Solitair

Afgelopen week was de week van de eenzaamheid.

In een moment van reflectie probeerde ik te bedenken hoe sociaal ik ben.

Er was meer dan eens een tijd waarin ik los stond van de wereld.

Tijdens mijn transitie bijvoorbeeld. Daar had ik zelf voor gekozen. Ik hield iedereen op afstand, om later niemand te hoeven verwijten dat goede raad verkeerd had uitgepakt.

Mijn meest eenzame tijd ligt verder terug. Op de middelbare school was ik zo stil en teruggetrokken dat de leraren meenden dat ik autistisch was. Zoiets schijnt vaker voor te komen bij pubers die genderdysfoor zijn. Achteraf begrijp ik het, maar destijds voelde mijn leven als een station waar elke trein vlak voor mijn neus wegreed.

Ik hoorde nergens bij. Men deed niet eens moeite om mij te pesten. Er waren wel klasgenoten met wie ik optrok.

Ik had een groepje wat me in het weekend op sleeptouw nam.

Vaak was het eerste half uur in de disco wel leuk, maar zodra de jongens en de meisjes gingen mingelen bleef ik alleen over. Soms was de verleiding groot om elk biertje wat in mijn buurt kwam naar binnen te slaan, maar de angst om in een dronken bui uit de kast te vallen weerhield me daar van. Ik sleepte me door de weken. Mijn lichtpunten vond ik in de garderobe van mijn zus. Stiekem in haar jurken voelde ik me niet onzichtbaar en mijn bloed ging eindelijk stromen. Op die momenten had ik het gevoel dat God of een lieve Fee ervoor zou zorgen dat de vergissing die mijn leven was, werd hersteld.

Na mijn schooltijd moest ik in dienst. Rond 1980 geloofde men dat het leger een Echte Vent van mij zou maken. Uitgerekend deze trein bleef wel op mij wachten. Om te overleven liet ik alle remmen los: Ik ben gaan drinken, heel veel. Het is een wonder dat het goed afliep.



Carine de Graaf (1961) is van beroep geluidstechnicus. In haar vrije tijd leest ze graag, luistert naar muziek en bezoekt musea. Daarnaast doet ze een deeltijdstudie psychologie. Carine heeft een transgendered achtergrond: rond 2010 is ze van man naar vrouw gegaan. Een uitgebreidere bio lees je onder haar eerste column.

 

•••

Adverteren op Gaykrant en daarmee onafhankelijke journalistiek met een regenboograndje mogelijk maken?

Klik hier voor meer informatie!

 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.