Arjan Postma (52) is ongetwijfeld de bekendste boswachter van Nederland. Ooit begonnen als student geschiedenis maar al snel volgde hij zijn echte passie: de natuur. Hij wordt boswachter maar al snel blijkt dat educatie hem beter ligt. Zijn kennis, kunde en enthousiasme worden ontdekt door de televisiewereld. Hij wordt enige seizoenen vaste gast bij RTL Late Night en De Wereld Draait Door. Gaykrant spreekt hem over zijn nieuwste boek met de intrigerende titel: ‘Hoe een gekke mier de wereld kan veranderen’
Tekst: Paul Hofman
Foto’s: Thijs Bartels
Gekke mier
Het is alweer zijn vierde boek. Lang hoefde hij deze keer niet over de titel na te denken, zegt hij. “Het verhaal van de gekke mier herkent iedereen. Het gaat over verandering. Echte veranderingen komen zelden van boven. Je hebt één mier die alles in gang zet en ander gedrag vertoont dan de anderen. Hij loopt voor de troepen uit en de rest van de mieren volgt hem. Hij zorgt tevens voor de mierendemocratie. Iedereen weet wat hij moet doen. Van werknemer tot directie, heel veel mensen kunnen zich identificeren met de gekke mier.”
“In dierenwereld heeft homoseksualiteit nut”
In zijn werk ziet hij vaak bijzondere overeenkomsten tussen mens en dier. Dit vormde voor hem de aanleiding zijn verhalen over de dierenwereld met ons te delen. Dat doet hij deze keer weer op zijn eigen aanstekelijke manier.
Nut
Zo belicht Arjan ook homoseksualiteit in de dierenwereld. “We komen het overal tegen en in verschillende vormen.” In eerste instantie lijkt het een vreemd verschijnsel, zegt hij. “Seks is gericht op voortplanting, seks dat dat niet is lijkt tegennatuurlijk.” Maar als het tegen de natuur is, zou het binnen één generatie moeten verdwijnen. Er wordt niet voortgeplant, dus voor de soort zou het einde verhaal zijn. “In mensenwereld wordt homoseksualiteit nog altijd gezien als een afwijking. Maar dat is toch raar?” Het draagt volgens hem in de dierenwereld bij aan de overleving van de soort. “Homoseksualiteit heeft een nut.”
Vleermuizen
Met recht stelt hij zichzelf de vraag of het niet logisch zou zijn als homoseksualiteit evolutionaire voordelen biedt. Bij alle 1500 diersoorten is bi- en homoseksueel gedrag gevonden. Zo vertelt hij vol verve over biseksuele bonobo’s, nekkende giraffen, gay pinguïns en homoseksuele vleermuizen (‘zijn ongelooflijk seksueel actief’). Hij zegt: “Vleermuizen leven in kolonies bij elkaar. Uit camera-observatie bleek dat vleermuizen van hetzelfde geslacht -vooral mannen- elkaar aaien en likken in de nek, in de vleugels en bij de geslachtsdelen.”
Homoseksueel gedrag kan volgens Arjan meerdere doelen dienen. Niet alleen het aanhalen van onderlinge banden maar ook het bijleggen van ruzies of het terugbrengen van spanningen en genot. Sommige dieren zijn onmiskenbaar gay. “Wist je trouwens dat 25 procent van de mannelijke zwarte zwanen homoseksueel is? Soms stelen ze een nest van een hetero-stel om daarna de eieren uit te broeden en de jongen groot te brengen.”
Kemphanen
Kemphanen zijn een ander verhaal, lacht hij. “In hun liefdesspel duikt zelfs een biseksuele ’travestiet’ op. In het voorjaar, tijdens hun trek naar het Hoge Noorden, gaan de mannetjes op een kleine verhoging in het land staan, waar ze schijngevechten aangaan met andere mannetjes. Sommige van hen, zeg maar de macho’s, hebben een zwarte of roodbruine kraag.
Over biseksuele bonobo’s, nekkende giraffen, gay pinguïns en homoseksuele vleermuizen en meer “Vooral vleermuizen zijn seksueel ongelooflijk actief”
Daaromheen lopen kemphanen met een witte kraag die niet meetellen voor de vrouwtjes. Die willen een stoere bink met een donkere kraag. De witte mannetjes hebben een strategie ontwikkeld om toch aan hun trekken te komen. Ze gaan een partnerschap aan met een donkere kemphaan en beginnen te vechten.” Hij vergelijkt het met Amerikaans show worstelen. “Hoe meer de witte mannetjes zich laten vernederen, hoe meer vrouwtjes op de show afkomen.”
Zodra deze paringsbereid leiden de witte mannetjes de donkere af en grijpen de witte hun kans. Clou van het verhaal: beide mannetjes hebben elkaar nodig. “Zonder witte partner heeft het donkere mannetje geen show en blijft hij met lege handen achter op de datingmarkt. En zonder donker mannetje maakt het witte mannetje ook geen schijn van kans.”
Seizoenshomoseksualiteit is een niet onbekend verhaal. “Dieren vinden homoseksualiteit normaal. Tijdens paringstijd worden ze even hetero en gaan dan terug naar hun mannengemeenschap.” “Als je dieren observeert, zie je dat homoseksualiteit nut heeft om als soort te overleven.” Arjan is er van overtuigd dat het bij mensen biologisch nut moet hebben. “Het is geen rare afwijking of toevallige mutatie.” Homoseksualiteit blijkt dus helemaal geen vreemd verschijnsel te zijn, het is eigenlijk doodgewoon.
Arjan Postma, Hoe één gekke mier de wereld kan veranderen, uitgeverij Boekerij
•••
Adverteren op Gaykrant en daarmee onafhankelijke journalistiek met een regenboograndje mogelijk maken?
Klik hier voor meer informatie!
