Jacco van Renesse: van Jeune Premier tot extravagante Zaza

Deze maand op 24 oktober zou hij 85 jaar geworden zijn: Jacco van Renesse, pseudoniem van Jacobus Haringman, geboren te Noordwelle in 1936. Maar in 2008 werd hij dood gevonden op zijn bank. Hartstilstand. Op 71-jarige leeftijd.

Vaak denk ik aan Jacco, sowieso als ik door mijn archief loop en daar zijn foto zie hangen. Maar ook klinkt zijn lied vaak door mijn hoofd. Ik ben wie ik ben, het lied dat Jacco in 1995 in de musical La Cage Aux Folles als de extravagante Zaza heeft gezongen. Deze voorstelling, waar hij zich helemaal in gaf, was ook de reden dat Jacco besloot om te stoppen: het was een zware productie, en het had veel van hem gevergd.

In 1957 kwam Jacco uit Zeeland naar Amsterdam. Hij wilde naar de tekenacademie maar vond dat hij er zelf geen aanleg voor had. Ballet vond hij veel leuker en kwam via deze opleiding bij het Opera Ballet terecht, waar hij goed om zich heen keek en het toneelspelen leuker vond dan het ballet op de achtergrond.

Hij meldde zich bij de Toneelschool en werd aangenomen.  Al na vier maanden kreeg hij een engagement bij het Nieuwe Nederlands Toneelgezelschap en zei daarop de Toneelschool vaarwel. Enkele maanden later werd hij ook gevraagd om mee te werken in het komische stuk Freuleke voor de televisie.

Vanaf deze tijd is het snel gegaan met Jacco. Door zijn knappe verschijning, zijn soepele bewegingen en zijn vrolijke uiterlijk werd hij veelvuldig gevraagd om mee te werken aan tv-stukken.

Willy van Hemert bedacht dat hij samen met Jenny Arean de hoofdpersonen in tv-musicals kon spelen. Hun stemmen kleurden goed bij elkaar. Zo waren ze onder meer te zien in Er valt een Ster, Vadertje Aarde en Brigadoon. Later kregen ze een eigen tv-show, waar ze met Willem Nijholt de JeJaWi’s speelden en ze zelfs een singel uitbrachten.

In het theater leerde Jacco ook de musical als genre kennen. Hij speelde in de eerste musical van Guus Vleugel en Harry Bannink, Oh Venus, in 1958 en deed auditie voor My fair Lady in 1960 alwaar hij niet verder kwam dan understudy voor Freddy en uiteindelijk in het ensemble speelde. In 1972 haalde hij dat in en speelde in My Fair Lady zowel de rol van Freddy als van Professor Higgins.

Naast Jasperina de Jong speelde hij in 1968 de rol van Oscar in Sweet Charity, en Wim Kan nam hem aan om samen met onder andere Jenny Arean in zijn ABC Cabaret te spelen waar Jacco in vier producties werkte.

Bij de Haagsce Comedie kreeg hij de ‘mooie jongensrollen’, waar de oudere, ietwat jaloerse, acteur Ko van Dijk hem spottend nariep: ‘Daar heb je de schandknaap van het toneel.’

Ook speelde Jacco in de tv-series Floris (de rol van Rogier) en De Graaf van Monte Christo.

Door zijn zanglessen bij Coby Riemersma kreeg hij  in 1974 een engagement bij de Hoofdstad Operette, waar Jacco de buffo (komische) rollen kreeg toebedeeld en waar hij met enkele onderbrekingen tot 15 maart 1998 heeft gewerkt.

Naast al zijn theaterwerk presenteerde Jacco het radioprogramma Jacco’s Keus, waarin hij selecties liet horen van opera, operette en musicals. Het was een succesvol en goed beluisterd programma dat hij van 1982 tot zijn laatste uitzending op 3 september 2000 gepresenteerd heeft. Tot zijn grote verdriet moest hij ermee stoppen: zijn programma paste volgens de AVRO niet meer in de programmering.

Jacco heeft altijd heel goed alleen kunnen zijn. Dat leerde hij wel toen hij op zijn dertiende jaar voor een tijdje naar Montreux moest om daar schone lucht binnen te krijgen vanwege zijn astma. Langdurige relaties heeft Jacco nooit gehad. Grafisch ontwerper Frans Vossen was de partner waar hij het langst een relatie mee gehad heeft. Na de relatie bleef Frans in Amsterdam wonen en verhuisde Jacco naar Enkhuizen. Ze hielden altijd contact. Elke zondag belden ze elkaar.

Totdat Jacco op zondag 18 mei niet meer opnam.

*

Mari Kant (1962) is in 1977 na een bezoek aan de musical Foxtrot begonnen met het verzamelen van alles wat met Nederlands theater te maken heeft. Een verzameling die – met name door het enthousiasme van theatermensen zelf – uit de hand liep en uiteindelijk ‘Het Theaterarchief’ is geworden. In 2002 is van de verzameling een stichting gemaakt, vanwaaruit tentoonstellingen en lezingen gegeven worden en bijdragen geleverd worden aan media en onderzoek. 

•••

Adverteren op Gaykrant en daarmee onafhankelijke journalistiek met een regenboograndje mogelijk maken?

Klik hier voor meer informatie!

 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.