Dick Harris: van goochelaar tot manager van Rudi Carrell

Dick Harris (1927 – 2010) is geboren en getogen in Groningen waar hij op het Stedelijk Gymnasium zijn A-Diploma haalde. In de oorlogsjaren was hij veel te vinden in de theaters die nog open waren en waar revues, toneelstukken en variété te zien was. Het Grand Theatre, De Harmonie en Bioscoop Frigge brachten voor de spertijd programma’s met afwisselende voorstellingen om de mensen in de zware tijden wat verlichting te geven.

Dick was erg onder de indruk van de goochelaars en jongleurs die meestal in een variétéprogramma te zien waren. Zelf had hij al enkele jaren geleden een goochelboek gekregen en probeerde er wat trucs uit, die meestal wel lukten, maar soms ook niet.

Op latere leeftijd trok hij naar Amsterdam, waar hij aan het Willemspark in het atelier van Larette attributen kocht om de trucs een mooi aanzicht te geven. Later ging hij in de leer bij Henk Vermeyden, de man die kort na de oorlog de Nederlandse Bond voor Goochelaars heeft opgericht. Vermeyden was ook degene die De Goochel
Competities in het leven geroepen heeft en waar Fred Kaps ooit de eerste prijs gewonnen heeft. Nu nog steeds wordt er, tijdens goochelcongressen, de Henk Vermeyden Wisselprijs uitgereikt.

Naast het goochelen vond Dick jongleren ook een mooie bezigheid en hij leerde dit bij Francis Brunn. Als Dick met zijn jongleeroptreden bezig was met ringen, ballen of sigarendoosjes en hij er één liet vallen, wist hij dit met een grap dermate in goede banen te leiden dat men dacht dat het bij de act hoorde. Naast het goochelen en jongleren had Dick zichzelf ook pianospelen aangeleerd en had zichzelf zo goed opgeleid dat hij aan de piano een goede begeleider voor artiesten was geworden.

In 1947 begon Dick met optreden en werkte hij in honderden variétéprogramma’s als goochelaar, jongleur, muzikaal begeleider en conferencier. Hij werkte naast vele in die tijd bekende artiesten; Lou Bandy, Roland Wagter, Herman Tholen, Berry Kievits, Gerard Walden, Tobi Rix, Mieke Telkamp, Olga Lowina, Johnny Meyer en heel veel meer.

In 1961 leerde hij Rudi Carrell kennen. Met diens vader André trad Dick door heel Nederland op. Rudi en Dick sloten vriendschap en toen Rudi het drukker begon te krijgen, wierp Dick zich op als zijn adviseur. Naast het regelen van de zaken voor Rudi, regisseerde Dick ook nog vele tv-programma’s – waaronder natuurlijk die van Rudi – maar bijvoorbeeld ook die van Milly Scott. Met Rudi Carrell won hij de Roos van Montreux, met de tv-show waarin de aap Vrijdag en Esther Ofarim als zeemeermin te zien waren.

Toen Rudi aanbiedingen kreeg in Duitsland, ging Dick met hem mee en regisseerde hij in Duitsland vele van Rudi’s shows. Bij de voorbereidingen van één van deze programma’s was het ook dat Dick zijn grote liefde Andreas leerde kennen. Voor een show van Rudi zochten ze tweelingen en hadden ze een oproep in de Duitse kranten gedaan. Ze kregen zo’n 600 brieven binnen. De redactie nodigde vele tweelingen uit. Zo ook een tweeling uit Bremen: Mathias en Andreas.

Zij werden uitgekozen om naar de televisiestudio te komen en toen regisseur Dick bij de repetities Andreas voor het eerst zag, sloeg bij hem sloeg de bliksem in, zoals hij het later aan mij vertelde. Na de repetitiedagen probeerde Dick dicht in de buurt van Andreas te blijven, en die zag ook wel iets in Dick. Maar Andreas was pas 17 jaar, dus hebben ze een jaar gewacht om een relatie met elkaar te beginnen. Toen ze eenmaal bij elkaar kwamen, zijn ze 27 jaar lang bij elkaar gebleven, tot het overlijden van Andreas. Dick noemde dit de gelukkigste tijd uit zijn leven.

In 1983 was Dick plotseling verdwenen en niemand wist waarheen. Later bleek dat Dick was gevlucht voor de Duitse belastingdienst. Een jaar later was Dick plotseling weer terug in Nederland en vestigde zich in Den Haag. Hij schreef het boekje Taxi naar het Paradijs, waarin hij zijn persoonlijke belevenissen uit de tijd dat hij voor het amusement werkte opschreef.

Bij Dick kon je altijd aankloppen mocht je informatie over theater en theatermensen willen. Hij wist jaartallen, producties en namen zo op te noemen en hij heeft onze stichting jarenlang bijgestaan met zijn kennis en vriendschap.

Toch heeft Dick enkele dagen dood in zijn huis gelegen.

Zo alleen was de man die de hele wereld kende.

*

Mari Kant (1962) is in 1977 na een bezoek aan de musical Foxtrot begonnen met het verzamelen van alles wat met Nederlands theater te maken heeft. Een verzameling die – met name door het enthousiasme van theatermensen zelf – uit de hand liep en uiteindelijk ‘Het Theaterarchief’ is geworden. In 2002 is van de verzameling een stichting gemaakt, vanwaaruit tentoonstellingen en lezingen gegeven worden en bijdragen geleverd worden aan media en onderzoek. 

•••

Adverteren op Gaykrant en daarmee onafhankelijke journalistiek met een regenboograndje mogelijk maken?

Klik hier voor meer informatie!