Benjamin en ik leerden elkaar in 2008 in Amsterdam kennen. Het was liefde op het eerste gezicht. Twee jaar later trouwden we. In Breda. Op de huwelijksvoltrekking in het stadhuis draaiden we het lied ‘Marry me’ van Dolly Parton. Van dat liedje werden we altijd vrolijk.
In 2015 kochten we een appartementje in Amsterdam-Noord. Begin 2016 vonden we het beter uit elkaar te gaan. Dat kan uiteraard gebeuren. Het was een verdrietige periode. Ik ging terug in Zaandijk wonen; hij verhuisde naar het centrum van Amsterdam.
Ondanks de breuk hebben we altijd goed contact gehouden. Daar ben ik tot op de dag van vandaag blij mee. Ik mocht hem altijd bellen als ik verdrietig was. En hij mij natuurlijk ook. Maar meestal belde ik hem. De scheiding verliep verder soepeltjes. Onze levens gingen verder.
‘Ik vind dat alle mensen met hun geliefde samen samen moeten kunnen zijn,’ zei Parton in 2016 in een interview. ‘Ik denk dat gay-paren het recht moeten krijgen om te kunnen trouwen. Ze zouden net zo moeten lijden als wij heteroseksuelen.’
Op 1 april 2021 is het twintig jaar geleden dat in Nederland het burgerlijk huwelijk voor paren van gelijk geslacht werd opengesteld. Het ‘homohuwelijk’ was een feit én een wereldprimeur.
In aanloop naar deze datum komt Gaykrant in de dagen rond 1 april met de rubriek ‘Twintig jaar trouwen’ met daarin interviews, verhalen en informatie over het belang van dit historische moment, zoals met oud-burgemeester Job Cohen, met Peter Wittebrood, de man die op 1 april 2001 als eerste ter wereld een wettelijk erkend, homoseksueel ja-woord gaf aan zijn man Frank, met parlementariërs van weleer die aan de wieg van de wet hebben gestaan, zoals Boris Dittrich, Anne Lize van der Stoel en Mieke van der Burg, met het Amsterdam Museum dat de trouwringen van Peter en Frank in zijn collectie heeft opgenomen, en met verhalen van mensen over liefde en over de mooie – en wellicht ook de minder mooie kanten – van trouwen en getrouwd zijn.
Verhalen over twintig jaar lief.
En soms een beetje leed.
•••
Adverteren op Gaykrant en daarmee onafhankelijke journalistiek met een regenboograndje mogelijk maken?
Klik hier voor meer informatie!
