Carla Doorn-Roosenburg: ‘Diversiteit gaat verder dan Black Lives Matter’

In parlement, provincies en gemeenten wordt beleid gemaakt door onze volksvertegenwoordigers. Wie zijn zij, wat beweegt hen, waar zijn ze mee bezig en nog belangrijker: wat hebben ze in hun functie bereikt?  In de hoofdstad van Zeeland zit Diversiteit in de portefeuille van wethouder Carla Doorn. Carla was voor haar aantreden docent maatschappijleer, ze is geen Zeeuw van geboorte. Toch is ze wethouder voor de Lokale Partij Middelburg. Wat betekent dat voor het beleid?

Tekst: Marene Elgershuizen

Eerst even de feiten, wat zijn je voornaamwoorden en hoe ben je geaard?

Zij en haar zijn mijn voornaamwoorden. En ik ben getrouwd, heb twee dochters, twee lieve schoonzoons en vier kleinkinderen.

Je bent getrouwd, maar…?

Ja oké, met een man. Maar ja, voor mij is dat gewoon geen issue.

De Lokale Partij Middelburg, wat is dat voor partij, waar staat zij voor?

Ik ben bij de LPM aangesloten omdat ik altijd wel geïnteresseerd was in politiek en bij een lokale partij zit iedereen. Mensen van links, rechts, groen, geel, paars. Je bent niet belast met landelijke bagage, er is ruimte voor alles. Ook is er ruimte om binnen de partij andere standpunten in te nemen, dat maakt het voor mij aantrekkelijk. Ik kan praten voor Middelburg, maar we kunnen allemaal ons eigen geluid vertolken. Er is ook wel sprake van geweest dat we ons bij een andere partij zouden aansluiten, maar dat wil ik niet, dan verlies je je eigenheid.

“Je bent mens, je bent geïnteresseerd in het wel en wee van Middelburg. Wat je voorkeuren zijn, moet je zelf weten.”

En specifiek over diversiteit en dan met name over LHBT+-emancipatie?

Nee, er staat niets in het programma. Om de simpele reden dat het bij ons gewoon geen issue is. Misschien is het wel goed om daarover iets op te nemen in het programma, maar daar ga ik als wethouder niet over. Maar je bent mens, je bent geïnteresseerd in het wel en wee van Middelburg. Wat je voorkeuren zijn, moet je zelf weten.

Bent je blij met de positie die diversiteitsbeleid in jullie coalitie heeft gekregen?

Het krijgt wel een steeds grotere rol. Ik ben wel heel eerlijk tegen je, ik vind het wel jammer dat het nodig is. Eigenlijk zou het niet nodig moeten zijn. Je moet gewoon beoordeeld worden op je mens-zijn en niet op hoe je je voelt. Helaas is de realiteit anders.

Vertel daar eens wat meer over, hoe gaat dat daar in Middelburg?

Toevallig hebben we het er in het college net over gehad, we hebben namelijk een Anti-Discriminatie Bureau. Dit bureau voert taken van de gemeente uit en is daarnaast verantwoordelijk voor initiatieven om diversiteit, in de breedste zin van het woord, te bevorderen. Ik vind wel dat daar te veel de nadruk wordt gelegd op de Black Lives Matter-beweging. Diversiteit gaat veel verder, dat is veel breder. Daar moet wel aandacht voor komen, wat we in een memo gaan verwoorden. Diversiteit moet niet alleen op de huidskleur betrokken worden.

Jullie zijn bezig met een LHBT-project n.a.v. het SCP-rapport, waarin duidelijk werd dat suïcidaliteit bij LHBT’ers veel vaker voorkomt dan bij andere jongeren. Wat is dit voor project?

Dit project was een initiatief van Middelburg en is gezamenlijk vormgegeven door Middelburg, Vlissingen en Goes. Wij zijn inmiddels een regenboogstad. De opening van dit project was in Vlissingen, het is ook in samenwerking met Goes opgezet. In de grote bioscoop daar waren allerlei shows, voorstellingen en ervaringsdeskundigen. Dat was wel heel indrukwekkend.

Het project is een meerjarenplan waarvoor we vanuit de landelijke overheid ook geld hebben gekregen. Movisie werkt er ook aan mee. Een belangrijk onderdeel ervan is het onderwijs. Ik ben altijd docent maatschappijleer geweest. Ik heb zelf een hele mooie herinnering aan een jongen, van wie iedereen wel wist dat hij uit de kast moest komen, maar blijkbaar was hij er zelf nog niet aan toe.

Op een gegeven moment heeft hij dat voor de klas gedaan in de vorm van een presentatie. We hebben hem alle ruimte gegeven. Iedereen had wel zoiets van ja, dat wisten wij allang, alleen vond jij dit blijkbaar nog nodig. Ik denk dat het onderwijs daar een héél belangrijke rol in heeft. En dan te beginnen met het basisonderwijs. Daar worden belangrijke wortels gelegd.

“Je moet gewoon heel vroeg beginnen, zodat vooroordelen zo snel mogelijk de wereld uit worden geholpen.”

Hoe gaat dit verder met die basisscholen?

Er wordt heel veel mee samengewerkt, vanaf 2019 is er de aanpak “Relaties en Seksualiteit” en “Seksuele Diversiteit”. Dit doen we samen met de GGD. We zijn er inmiddels wel achter dat je soms wijken hebt die sociaal wat zwakker zijn, en waar blijkt dat soms heel jonge kinderen eigenlijk al hun mening vormen op basis van wat ouders zeggen. Ze zijn dus heel gemakkelijk te beïnvloeden. Dat is voor ons het signaal dat als je dingen wilt veranderen, je gewoon heel vroeg moet beginnen, zodat vooroordelen zo snel mogelijk de wereld uit worden geholpen.

Niet elke school staat ervoor open. Je moet dus vooral ook het gesprek aangaan. Het maakt heel erg uit of je te maken hebt met een gereformeerde of een reformatorische school. Dat geldt ook voor het voortgezet onderwijs. Maar ik vind wel dat je hier aandacht aan moet besteden. Alle basisscholen binnen de regenbooggemeenten Goes, Middelburg en Vlissingen worden hierbij betrokken. Bij het Calvijn College, een reformatorische school, hebben we nu ook een ingang. Dus de erkenning van de problematiek neemt wel toe.

Een van de onderdelen van het project is hulpverleners beter instrueren over hoe om te gaan met LHBT-jongeren. Hoe gaat dit in zijn werk?

We hebben een vraag uitgezet en het bleek dat problemen die uit deze thematiek voortkomen vaak niet onderkend worden. Dat is toch wel een reden om hulpverleners juist hierin te trainen. Suïcidaliteit bijvoorbeeld, hoe komt dat, hoe herken je dat beter aan de hand van welke symptomen? Scholing is daar heel belangrijk in.

Ook het LHBT Netwerk Zeeland is daaruit voortgekomen. Wat doet dit netwerk?

Behalve de gemeenten, de beleidsambtenaren, de GGD, vertegenwoordigingen van scholen, en Welzijn maken ook het Anti-Discriminatie Bureau en COC Zeeland onderdeel uit van dit netwerk. Ik weet niet wat ze concreet doen, het is heel erg inhoudelijk. Bijvoorbeeld wat gebeurt er in het onderwijs en de samenstelling van lespakketten, wat is daarvoor nodig? Ze delen vooral informatie met elkaar.

Wij maken weer anderen dingen mee dan de mensen in Goes. We kunnen dingen met elkaar afstemmen. We zijn redelijk dunbevolkt en hebben grote afstanden in Zeeland, dus het ligt hier iets anders dan in de grote steden. Ik denk dat wij bepaalde dorpen hebben waar het not done is om hierover te praten. Misschien is dat anders in een grote stad. In een aantal dorpen zijn hier stevige kerkgenootschappen, die zijn vrij gesloten, dan wordt daar minder gemakkelijk over dit soort dingen gesproken.

Net hadden we het al beetje over onderwijs en nu over de meer gesloten dorpen. Zeeland is voor een deel toch ook wel bible-belt. Ondervind je hierdoor ook weerstand in de raad?

Nee, bij ons in de gemeenteraad is men er toch wel heel uitgesproken over dat hiervoor aandacht moet zijn en blijven. Dat je er financiën voor ter beschikking moet stellen. Wat dat betreft hebben wij een vrij progressieve raad. Ik denk dat dat ook geldt voor bijvoorbeeld Vlissingen en Goes. Maar dan praat je over de grotere gemeenten in Zeeland. Maar in een dorp als Rijmerswaal of in Zeeuws-Vlaanderen is het toch wat anders.

“We hebben als coalitiepartner ook de SGP, maar ook daar merk ik heus wel dat er aandacht voor is.”

Ben je gelukkig met hoe de zaken uit je portefeuille nu lopen?

Ik hier wel. We hebben als coalitiepartner ook de SGP, maar ook daar merk ik heus wel dat er aandacht voor is. Als je bijvoorbeeld raadsvoorstellen hebt in dit licht, dan is daar geen enkele weerstand. Het wordt dus erkend dat er toch een vorm van discriminatie is. En dat er iets mee gedaan mag worden. Want er is ook wel over gesproken over Black Lives Matter, maar dat hebben zij toch ook breed omarmd.

Het is voor ons niet: we gaan alleen dit stukje aanpakken, ook in het stadskantoor moeten we ons op alle fronten realiseren dat er discriminatie is en wat we daar mee moeten en kunnen. Kijk bijvoorbeeld eens naar je eigen personeelsbestand, hoe ziet dat eruit? Is daar voldoende diversiteit? Dus ook kritisch naar jezelf kijken.

Volgend jaar zijn er weer nieuwe gemeenteraadsverkiezingen. Hoe kijk je naar de toekomst qua diversiteitsbeleid?

Los van het feit van de eenzijdige benadering van Black Lives Matter, krijgt diversiteit wel de aandacht die het verdient in Zeeland? Blijkbaar leeft het heel sterk, dan moet je daar ook wat mee. Neem het op in je verkiezingsprogramma’s bijvoorbeeld.

Gaan jullie het dan ook opnemen in jullie programma?

Dat weet ik niet. Daar ga ik gelukkig niet over. Maar ik heb vanavond wel overleg, dus ik schrijf het gewoon op, dan neem ik het mee. Ik vind dit wel een goeie eigenlijk, een hele sterke. Had ik zelf op moeten komen, maar dat was dus niet zo. Ok!

Goed! En heb je nog een afsluitende boodschap?

Ik ben zelf hier heel eerlijk in, we hadden hierover van tevoren overleg en ik ben in de raad nog wel eens kort door de bocht. Maar als ik zo eens kijk, zo naar de Gay Pride in Amsterdam… Als ik een televisieprogramma zie dat me niet bevalt, dan zet ik ‘m uit of op een andere zender. Maar als ik die Pride niks vind ga ik er niet naartoe. Maar doet dit de erkenning wel recht? Door het seksuele zo naar voren te brengen? Berokken je hier niet meer schade mee dan dat het goed doet?

Ik zie nooit zo veel seksueels tijdens de Pride week. Hoe bedoel je dat?

Het gedans op bootjes en de uitdossing, ga het daarmee nou niet in het negatieve trekken. Bereik je daar nou niet het tegenovergestelde mee? Moeten ze vooral doen hoor. De opzet van de Gay Pride vind ik de LHBT-gemeenschap geen goed doen.

Maar al die debatten, al die culturele activiteiten, concerten, exposities, vind je dat niet goed?

Dat vind ik allemaal prima. Maar om op zo’n manier te manifesteren en dan heb ik het puur en alleen over het boottochtje over de grachten.

“Beoordeel mensen nou op wat ze zijn en niet op de wijze waarop ze zich bij de Canal Parade laten zien.”

Vind je het niet goed dat er banken en artsen meevaren, dat er een politieke boot is, een Marokkaanse boot, een boot van Amnesty, dat er een vrouwenboot is?

Ja, maar dan kom je terug op datgene wat ik bedoelde in het begin. Ik vind – en dat is mijn persoonlijke mening, daar moet je me niet als wethouder op afrekenen – dat je mensen dan echt in een hok plaatst. En dat is nou net datgene wat je niet moet willen. Beoordeel mensen nou op wat ze zijn en niet op de wijze waarop ze zich bij de Canal Parade laten zien.

Ben je er wel eens geweest?

Ja, een familielid van ons heeft daar een boot liggen. Je zou het eens van mijn kant moeten bekijken, hoe veel mensen daarnaar kijken en ik dus ook. En mijn afsluitende boodschap is dat het geen issue is. Het risico van heel veel aandacht vragen kan ook wel eens het tegenovergestelde bereiken, want je moet mensen niet in een hokje stoppen en accepteren op wat ze zijn. Maar dat heb ik ook met een huisvrouwenvereniging of een ouderenpartij, iedereen moet gewoon overal onderdak kunnen vinden. De realiteit is wel anders, maar al die aparte splintertjes vind ik wel jammer.

*