Actrice, schrijfster en kleinkunstenares Anne van Veen hield onlangs haar nieuwste boek Iets te vieren ten doop. Geen grote boekpresentatie maar een virtuele bijeenkomst met vrienden en familie. Ondanks deze barre coronatijd gaat het goed met haar en maar haar met haar naasten gelukkig ook. Is de hoofdpersoon van haar roman een uitvergrote versie van haarzelf? Gaykrant legde haar deze en andere vragen voor. “We hebben gelijksoortige gedachtegangen.”
Tekst: Paul Hofman
Foto: Bart Grietens
Schijnwerpers
Het is inmiddels jouw tweede boek. Waar haalde je de inspiratie vandaan Iets te vieren te schrijven?
“Dat kwam voort uit meerdere fascinaties en liefhebberijen. Maar bovenaan het lijstje van thema’s stond de ouder-kindrelatie. Specifiek de relatie tussen vader en dochter, waarbij de vader in dit verhaal, een gevierde dirigent is. Hoe tekent die positie, zijn relaties. Hoe vormt dat leven in die schijnwerpers het leven van zijn dochter. Vraagstukken die mij bezighielden en mij als auteur een mooi vertrekpunt leken voor het schrijven van mijn tweede roman. Daarnaast putte ik inspiratie uit onderwerpen als relaties, liefde, seksualiteit, klassieke muziek, het stadse leven en de natuur.”
“Bovenaan het lijstje van thema’s stond de ouder-kindrelatie”
Iets te vieren klinkt gewaagd in deze tijd. Hoe ben je op titel van het boek gekomen en wat betekent de titel?
‘Iets te vieren was een lukraak opgeschreven ‘werktitel,’ een soort onderwerp-regel die ik meegaf bij een van de eerste schetsmatige hoofdstukken die ik naar mijn redacteur, Ad, stuurde. Gezamenlijk kwamen we tot de conclusie, dat het weleens een heel kloppende titel zou kunnen zijn. Lied (van Lidewij), ziet haar vader alleen wanneer er iets te vieren valt.”
Tobias
Vervolgt: “Het boek is veel voor me gaan betekenen toen ik er een derde personage bij schreef. Naast de vader en dochter, is er Tobias. Door hem te introduceren heb ik een vertelstem gevonden die verder van de wereld van Lied en haar vader afstaat. De relatie tussen Tobias en Lied groeit en brengt zaken aan het licht die tot dusver niet aan het licht waren gekomen. Het boek bevat persoonlijke overeenkomsten. Die optelsom is snel gemaakt. Maar er is met deze personages: Lied, Tobias en de vader ook een heel eigen, fictief landschap ontstaan.
Ze moest wel wennen aan het idee dat haar boek niet fysiek maar virtueel gepresenteerd zou worden, geeft ze toe. “Maar het duurde niet lang of ik had er net zo’n zin in, als in aanloop naar de fysieke presentatie. Het gegeven dat ik het uitkomen van het boek, met een kleine groep betrokkenen, vrienden en collega’s kon vieren, was voor mij het belangrijkste.”
“Ik heb geprobeerd om gender-stereotypen te vermijden.”
Extremer
Is hoofdpersonage Lied een uitvergrote versie van jezelf?
“Lied en ik hebben gelijksoortige trekken en gedachtegangen. Maar Lied is ook een op zichzelf staand personage geworden. Iemand waarin ik me even zo vaak niet herken. Soms staat haar doen en laten haaks op die van mij of is het extremer.”
Je beweegt je tussen man en vrouw in zei je in een eerder interview. Speelt dat ook een rol bij het neerzetten van de personen in jouw boek (Tobias, Din, Lied)?
In het boek neemt Tobias het woord hosternokke in zijn mond. Kun je uitleggen wat het betekent?
“Het is een krachtterm uit Zeeland. Net als ‘godverdomme.’ Het bekt verrukkelijk, iets waar Tobias, die net zijn logopedie opleiding heeft afgerond, gevoelig voor is. Hosternokke!” klinkt het lachend.
•••
Adverteren op Gaykrant en daarmee onafhankelijke journalistiek met een regenboograndje mogelijk maken?
Klik hier voor meer informatie!
