In 2006 debuteerde Vinco David (59) als schrijver met zijn roman Mannenharem. Onlangs verscheen zijn nieuwste boek met de intrigerende titel Het reptielenfonds. Hij is getrouwd met zijn man en woonde afwisselend in Londen en in de buurt van Amsterdam. Naast non-fictie heeft hij drie romans en een bundel reisverhalen gepubliceerd. ‘Mijn boektitel is een passende metafoor voor sommige personages’
Tekst: Paul Hofman
Foto: Avi Goodall
Dit is je derde roman. Waar haal jij je inspiratie vandaan?
Ik put uit verschillende bronnen: merkwaardige gebeurtenissen die ik meemaak, berichten die me opvallen, reizen, mijn man Adjiedj, maar bovenal mijn grillige verbeelding. Hoe kom je er anders bij om een ingevroren leguaan mee te nemen naar de begrafenis van je moeder? Nou ja, niet alles is zo bizar. De inspiratie voor mijn debuutroman Mannenharem is goed te herleiden.
We reisden door Rajasthan in India, een woestijnachtige streek met prachtige paleizen. Tegelijk las ik dat sommige Indiase vorsten er vroeger jongemannenentourages op na hielden. Dat was een mooie bron voor mijn debuut. Maar de inspiratie voor mijn nieuwste roman is diffuser, ik weet soms gewoon niet hoe ik op iets ben gekomen. Het is alsof de romanpersonages de pen sturen in plaats van ikzelf.
Jouw nieuwe boek heeft als titel Het reptielenfonds. Kun je dat uitleggen?
Het woord bestaat al anderhalve eeuw. De Duitse rijkskanselier Bismarck onteigende destijds politieke tegenstanders – die hij minachtend reptielen noemde. Met de opbrengst kocht hij journalisten om zodat ze gunstig over hem schreven. In Het reptielenfonds perst een bankier andere corrupte bankiers af om zijn rekening in Zwitserland te spekken. En het woord reptiel heeft natuurlijk ook iets laag-bij-de-gronds, een passende metafoor voor sommige personages.
Kun je iets vertellen over de hoofdpersonen Reinier en de ik-verteller?
Reinier en Wout ontmoeten elkaar in de Amsterdamse Reguliersdwarsstraat, toen je daar nog uitging. Een romance begint. Reinier is een charmeur, Wout – de verteller – moet het vooral van zijn looks en zijn schijnbaar evenwichtige karakter hebben. De idealistische Wout wordt leraar geschiedenis op een zwarte school. De rechtlijnige en op het oog materialistische Reinier wordt bankier. Wout, uit een arbeidersmilieu, kijkt op tegen zijn Reinier die uit een welgesteld nest komt en een vette baan heeft.
“Romanpersonages sturen mijn pen”
Wouts idealisme gaat wankelen door zijn verlangen om daarbij te horen. Dit verlangen wordt een obsessie als hij een flinke tas zwijggeld krijgt. Hij was op het verkeerde moment op de verkeerde plek waar hij hoorde van het reptielenfonds. Hij weet te veel. Wout zoekt ook erkenning. Hij voelt zich minderwaardig en wil dat compenseren. Hij gaat vreemd om bevestigd te krijgen dat hij nog steeds aantrekkelijk is.
Reinier daarentegen komt er steeds meer achter hoe corrupt sommigen van zijn collega’s zijn. In gewetensnood keert hij zich uiteindelijk tegen het grote geld. De relatie tussen Reinier en Wout moet wel stuklopen.
Een criticus noemde jouw boek ‘de Nederlandse, manvriendelijke versie van Wolf of Wall Street. Beter en gelaagder dan de film’. Welke rol spelen hebzucht en jaloezie in het verhaal?
Zowel Wolf of Wall Street als Het reptielenfonds beginnen aan de vooravond van de wereldwijde financiële crisis in 2008/2009, met hun geldgeile, corrupte financiers. Corruptie went, je wilt steeds meer. Maar hier houdt de vergelijking op. Wolf of Wall Street is eendimensionaal, met een Hollywood-achtig happy end. De personages in mijn boek kennen meer karakterontwikkeling, soms schijnbaar onverwacht.
Reinier herkent na enige zelfreflectie zijn hebzucht, ziet tot wat voor ellende dit leidt en keert zich daar uiteindelijk van af. Als Wout daarentegen aan het grote geld heeft geroken en de dure feestjes van de collega’s van Reinier heeft meegemaakt, worden zijn hebzucht en jaloezie juist gewekt. Dat verwacht je eigenlijk niet van een idealistische leraar geschiedenis, maar het is een universeel thema.
In hoeverre is dit een sleutelroman?
Ik kom zelf uit de financiële wereld. De oplettende lezer kan in de hoogmoed van de fictieve Bataafsche Bank kenmerken van ABN Amro van voor de financiële crisis herkennen. Ze zijn allebei aan de Zuidas gevestigd en de directie zit toevallig ook op dezelfde verdieping. Maar dit heb je niet van mij.
Het heeft lange tijd geduurd voordat er deze nieuwe roman van je verscheen. Waarom? En hoe is het schrijfproces verlopen?
Mannenharem en Achter het riet waren historische romans. Nu wilde ik iets hedendaags schrijven, over gebeurtenissen die zich in mijn omgeving afspeelden of beter: hadden kunnen afspelen, want het blijft fictie. Het verbaasde me dat de financiële crisis van ruim tien jaar geleden, die er toen voor sommigen diep op inhakte – bedelstaf, scheiding, zelfmoord – niet tot veel inspiratie heeft geleid in Nederlandstalige romans, in tegenstelling tot het Engelse taalgebied.
“Liefdesverhaal over de valkuilen van de liefde”
In 2011 begon ik met de eerste schetsen van de hoofdrolspelers. Niet te vastomlijnd, want ik wilde ruimte laten voor ontwikkeling tijdens het schrijven, de personages die dus met mijn pen aan de haal gaan. Personages die eerst leken op mensen uit mijn eigen omgeving, zoals een sportleraar of een vrouw met borderline, transformeerden tot heel eigen karakters.
Ik schrijf sowieso niet zo snel, hooguit een paar bladzijden per week. Het moet allemaal naast mijn baan, man, zoon, atletiek en sociale contacten. Het reptielenfonds was eind 2016 al bijna af, toen ik een mooie maar veeleisende baan in Londen kreeg. Sindsdien pendelde ik elke week naar Londen op en neer. Ik kon mijn hoofd niet meer goed leegmaken om te schrijven. Dankzij corona forens ik nu even niet. Dit bracht de rust om het boek af te maken. Is corona toch nog ergens goed voor.
Obsessies als angst, geld, zucht naar erkenning en jaloezie staan niet vast. Kunnen ze volgens jou worden bedwongen?
Jazeker, als je in staat bent je obsessie te herkennen en er iets aan wilt doen. Dat is niet makkelijk, je dreigt gauw terug te vallen in de obsessie die een deel van jezelf is geworden. Wout vlucht zelfs helemaal naar Suriname om te proberen met een schone lei te beginnen.
Zie ook: www.vincodavid.nl
*
•••
Adverteren op Gaykrant en daarmee onafhankelijke journalistiek met een regenboograndje mogelijk maken?
Klik hier voor meer informatie!
