Joy, #NietGayGenoeg 3.0

In deze nieuwe serie maken we kennis met de mensen achter de cijfers van de IND. Stuk voor stuk mensen met een persoonlijk verhaal en met soms een driedubbele coming-out.  Een coming-out voor zichzelf in de meest moeilijke omstandigheden, een coming-out in het land van herkomst, niet zelden met gevaar voor eigen leven. En last but notleast, een coming-out voor de IND. 

Tekst: Kitty van Peer

‘Het hele regenboogspectrum wordt door de IND in beoordelingen vaak aangeduid als ‘homoseksualiteit,’ zegt Sandro Kortekaas. ‘Vandaar deze één op één vertaling voor de petitie #NietGayGenoeg die natuurlijk voor de hele LHBTI+familie staat. Inmiddels petitie nummer 3. Tijdens een bureaucratisch interview moet je bewijs leveren dat je gay genoeg bent. Een interview volgens een methodiek die erop gericht is zoveel mogelijk mensen af te wijzen. Elke keer weer een traumatische ervaring. De IND verwacht dat mensen op een westerse manier over hun gevoelens kunnen praten, terwijl ze dat nooit eerder gedaan hebben.’

Joy

Ik spreek met Joy en Sandro Kortekaas omdat ik graag wil kennismaken met de mensen achter de statistieken. Ik wil hun strijd en hun verhaal leren kennen. Ik wil weten voor wie deze petitie zo belangrijk is. Wie zijn zij? Wat zijn hun dromen. en met welke hoop en verwachting kwamen zij onze kant op? Wie en wat hebben ze daarvoor moeten achterlaten?

In deze eerste episode van de serie maken we kennis met Joy uit Nigeria. Een gesprek gevoerd in het Engels, dat daarna vertaald is naar het Nederlands. Sommige uitspraken – en vooral de persoonlijke roep om hulp – laten zich echter niet vertalen. Die heb ik in het Engels overgenomen. 

Joy is een lesbische asielzoekster uit Nigeria. Vanuit een gedwongen huwelijk vroeg zij in februari 2020 asiel aan op basis van haar seksualiteit. Na bijna anderhalf jaar bracht de IND een voornemen uit om haar asielaanvraag af te wijzen. Volgens de IND geven haar verklaringen geen inzicht in haar persoonlijke gedachtegang, hoe en wanneer zij voor zichzelf erachter kwam dat zij vrouwen leuker vindt dan mannen. Ook vindt de IND het maar vreemd dat ze bang was omdat ze zich afvroeg of wat ze deed wel normaal was. Een gedachtegang die juist past bij een cultuur als in Nigeria waar homoseksualiteit verboden en daarmee onbespreekbaar is.

Nog eens drie maanden later werd met een beschikking haar definitieve asielaanvraag door de IND afgewezen. Op dat moment sloeg bij haar de paniek toe, niet wetende wat ze verkeerd had gezegd tegen de IND. Haar asieladvocaat gaat in beroep tegen dit besluit en LGBT Asylum Support zal een rapport voor haar opstellen op basis van haar documenten. Binnenkort dient haar asielaanvraag voor de rechtbank.

The need of a sense of belonging

Joy is een stoere en krachtige verschijning. Maar achter deze buitenkant leeft een vrouw die kapotgaat aan de onzekerheid. Door gebrek aan enig zicht op een toekomst liggen depressie en paniek op de loerIn de mooie en luxe omgeving van een lounge in het SohoHouse te Amsterdam, ontvouwt zich het eerste gesprek voor deze reeks #NietGayGenoeg. Een gesprek over haar situatie die in schril contrast staat met die mooie, luxe omgeving waar we op dat moment zijn. Een leven in een AZC en al jaren in de wachtstand. Het gaat niet goed met haar. Ze voelt zich depressief en ze heeft het gevoel dat ze vastzit. Ze kan niet voor- of achteruitZe vraagt zich regelmatig af of ze nog wel wil leven. I really miss a sense of belonging.

Haar verhaal: I want to express my feelings and I really need to be heard.

Joy is 39 jaar en weet al vroeg in haar leven dat ze op vrouwen valt, maar dat dat voor haar niet mogelijk zal zijn. De kerk en cultuur maken dat onmogelijk. Het is strafbaar en zeer gevaarlijk mocht ze betrapt worden.

‘In church they are preaching and talking to the people about Sodom and Gomorra. Your community despises homosexuality, it’s a very big taboo. You really can’t talk about it with anyone.’

Toch ontstaan in het diepste geheim een verliefdheid en een relatie met haar vriendin. Terwijl er steeds diepere gevoelens voor elkaar ontstaan, begint ook het besef door te dringen dat ze er niet mee door kunnen gaan. Wanneer een gay man wordt doodgeslagen is dat nogmaals het bewijs voor hen dat hun relatie in Nigeria niet kan. Op dat moment heeft Joy al bij haar moeder aangegeven wel kinderen te willen maar niet met een man te willen trouwen. Dit is dan al reden genoeg om een flink pak slaag te krijgen. Ze wordt gedwongen in een relatie met een man die gewelddadig blijkt te zijn. ‘I had no choice!’

Ze krijgt twee dochters waar ze veel van houdt, maar ze bevindt zich in een zeer gewelddadige relatie. Als ze voor de zoveelste keer uit huis moet vluchtenbesluit iemand haar in contact te brengen met een vrouw in Nederland. Tijdens een volgende crisis moet Joy vluchten zonder afscheid van haar kinderen te kunnen nemen. Een duidelijk geëmotioneerde Joy denkt terug: ‘I had to leave in that moment without saying goodbye to my children.’

Een vluchtroute begint. Via Spanje komt Joy in Nederland aan en krijgt na alle procedures uiteindelijk een interview bij de IND. Hier begint voor haar het volgende zwarte hoofdstuk: #NietGayGenoeg. ‘It makes me so crazy I want to pull my hair out.’

Jarenlang leeft ze in de wachtstand en heeft nu nog steeds geen enkel uitzicht. En dat in een AZC waar ze heel moeilijk voor haar geaardheid kan uitkomen. Waar ze nog steeds en altijd op haar hoede moet zijn.Waar elke dag hetzelfde is. 

Wat zou je tegen de IND willen zeggen?

Please, stop the way you are treating us!I’m telling the truthwhat more can I say to prove I’m gay, what do you want me to do? My body tells me I’m gay, I like women! I tried explaining my deeper feelings, what more can I say?don’t have a life in Nigeria.

Met een hopeloos gebaar zet Joyhaar woorden kracht bij. We praten verder over haar dromen en dat wat ze mist uit Nigeria. Want het gemis is er zeker. Haar kinderen en verdere familie ziet en hoort ze niet meer.

I just want a life and make people happy.It was so beautiful to see that during the Pride Walk people took their children there too. feltaccepted, no shame.

Joy, die een verliefdheid beleeft na de Pride Walk en houdt van blues en Celine Dion

I wish her all the best. 

*

De hoeveelheid angst waarmee mensen zoals Joy te maken hebben wordt me een aantal dagen na ons gesprek alleen maar duidelijker als ik ‘s avonds een berichtje van Joy krijg. Ze kan niet slapen, heeft ongelofelijke stress en huilbuien. Stress omdat ze haar kinderen niet kan beschermen, haar dochters die steeds meer in de leeftijd komen dat ze besneden zullen worden, zoals ook bij haar is gebeurd. Iets waar ze met afgrijzen aan terugdenkt. ‘I am so scared about my children and their circumcision. I needed tot talk to someone.’

*

Hieronder een link naar de petitie en een korte tekst van LGBT Asylum Support die mensen zoals Joy ondersteunt. Wil jij haar ook steunen? Check de petitie #NietGayGenoeg 3.0 en klik hier om de petitie te ondertekenen.

*

•••

Adverteren op Gaykrant en daarmee onafhankelijke journalistiek met een regenboograndje mogelijk maken?

Klik hier voor meer informatie!

 

One thought on “Joy, #NietGayGenoeg 3.0

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.