Hongarije

Gisteren was ik met vele anderen bij het Homomonument om een vuist te maken tegen de anti-LHBTI wet in Hongarije. Politici en sprekers van diverse organisaties spraken hun afschuw uit over deze nieuwe aanval op LHBTI’ers op ons continent. En eisten maatregelen. Van onze regering. Van Europa.

Anti-LHBTI-sentimenten krijgen steeds meer ruimte in de Europese Unie. In West-Europa met regenboogvijandige uitspraken van politici en partijen, en nog duidelijker in Oost-Europa waar in sommige landen regelrechte regenboogvijandige wetgeving ingevoerd wordt.

In navolging van Poolse gemeenten had de gemeenteraad van de Hongaarse stad Nagykáta in 2020 beslist om de ‘verspreiding van LHBTI-propaganda’ te verbieden. Die beslissing kwam na publicatie van het kinderboek Een sprookjeseiland voor iedereen, waarin ook helden uit de LHBTI-gemeenschap aan bod komen.

En alhoewel afgelopen zaterdag sinds twee jaar weer een Pride georganiseerd werd in Warschau, kent ongeveer eenderde van Polen nu ‘LHBTI-vrije zones’ (officieel: ‘LHBTI-ideologievrije zones’). 

LHBTI-ideologievrije zones in Polen
(Bron: Polen in beeld, januari 2020)

 

En net als eerder met Polen het geval was, las ik afgelopen dagen regelmatig de oproep Hongarije uit de EU te gooien. 

Uiteraard is de EU gebaat bij een unie waarin alle neuzen zoveel mogelijk dezelfde kant van de regenboog op staan,  en valt er voor de geloofwaardigheid van de EU misschien wel wat te zeggen indien landen die het met LHBTI-rechten (en andere mensenrechten) niet zo nauw nemen via een artikel 7-procedure (tijdelijk) uitgesloten worden, maar de hamvraag is of de LHBTI-bewegingen in Hongarije en Polen nu wel zoveel baat bij uitsluiting van deze landen zullen hebben.  

Met uitsluiting worden regeringen gestraft. Van Hongarije. Van Polen. Maar ook burgers. En dus ook LHBTI-burgers. Poolse en Hongaarse LHBTI-burgers die op dit moment zo hard aan emancipatie en zichtbaarheid werken. Die aan het overleven zijn in een staatsvijandige omgeving. 

De LHBTI-beweging is een beweging van solidariteit. Nationaal. Europees. Wereldwijd. En daarbij is de voorbeeldfunctie en de steun van landen met reeds verworven LHBTI-rechten onontbeerlijk. Steun die LHBTI-ers in Polen en Hongarije zo hard nodig hebben. Van ons, mede-Europeanen, die gisteren bij het homomonument lieten zien hoezeer zij het Hongaarse beleid verafschuwen en die daarmee tegelijkertijd het signaal afgeven dat zij de Hongaarse LHBTI-beweging in hun armen sluiten. 

‘Stop de miljoenensubsidie van de EU aan Hongarije,’ zei Lilianne Ploumen.

Prima.

‘LHBTI-rechten zijn mensenrechten,’ zei Tweede Kamerlid Lisa van Ginneken.

Inderdaad.

Dus laat de EU solidariteit tonen met de Hongaarse mens.

En niet met met de Hongaarse staat.

Ik stel voor de gereserveerde Europese miljoenen voor Orbán over te maken aan alle LHBTI-organisaties in Hongarije.

*

Rick van der Made (Breda, 1968) is hoofdredacteur van Gaykrant. Hij is ook dichter en columnist. Rick woont met zijn huisgenote Pascale en hun twee katten Boris en Klaas in Hooge Zwaluwe.

•••

Adverteren op Gaykrant en daarmee onafhankelijke journalistiek met een regenboograndje mogelijk maken?

Klik hier voor meer informatie!

 

One thought on “Hongarije

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.