‘Ik vraag me af hoeveel zin zo’n demonstratie eigenlijk heeft,’ appte een vriendin mij. ‘Ik bedoel, je verandert er zo’n man toch niet mee en werkt het niet juist tegen ons?’
Het was zaterdag 6 maart rond een uur of half twee. Ik liep in Krimpen aan den IJssel. Ik was op weg naar het Raadhuisplein en ik las het bericht.
De vriendin doelde op de demonstratie waarheen ik op weg was. Het COC zou aan de burgemeester van Krimpen aan den IJssel de brieven overhandigen die door bezorgde mensen geschreven waren naar aanleiding van de commotie eind vorig jaar rondom de regenboogfobe uitspraken van dominee Kort. Hij deed deze uitspraken in een brief gericht aan de gemeenteraad en aan het college. Onze LHBT+gemeenschap had besloten terug te schrijven.
Tegen de dominee werd destijds door oud-inwoner van Krimpen en COC-bestuurder Leon Houtzager aangifte gedaan, die – uit naam van godsdienstvrijheid – niet in behandeling werd genomen. Een tijdje geleden stortte BNN / VARA in de persoon van programmamaker en presentator Tim Hofman zich op de zaak. Met alle gevolgen van dien.
Ik zag van dichtbij hoe de burgemeester en wethouders omringd werden door drie Tweede Kamerleden, de voorzitter van COC Nederland, een openlijk homoseksuele en praktiserende dominee, zo’n driehonderd demonstranten en een zee aan regenboogvlaggen.
‘Het gaat me helemaal niet om de orthodox-protestante dominee,’ appte ik terug, terwijl ik een regenboogvlaggetje van een van de organisatoren aannam. ‘Ik heb geen enkele illusie dat ik die man nog een greintje inclusie kan bijbrengen.’
Verzend.
‘Maar actievoeren heeft soms meerdere lagen,’ typte ik verder. ‘Ja, we laten zien dat we de LHBT+discriminatie meer dan beu zijn. Maar het is ook belangrijk te laten zien dat we iedere LHBT+er steunen die achtergesteld of buitengesloten wordt. Als een LHBT+er last heeft van onbuigzame overtuigingen van zijn omgeving, dan zullen we er staan. Dat is wat deze zee aan regenboogvlaggen ook betekent.
Misschien spoort de aanwezigheid van zoveel mensen, inclusief een openlijk homoseksuele en strijdbare dominee die het woord neemt, gelovigen en andere geloofsgemeenschappen dan de kerk van dominee Kort aan zich te bezinnen op hun positie als het over LHBT+ers gaat. En over hun relatie tot de kerk van Kort.
Daarbij is het belangrijk om als LHBT+ers het signaal af te geven dat wij conservatieve krachten dwingen hun toon naar ons te veranderen. Dat zij weten dat wij in deze snel veranderende en digitale wereld een kwetsende uitspraak heel snel boven tafel kunnen krijgen en dat wij daarmee altijd aan de haal zullen gaan om ons verhaal van diversiteit, inclusie en échte naastenliefde duidelijk te maken. Aan gemeenteraden. Aan Tweede Kamerleden. Aan burgemeesters.’
Toen ik het bericht verstuurde, mijn vingers van het vele typen even rust gaf en met een fris windje in de rug op weg ging naar het Raadhuisplein, dacht ik aan de Amerikaanse comédienne Michelle Wolf die in een van haar shows ooit zei: ‘Ja, natuurlijk ben ik een feministe. Maar weet je hoe moeilijk het is om vanonder je warme dekbed een revolutie te beginnen?’
Ik stond stil. Ik pakte mijn telefoon. Ik begon weer te tikken.
‘Een dergelijke demonstratie werkt niet tegen ons,’ schreef ik. ‘Het enige wat tegen ons werkt is als we ons door dekens van bekrompenheid, uitsluiting, hypocrisie en onoprechte bedoelingen in slaap laten sussen, waardoor wij nooit meer wensen op te staan.’
Verzend.
‘En onszelf uiteindelijk door deze dekens laten verstikken.’
Verzend.
*
De column lag reeds op de redactie toen het trieste overlijdensbericht van Vlaamse David mij bereikte. Ik draag deze column op aan hem en aan alle andere LHBT+ers in België. Homofobie kent geen grenzen. Onze strijd ook niet. RvdM
*
Rick van der Made (Breda, 1968) is dichter, hoofdredacteur en columnist bij de Gaykrant. Hij opent voor de lezer de wereld die hemzelf fascineert, ook als deze soms ‘lastig’ wordt. Hij maakt lezers deelgenoot van die (soms alledaagse) wereld, met teksten en gedichten die tegelijkertijd een meer diepgravend beeld geven van die werkelijkheid. En achter die schijnbaar nonchalante beelden liggen grote thema’s: seksualiteit, vluchten, lijden, redding, waanzin. En liefde.
•••
Adverteren op Gaykrant en daarmee onafhankelijke journalistiek met een regenboograndje mogelijk maken?
Klik hier voor meer informatie!
