De Volksvertegenwoordiging | Jan Schipper – wethouder voor het CDA

In parlement, provincies en gemeenten wordt beleid gemaakt door onze volksvertegenwoordigers. Wie zijn zij, wat beweegt hen, waar zijn ze mee bezig en nog belangrijker: wat hebben ze in hun functie bereikt? Jan Schipper zat voor zijn aantreden als wethouder al ruim 12 jaar in de gemeenteraad van Midden-Drenthe. De portefeuille Diversiteit belandde bij hem en dus ook bij het CDA. Wat speelt er in Midden-Drenthe, hoe geeft hij zijn beleid vorm en hoe belangrijk is de rol van zijn bonusdochter daarin?
 
Tekst: Marene Elgershuizen
 
Eerst even de feiten, wat zijn je voornaamwoorden en hoe ben je geaard?
 
Ik ben Jan en ik ben hetero. Hij en hem.
 
Je hebt voor je aantreden als wethouder al 12 jaar in de gemeenteraad van Midden- Drenthe gezeten. Hoe kijk je terug op het diversiteitsbeleid in die jaren?
 
Er is nooit veel aandacht voor geweest. Er is twee keer een motie ingediend om regenbooggemeente te worden. De eerste keer heeft het niet gehaald, de tweede keer wel. Heel veel meer aandacht is er eigenlijk niet voor geweest.

Dat het de eerste keer niet lukte lag aan de tijdsgeest. In 2019 waren we de laatste van Drenthe die regenbooggemeente werd.  De discussie ging over de vraag of je een groep bijzonder moest maken. Hier heerst nog wel de cultuur van ‘doe maar normaal, dan doe je al gek genoeg’ en ‘iedereen telt mee’. Dat is echt geen discussie. Is die aandacht nodig of horen ze er horen gewoon bij? Ze zijn immers onderdeel van de samenleving.

Dat we het toch hebben aangenomen komt toch omdat er iets meer het besef groeide dat het gewoon nodig is. Dat het voor de acceptatie van de lhbt+ community belangrijk is het te benoemen en uit te dragen.
 
En wat betekent dit praktisch?

Eigenlijk hebben we er nog niet heel veel mee gedaan. We hebben het van de zomer opgepakt en een notitie geschreven. Eerst eens even de feiten. Hoeveel meldingen van discriminatie zijn er bij ons bekend? Zijn er verder signalen bij ons binnengekomen? Dat valt eigenlijk nog heel erg mee. Maar we willen nu wel meer benadrukken dat we ons hebben aangesloten bij de regenbooggemeenten. Dus ook vlaggen op de desbetreffende dagen. 

Samen met het onderwijs en met de sportverenigingen vragen we er meer aandacht voor. Dat zijn de eerste doelgroepen waar we ons op willen richten. Het gaat vooral over het bespreekbaar maken. Dat het niet afwijkend is, dat iemand vanuit de lhbt+ community er ook bij hoort, dat het normaal is, dat je voor je gevoelens uit mag komen.

“Het is dus nodig het meer bespreekbaar te maken. Het besef dat je niet anders bent. Je hoort er gewoon bij. Je doet ertoe”.  

Op het voetbalveld hoor je soms bepaalde uitingen. Zonder dat er diepere bijbedoelingen achter zitten, maar die kunnen voor lhbt+ mensen best kwetsend zijn. Dus ook dat besef meenemen. Mensen aanspreken met: ‘Je roept wel eens heel hard dat de scheids een homo is, maar wat betekent dat voor iemand anders?’ Op ons laatste sportgala hebben we een transgender uit onze gemeente zijn of haar verhaal laten vertellen. Dat was dan een succesverhaal. Dat werd heel goed geaccepteerd, ook bij de sportvereniging. 

De verhalen over dat het niet goed gaat, die hoor je veel minder. Het is dus nodig het meer bespreekbaar te maken. Het besef dat je niet anders bent. Je hoort er gewoon bij. Je doet ertoe. En kom ermee naar buiten. Als je erover wilt praten, doe dat vooral.
 
Er wordt qua diversiteitsbeleid vaak gesproken over het verschil tussen Randstad en “de regio”. Hoe zie jij dit? Wat zijn punten die jij ziet terugkeren op diversiteitsbeleid, die typisch zijn voor andere regio’s dan de Randstad?
 
Ik vind het lastig. Mijn bonusdochter die komt uit Rotterdam en zij behoort ook tot de community. Ik heb het idee dat ze in de Randstad meer discriminatie ervaart dan dat wij hier op het platteland ervaren. En waar dat dan mee te maken heeft, dat weet ik niet. Als je gewoon onderdeel bent van de dorpsgemeenschap bent, dan is het prima. Ben je dan toevallig homo, lesbi, trans of weet ik veel, dat maakt niet zo veel uit. Als je niet afwijkt van, ja, de norm, dat klinkt dan zo raar. Maar als je gewoon bent, je doet gewoon mee, dan tel je ook mee. Ik heb het idee dat dat in de Randstad soms nog wel eens lastiger ligt.
 
Maar als je nou wel afwijkt van de norm, kun je dan niet meedoen bij jullie?
 
Maar dat telt voor een hetero net zo. Dat is mijn beleving op het platteland. Als je gewoon onderdeel wilt zijn van de dorpsgemeenschap, dan maakt het niet uit wie je bent, hoe je bent, dan tel je gewoon mee.
 
Dus je kunt wel gewoon paradijsvogel zijn, bijvoorbeeld?
 
Ja, dat kan wel. Ja! Die mensen wonen hier natuurlijk ook en worden verder gewoon geaccepteerd. Op hun waarde beoordeeld. Ze worden er ook niet op aangesproken ofzo. Hier op het platteland valt het volgens mij mee met discriminatie, als ik puur op mijn persoonlijke ervaring af moet gaan.  Maar het kan best zijn dat andere mensen uit de gemeenschap zeggen “Nou, wij hebben een heel andere beleving”. Maar in mijn netwerk hoor ik het niet veel.
 
Persoonlijk, je kreeg door een nieuwe partner een bonusdochter, en zij valt ook op dames. Heeft die gebeurtenis wat veranderd aan je overtuigingen over de lhbt+ gemeenschap?
 
Wij proberen een warm gezin te zijn. Mijn vrouw komt uit een heel warme familie. En toch zag ik wel bij mijn bonusdochter dat het haar enorm veel moeite kostte om het verhaal te vertellen, om uit de kast te komen. Het was een hele stap voor haar. En als ik nu met haar praat, dan kan ik iets beter begrijpen wat iemand uit de lhbt+ gemeenschap doormaakt. Dat wat wij heel normaal vinden, voor hen niet heel normaal is.

Als ouder heb je bepaalde verwachtingen en dromen voor je kind. Mijn vrouw had natuurlijk de hoop op kleinkinderen, een gezinnetje en dat verandert op zo’n moment. Mijn dochter vond het heel moeilijk om haar moeder daarin teleur te stellen. Mijn vrouw moest daarin even haar mindset veranderen. Dat was nog wel even een worsteling. Maar je maakt het nu van heel dichtbij mee, dan heb je meer begrip. Het is niet zomaar even uit de kast komen. Het is een hele stap.
 
En die teleurstelling, dat kwam dus door een verwachting, een hoop voor kleinkinderen? Maar zij kan toch ook nog steeds een gezinnetje stichten?
 
Ja absoluut! Op dat moment is dat wel het eerste wat je als moeder door het hoofd schiet, denk ik. Je hebt toch het beeld van huisje, boompje, beestje. En ineens: ‘Oh help, ze valt op vrouwen’. Is dat dan heel anders? Daar moest mijn vrouw eerst aan wennen. Het is nu een gepasseerd station: er zijn allerlei andere mogelijkheden. Het is nu geen punt meer. Op dat moment was het wel even iets.
 
Heeft ze jullie ook wat geleerd?
 
Ze heeft mij zeker wel meer geleerd over de lhbt+ community. Ik kwam niet verder dan homo, lesbisch, transseksueel en nu komt pan en het hele rijtje erbij. Dat is echt een stukje achtergrond waar ik dankbaar gebruik van maak. En vooral haar gevoelens, dat vind ik wel heel belangrijk. Wat maakt zo iemand nu echt door? Waar lopen ze tegenaan? Dat hoor je nu echt uit de eerste hand en je leest het niet uit een interview of een boekje. Dat vind ik heel waardevol.
 
Het CDA heeft – ook landelijk – geregeld homo’s en lesbiennes geleverd op zichtbare beleidsfuncties. Ook op ministeries. Vaak hielden ze hun geaardheid echter verborgen of kwamen ze pas later in hun carrière er publiekelijk voor uit. Ook nu nog zitten mensen op belangrijke functies in de confessionele kast. Op wie (of hoe) zou jij een christelijk appèl willen doen, opdat deze mensen zich veilig genoeg voelen om toch gewoon ervoor uit te kunnen komen van wie ze houden?
 
Vanuit mijn overtuiging telt iedereen mee. Het maakt niet uit hoe je bent, wie je bent, wat je bent. Iedereen telt mee. Iedereen heeft waarde. Durf te zijn wie je bent en durf dat ook uit te dragen.
 
Zou er van binnenuit de partij iets meer aan een uitnodigende sfeer gedaan moeten worden?
 
Je doet het nooit te veel. Dus als mensen aangeven dat het nodig is, dan moeten wij dat doen.
 
Het roze netwerk binnen het CDA bestaat nog maar een jaar of twee. Heb je contact met deze club?
 
Nee. Ik ben heel selectief. Als het mij helpt, dan wel. Ik ga me niet aanmelden om het aanmelden. Als het een toegevoegde waarde heeft om mijn portefeuille goed vorm te kunnen geven, dan ga ik dat doen.
 
Ik proef toch een beetje reserve. Het zijn mensen die vanuit hun eigen persoonlijke en professionele leven er ervaring mee hebben. Zou je een keer een gesprek aan willen gaan?
 
Ik ben best benieuwd naar hun ervaring. Hoe je in een professionele omgeving ermee omgaat en wat doet het met jezelf. Durf je ervoor uit te komen? Vind je het nodig om ervoor uit te komen? Zijn er nog belemmeringen?

“Wij proberen wel heel divers te zijn”.  

Iets breder, hoe gaat het binnen de partij met diversiteitsbeleid? Wat kan beter, heb je hiervoor praktische voorstellen?
 
Die vind ik best lastig. Wij proberen wel heel divers te zijn. Maar of wij overal even goed vertegenwoordigd zijn of iedereen laten vertegenwoordigen, dan weet ik niet. Dat is lastig oordelen voor mij. Ik ben bang dat het niet veel verder gaat dan man, vrouw, stad, regio. Dat dat deze keer de hoofdpunten geweest zijn.
 
Even terug naar de actualiteit. Er is gedoe rondom identiteitsverklaringen van orthodox-christelijke scholen. Er kwam een boodschap ook vanuit het CDA dat dit soort verklaringen wel mogen, maar niet als het gaat om het afwijzen van seksualiteit. Hoe kijk jij daarnaar, hoe ver geldt de vrijheid van onderwijs?
 
De vrijheid van onderwijs vind ik belangrijk, maar het heeft wel grenzen. Zo’n verklaring gaat volgens mij over een grens heen. Voor mij persoonlijk wel. Ik ben blij dat het CDA dat uitgedragen heeft, maar het mag wat mij betreft nog wel iets meer. De vrijheid van onderwijs is absoluut belangrijk, maar het heeft grenzen.
 
Waar ligt die grens voor jou?
 
Er moet geen discriminatie zijn en je mag geen mensen uitsluiten. Nooit.

Een tijdje terug stemde het CDA in de Tweede Kamer tegen een wetsvoorstel om zogenaamde conversietherapieën te verbieden. Vond je dat een goed idee of moeten ze daar misschien toch iets mee doen?
 
Conversietherapieën daar zie ik niets in. Dat is alsof homoseksualiteit een ziekte is, alsof het te genezen is. Daar geloof ik niet in. Je bent het of je bent het niet. Dus wat mij betreft had dit wel verboden mogen worden. Dus daar had de partij best mee mogen stemmen.
 
Heb je nog een afsluitende boodschap?
 
Ik hoop dat wij als politiek kunnen blijven uitdragen dat iedereen gewoon meetelt. Iedereen hoort erbij. Wie je bent, wat je bent, hoe je bent. We mogen nooit mensen uitsluiten. En als mensen het gevoel hebben dat het wel gebeurt, dat ze dan absoluut aan de bel moeten trekken. En ook in dat geval moeten wij een veilige omgeving voor hen kunnen bieden.
 
Kunnen ze dan bij jou aan de bel trekken?
 
Ze mogen dan persoonlijk bij mij aan de bel trekken. Lokaal. Regionaal. Landelijk, zelfs.

•••

Adverteren op Gaykrant en daarmee onafhankelijke journalistiek met een regenboograndje mogelijk maken?

Klik hier voor meer informatie!

 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.