In deze rubriek koesteren we ons in de warmte van de zon met zomerse verhalen, gedichten, kattebelletjes, hersenspinsels, krabbels en verliefdheids- relatie- en liefdesperikelen van onze lezers. Vandaag deel 7, een gedicht door Monique Wubbels.
*
Een keer voor altijd
Hier sta je dan
En je kijkt mij aan
Vol van verwachting
Als een kind
Dat de hoofdprijs
Met rozen schieten wint
Één keer, echt maar een keer heb ik jou voor altijd nodig. Ik gooi alles over boord wat ik ooit over jou heb gehoord. Laat ze maar praten, alleen ik weet wie je bent. Niemand, er is niemand die jou zoals ik echt kent
Het maakt mij bang
Maar ook weer niet
Ik vertrouw gewoon op boven
Maar zal je bij me blijven
Als alles mis is
Dat moet jij mij beloven
Één keer, echt maar een keer heb ik jou voor altijd nodig. En jij mij, samen zonder twijfel voor altijd zij aan zij laat ik je vrij, want ik hoop: jij blijft bij mij
Waar geen twijfel bestaat
En de angst ons verlaat
Krijgt de ruimte een kleur en de
Liefde een geur
Gedachten zo puur
In ons hart brandt een vuur
Één keer, echt maar een keer heb ik jou voor altijd nodig. Mijn hart slaat dubbel, ik word zo blij van jouw aanwezigheid, iedere strijd lijkt verleden tijd. In deze ruimte alleen jij, alleen ik. Ik houd zo veel van je. Soms denk ik dat ik stik
Was het ik te veel
Liet ik je geen ruimte
Voelde de vrijheid als een kooi?
Ik was vuur en vlam
Heb ik je verbrand?
Jij hebt mij verlaten
Mijn hart is zomaar
Op de brandstapel beland
Maar mag ik jou nog één keer… één keer maar voor altijd…
*
Zomerzotheid verschijnt elke zaterdag. Wil jij ook een bijdrage leveren aan deze rubriek? Mail dan naar redactie@gaykrant.nl