My goodness, het is lastig laveren in een samenleving die kraakt en piept onder corona maatregelen, waarbij verschillende groepen op komen voor eigen belangen, naar elkaar wijzen, en onrechtvaardigheden tot meer verdeeldheid leiden.
Vandaag sprak ik met Marene Elgershuizen over een artikel dat in het Brabants Dagblad verscheen over het Red Light Orchestra: Vrijdagavond zullen de ramen van Concertzaal Tilburg rood verlicht worden en zullen 10 muzikanten als ‘muziekwerkers’ voor het raam hun professionele werkzaamheden hervatten, om zo een éénmalig statement af te geven voor de kracht van cultuur.
Het statement maken we als kunstenaarscollectief Tilburg Cowboys samen met Theaters Tilburg en Fontys Hogeschool Voor De Kunsten. We pleiten vóór de noodzaak van cultuur in de samenleving en de openstelling van het culturele leven.
De berichtgeving hierover in de krant leidde meteen tot enige ophef. Er ontstond de suggestie dat we naar sekswerkers zouden wijzen met een ‘zij wel en wij niet’, of dat het een sneer zou zijn naar sekswerkers. De neiging van de media om iets kruidiger en scherper te maken draagt hier bij aan verdeeldheid, en in onze bewoordingen hadden we dat nooit mogen voeden. Het opzetten van belangen van sekswerkers en cultuur tegen elkaar is uiteraard volledig niet wat we willen bereiken met deze actie. Wie ons werk kent zou dat kunnen weten.
Wij zien juist de overeenkomst in worstelingen van sekswerkers, muzikanten, performers en kunstenaars. Een wonderlijk gezelschap van individuen, zo divers en prachtig dat ze nauwelijks te verenigen zijn, die allen worstelen met het krijgen van erkenning. Die geen CEO hebben die met zijn vuist op tafel slaat om 4 miljard los te peuteren, en die, als het gaat om politiek gewin, vooral niet zo handig zijn om voor op te komen. De suggestie van Hugo de Jonge dat ‘een dvd’tje opzetten wel zal voldoen’ getuigt van minachting voor de kunstsector en erkent de waarde en het belang van kunst niet.
De huidige versoepelingen, die het volk weer wat adem geven, vragen juist om ruimte voor verbeelding, ruimte om vrij te denken over nieuwe mogelijkheden van een post-corona tijdperk. Een tijdperk waar de herwonnen vrijheid benut wordt om te dromen, uit te vinden, en we niet uit gemakzucht in oude gewoontes vervallen. Waar we niet weer massaal in de rij staan om spullen te kopen en vliegvakanties te boeken. Kunst en cultuur zijn onmisbaar om deze broodnodige verbeelding te brengen, om beknotte ideeën te verruimen, en om de honger naar schoonheid en verdieping te stillen. Kunst en cultuur zijn geen vrijetijdsbesteding, ze zijn een workout voor de verkrampte geest.
En ja, voor het Red Light Orchestra lenen we de beeldtaal van de rode ramen, sympathiseren we met de sekswerkers, en buigen we de regels net genoeg om zo de muzikale één op één performances mogelijk te maken.
Namens Tilburg Cowboys, Sander van Bussel
•••
Adverteren op Gaykrant en daarmee onafhankelijke journalistiek met een regenboograndje mogelijk maken?
Klik hier voor meer informatie!
