Gaykrant in gesprek met Kadeem (24). Kadeem is initiatiefnemer van de actie #uitdekastenvandestraat die via MEIJT is opgezet. Hij haalde met deze actie een bedrag van ruim twaalfhonderdzesendertig euro op dat binnenkort wordt overhandigd aan Hans Verhoeven die samen met het COC en het Leger des Heils bezig is met een project voor deze jongeren. Wie is Kadeem en wat was zijn drijfveer voor deze actie.
Tekst: Floor Brands
Wat superleuk dat we elkaar een keer echt spreken. Hoe is het met je? Een beetje een leuke zomer gehad?
Ja absoluut, ik heb de laatste twee weken weer mooi vrijwilligerswerk mogen doen. Het was de eerste keer sinds corona dat het weer mocht. We organiseren twee weken lang activiteiten voor kinderen van ouders die eigenlijk geen vakantie kunnen betalen. Deze activiteiten zijn tot vier uur in de middag en dan begint het feestelijke avondprogramma voor de vrijwilligers.
Wauw. Wat waardevol om te doen! En waar doe je dat dan?
Voor de kinderen van de gemeente Wijchen. Af en toe is er ook wel eens een kindje dat wat verder weg woont, maar over het algemeen komen ze hier vandaan.
Wat gaaf! Maar voor we nu helemaal afdwalen, kun je iets meer over jezelf vertellen?
Ik ben Kadeem, ik kom uit Wijchen, ik studeer marketing aan de universiteit van Tilburg en hoop over een half jaar af te studeren. Sinds het begin van de coronacrisis ben ik wat meer freelance marketing gaan doen. Zo kwam ik in contact met Martijn van MEIJT. Ik heb toen de website gemaakt en samen hebben we een aantal acties gedaan en ik wilde eigenlijk heel graag zelfstandig een actie opstarten namens MEIJT. Martijn was meteen heel enthousiast en zo werd deze actie opgestart.
Uiteindelijk was de inspiratie voor deze actie het verhaal dat Splinter Chabot op 4 mei in de Westerkerk vertelde.
Ja, maar voor dat verhaal hadden we het er al vaak met elkaar over gehad bij MEIJT. Over pink washing en over de kritiek die mensen daarop hadden. Vooral op grote bedrijven die overal maar een regenboog op plakken en dat verkopen als Pride merchandise, terwijl ze er de rest van het jaar niets meer aan doen. Dat geldt uiteraard niet voor alle bedrijven, maar het bracht ons wel op het idee dat als ze onze Pride merchandise wilden verkopen, we dat ook op een bepaalde manier terug wilden laten komen in de community. De toespraak van Splinter was wel de aanleiding om dit te doen voor de dak- en thuisloze LHBT+ jongeren
Zijn dat er veel op dit moment?
Er is me gezegd om voorzichtig te zijn met het benoemen van getallen, omdat het eigenlijk niet echt vastgelegd of geregistreerd is. Uit het onderzoek “driedubbel kwetsbaar” van Movisie, ligt dit getal ongeveer tussen de duizend en tweeduizend jongeren en dat is een schatting op demografische gegevens uit het buitenland, waar ze al wel diepgaand onderzoek hebben gedaan.
Dat zijn er wel echt heel veel. Is dat op een bepaald moment onderzocht of zijn het cijfers die gemiddeld genomen zijn?
Dat was op dat moment. Het onderzoek dateert uit 2018.
Het vermoeden is wel dat het hoger ligt omdat jongeren er vaak niet voor uit durven komen. Ze hebben vaak een heel traumatische ervaring gehad en lopen er niet mee te koop wat de reden is dat ze op straat leven. Als je net uit de kast bent gekomen tegenover je ouders en ze zetten je daarom op straat, geeft dat een enorme deuk in je zelfvertrouwen. Heel veel jongeren houden het daarna dan ook stil.
De opbrengst mag er zijn, ruim twaalfhonderdzesendertig euro is een mooi bedrag.
Daar zijn we ook echt heel blij mee. Ook vooral omdat het doel niet zo zeer het geld was, maar we hebben er bekendheid aan gegeven en we hebben de boodschap kunnen verspreiden. Jongeren opvangen kost natuurlijk veel meer dan die twaalfhonderd euro die we hebben opgehaald.
Het was eigenlijk een beetje geïnspireerd op de Happy Socks van het alzheimerfonds. Dat zijn twee verschillende sokken die toch samen een paar vormen. Mensen die dat zien wijzen de drager vaak op de verschillende sokken, en op die manier ontstaat er vaak een gesprek hierover. Dat wilde ik met de shirts ook bereiken. De tekeningen, ontworpen door Gavin Reijnders, zijn vrij uitgesproken en ik hoop dan ook echt dat het mensen opvalt en dat hierdoor een mooi gesprek op gang komt en dat er op deze manier nog meer bekendheid wordt verkregen voor dit onderwerp.
Denk je dat dat ook hetgeen is dat er moet gebeuren? Het gesprek hierover op gang brengen, of vind je dat er eigenlijk iets anders moet gebeuren?
Voor de algehele acceptatie moet er nog wel heel veel gebeuren, maar elke actie wil toch wel een soort bewustwording creëren. Je wil dat mensen zich van dit probleem bewust worden en dat het niet in de vergetelheid terecht komt.
We gaan binnenkort met Hans Verhoeven om de tafel zitten om te kijken wat de vervolgstappen zullen zijn voor deze actie. Of we het bijvoorbeeld meer de politiek in kunnen krijgen. Opvang is schaars, en het zou fantastisch zijn als de politiek hierin zou faciliteren.
Wel heel tof: de medewerkers van het project “onder de pannen” van De Regenboog in Amsterdam hebben ook gereageerd op onze actie. Zij vangen jongeren op tussen de achttien en zevenentwintig jaar, en dat doen ze dan bij mensen in huis die een kamer over hebben. Zij zorgen voor een opvang van een jaar zodat ze een solide basis op kunnen bouwen.
We gaan binnenkort ook om de tafel met de initiatiefnemer van dat project. Dus dat is wel heel gaaf.
Je bent dus nog heel druk bezig met het vervolg.
Ja absoluut.
Wat ga je nog verder doen?
Ik moet heel hard werken aan mijn scriptie zodat ik hopelijk over een half jaar kan afstuderen.
*
•••
Adverteren op Gaykrant en daarmee onafhankelijke journalistiek met een regenboograndje mogelijk maken?
Klik hier voor meer informatie!
