb er altijd een beetje schijt aan gehad. Als je het niet kunt aanzien, dan kijk je maar de andere kant op. Ik heb dat al heel lang hoor. Op de middelbare school ging ik ook altijd mijn eigen gang en kleedde me zoals ik wilde, en meestal was dat wel totaal anders dan de norm. Ik werd om die reden destijds dan ook wel gepest en bedreigd dat ik in elkaar zou worden geslagen bij de bushalte. Ik had een vriend op school die het daarin voor me opnam, dus dat is nooit gebeurd.
Het deed me allemaal niet zoveel omdat ik in mijn hoofd wist dat ik een vrouw van de wereld zou gaan worden en daar ging ik vol voor. Ik had toen al grote dromen en een duidelijke visie van wie ik wilde worden. Grappig, want ik ging in die tijd ook modellenwerk doen en toen hing ik ineens levensgroot in bushokjes en overal op straat. Dat was een heel dikke vinger naar de pesters. In hetzelfde bushokje waar ze me in elkaar wilden slaan, daar stond ik hen levensgroot aan te kijken.
Je vertelde al dat je het je ouders had verteld, maar je familie niet. Die zijn er nu langzaamaan wel achter aan het komen. Heb je daar nog reacties van gehad?
Wel via via dat familieleden vragen stellen, maar niet rechtstreeks. Als mensen het willen weten, kom gerust bij me langs.
Wat zou je in de toekomst nog willen?
Ik wil financieel vrij zijn. Dat ik niet hoef na te denken over geld en dat ik mijn familie daarin kan bijstaan. En dat ik iets terug kan doen voor de mensheid. Mensen die het minder hebben. Maar ook voor dieren. Ik heb een zwak voor vogels. Die dieren zijn gemaakt om vrij te zijn en niet in een kooitje te zitten. Daar zou ik me voor in willen zetten. Wings to fly, daar wil ik een groot voorstander van zijn. Uiteraard wil ik de wereld over met mijn show en publiek aantrekken dat ik kan inspireren.
Wat zou je er volgens jou nog moeten gebeuren als je kijkt naar de acceptatie van de LHBTI+gemeenschap?
Je ziet dat heel veel mensen nog zo vasthouden aan de heteronormatieve wereld en dat ze een visie hebben dat niet-heteronormatief niet klopt. Er nog nog steeds zo veel mensen die met agressie te maken hebben, zelfs hier in Amsterdam. Eigenlijk moet je vanuit de basisschool al leren dat liefde normaal is. Dat kinderen er niet raar van opkijken als ze als jongen verliefd worden op een jongen omdat het normaal is en niet uitmaakt. Ikzelf kwam er ook pas op latere leeftijd achter waar ik toebehoorde omdat ik dat gewoon nooit had geleerd. Het zou zo mooi zijn als alle liefde ooit normaal zou worden voor iedereen.
Klik hier om Lights on te beluisteren
*
•••
Adverteren op Gaykrant en daarmee onafhankelijke journalistiek met een regenboograndje mogelijk maken?
Klik hier voor meer informatie!
