In maart mogen we allemaal weer naar de stembus om een nieuw parlement te kiezen. Steeds meer politieke partijen voeren een duidelijk diversiteitsbeleid. Regenboogkandidaten zijn daarom zichtbaarder geworden. In deze rubriek stellen verschillende parlementariërs in spe zich aan ons voor. Deze keer Pepijn Zwanenberg van GroenLinks.
Redactie: Marene Elgershuizen
Foto: Elisabeth Lanz
Pepijn is geboren in Roermond, waar zijn ouders een fietsenzaak hadden. Sinds 1988 woont hij in Utrecht waar hij nu al jarenlang samen met zijn vriend Ivo en dochter Keet op een woonschip woont. Met Janette, de moeder van Keet, voeden ze haar in co-ouderschap op. Met z’n viertjes vormen zij een regenbooggezin.
Je staat op de kieslijst van GroenLinks, waarom deze partij?
GroenLinks. De reden zit besloten in de naam: Omdat ik zowel groen als links heel belangrijk vind. Dat past het beste bij mijn idealen. Groen. Het milieu gaat me aan het hart. Er is een klimaatcrisis gaande en daar moet nu actie op worden ondernomen.
Wij zijn de laatste generatie die nog iets kunnen doen voordat het te laat is. En mijn hart klopt Links. Ik geloof in een eerlijke wereld, en in een sociaal, solidair en inclusief Nederland. Waar het niet uitmaakt waar je wieg stond, wat je huidskleur, geaardheid, religie of geslacht is.
In hoeverre speelt je LHBT+ zijn een rol in je politieke werk?
Ik identificeer mijzelf als queer. Dat speelt een rol bij alles wat ik doe, bewust en onbewust. Het persoonlijke is politiek. In de gemeenteraad van Utrecht initieerde ik een regenboogstembusakkoord. Daarnaast was ik in 2013 de initiatiefnemer van het eerste permanente regenboogzebrapad in Utrecht. Inmiddels liggen er zo’n 50 in heel Nederland en verspreidt het zich verder over de wereld.
Daarnaast strijd ik al jarenlang voor gelijke rechten voor meerouderschap. Naast mijn politieke werk ben ik onderdeel van queer DJ collectief Cruise Control waar ik (in covidloze tijden) mee optreed op queerfeesten en festivals zoals de Zwarte Cross.
Waarom wil je de Tweede Kamer in?
Als raadslid heb ik de afgelopen jaren gemerkt dat tussen droom en daad toch vaak Haagse wetten in de weg staan. Dat ervaar ik bijvoorbeeld bij mijn portefeuille Wonen. Naast een klimaatcrisis hebben we een enorme wooncrisis. Er is een heel groot woningtekort, mensen wonen vaak onder slechte omstandigheden met te veel mensen op te weinig vierkante meters.
De wachttijd voor een sociale huurwoning is veel te lang en loopt alleen maar verder op. Ook de prijzen van koopwoningen en de vrije sector rijzen de pan uit. Tijd om stevig in te grijpen als overheid. De verhuurdersheffing moet van tafel en de huren moeten gereguleerd worden. Wonen is een recht, geen verdienmodel. Andere onderwerpen die me ook zeer aanspreken zijn cultuur, erfgoed en diversiteitsbeleid.
Wat moet er nog gebeuren met de LHBT+ emancipatie?
Nog heel veel, helaas. Nederland is niet meer het gidsland van weleer. Homo en flikker zijn nog steeds scheldwoorden. Veel jongeren, maar zeker ook oudere mensen, voelen zich onveilig in hun school-, werk- of privé-omgeving. Terwijl het essentieel is om te kunnen zijn wie je bent, altijd en overal. Het is goed dat er meer aandacht voor is. En het is prachtig dat gemeenten de regenboogvlag hijsen op Coming Out Day, maar er is meer nodig dan dat.
Regeren of oppositie? En welke coalitie heeft je voorkeur?
In een coalitie krijg je meestal meer voor elkaar dan in de oppositie, dat heb ik de afgelopen jaren in de Utrechtse politiek goed gemerkt. Nu is het politieke landschap in de Tweede kamer natuurlijk compleet anders dan in Utrecht waar GroenLinks de grootste partij is.
GroenLinks moet niet koste wat kost willen meeregeren maar als het mogelijk is om een coalitie te vormen samen met andere linkse en progressieve partijen dan zou dat fantastisch zijn. Linkse samenwerking is in mijn ogen essentieel om van Nederland een mooier, socialer, inclusiever en duurzamer land te maken.
Wat hoop je te kunnen bereiken?
Het is mijn vurige wens dat meeroudergezinnen eindelijk dezelfde rechten krijgen als een traditioneel gezin. Ondanks een prachtig advies van de Staatcommissie Herijking Ouderschap in 2016 (!) en mooie maar loze beloften van veel politieke partijen is dit nog steeds niet geregeld. Kinderen die opgroeien in een regenbooggezin zijn daarvan de dupe. Hoog tijd dat dat gaat veranderen. Voor onze dochter Keet en al die andere kinderen die opgroeien in een meeroudergezin.
•••
Adverteren op Gaykrant en daarmee onafhankelijke journalistiek met een regenboograndje mogelijk maken?
Klik hier voor meer informatie!
