Mijn naam is Bas Hendrix (58). Ik ben geboren in Amsterdam en opgegroeid in Bloemendaal. Na de middelbare school ben ik naar de HTS gegaan waar ik bouwkunde heb gestudeerd. Dit was eigenlijk niet de opleiding die ik wilde, want ik wilde architect worden. Met veel pijn en moeite heb ik toch deze opleiding afgerond. Ik had daarna geen puf meer om nog naar Delft te gaan om daar architectuur te studeren. Ik ben gaan werken als projectmanager en heb dit tot 2004 gedaan. In dat jaar kreeg ik een burn-out. Na de burn-out heb ik het roer omgegooid en ben als ontwerper gaan werken. De kans om architect te worden – wat ik van kinds af aan al wilde – heb ik aangegrepen.
Ik ben getrouwd geweest en heb 3 zonen: een van 30 en 2 van 16 jaar. Mijn zonen zie ik niet meer sinds mijn coming-out in 2016. Inmiddels heb ik een vriend en ben ik heel gelukkig. Maar het gemis van mijn kinderen valt me zwaar. Dat is ook de reden waarom ik mijn verhaal wil vertellen. Ik denk namelijk dat er veel meer van dit soort gevallen zijn die best wat aandacht verdienen.
1) Wat zijn je belangrijkste karaktereigenschappen?
Ik ben zorgzaam, lief en bescheiden.
2) Wie zijn de grootste voorbeelden in jouw leven?
Dit is een vraag waar ik veel te lang over na heb moeten denken en dat bewijst dat ik geen groot voorbeeld heb gehad. Misschien als die er wel was geweest zou mijn leven heel anders zijn verlopen en was ik misschien wel veel eerder uit de kast gekomen. We zullen het nooit weten, maar het belangrijkste is dat ik uit de kast ben gekomen. “Better late than never”.
3) Hoe identificeer je jezelf in gender en seksualiteit?
Ik heb altijd al geweten dat ik anders was, maar ik kon mezelf niet als homo bestempelen. ik voelde me ook niet aangetrokken tot homomannen. Ik heb me er ook tegen verzet maar na mijn coming-out kan ik met volle overtuiging zeggen dat ik homo ben. Tijdens mijn huwelijk heb ik wel vaak gedacht dat ik biseksueel was maar dat was alleen maar om het huwelijk in stand te houden.
4) Vind je het belangrijk om jezelf ook als zodanig te profileren naar anderen toe?
In het begin had ik veel moeite om aan mensen te vertellen dat ik homo ben, maar dat is nu totaal veranderd. Ik was laatst in Oostenrijk met mijn vriend en 2 van zijn kinderen in een après-ski bar. Daar raakte ik aan de praat met een jongen. Hij had totaal niet door dat we een stel waren. Ik zit er op zo’n moment niet mee om hem dan te vertellen dat we een stel zijn. Hij was wel verbaasd en dat vind ik dan weer leuk.
5) Wat vind je het meest aantrekkelijk in een andere persoon?
Ik denk dat ik val op de uitstraling die iemand heeft. De ene keer zijn het de ogen en de andere keer is het een lach. Het is het totale plaatje waar ik op val.
6) Wat is het meest positieve dat je ooit hebt ondervonden aan niet-hetero / niet-cisgender zijn?
Dat ik nu eindelijk kan zijn wie ik ben zonder dat ik me daarvoor hoef te schamen. Iemand zei me ooit dat wanneer ik met een man naar bed zou gaan, dat zou voelen als ’thuiskomen’.
7) Wat is het meest negatieve dat je ooit hebt ondervonden aan niet-hetero zijn?
Dat ik mijn kinderen al bijna 2 jaar niet meer zie, is heel zwaar. Het komt waarschijnlijk niet alleen door mijn coming-out, maar maar het speelt wel mee.
8) Wat zou er per morgen gedaan moeten worden om de positie van LHBT+’ers te veranderen?
Dit vind ik best een lastige vraag en heb daar ook niet één antwoord op. Het meest gebruikte scheldwoord is nog steeds homo. Daar sta je eigenlijk niet voldoende bij stil en zeker niet onder de hetero’s. Toen ik alleen nog maar bij mijn ex-vrouw uit de kast was, gebruikten mijn tweelingzonen voortdurend het woord ‘homo’. Dat deed me erg veel pijn en dat was voor mijn ex toen ook heel moeilijk.
9) Hoe zou je het liefst herinnerd willen worden?
Als een liefhebbende vader die veel te lang in de kast heeft gezeten om zijn kinderen niet te verliezen. En dat allemaal om ze te sparen voor de schaamte en mijn angst om ze te verliezen. Ik hoop dat dat in de toekomst ooit gaat veranderen.
10) Wat is je motto?
Het zijn er eigenlijk twee: ‘Maak van het leven een feestje, het duurt maar even’ en de andere is ‘beter laat dan nooit’. Deze laatste slaat op het feit dat ik na 54 jaar uit de kast ben gekomen.
Marcel Proust kennen we onder andere van zijn beroemde vragenlijst (questionnaire) aan de hand waarvan een beeld van een persoon ontstaat in wat we vandaag de dag ‘soundbites’ zouden noemen. Door de jaren heen hebben verschillende beroemdheden de vragenlijst ingevuld. De Gaykrant bevraagt in ProfieLHBT+ aan de hand van een eigen variant op de vragenreeks steeds een persoon die zich onderdeel voelt van de regenboog community. Beroemd of niet beroemd, rijk of arm, spierwit of pikzwart (m/v/x): alle LHBT+-ers komen in aanmerking.
Ook meedoen? Mail dan naar info@degaykrant.nl
•••
Adverteren op Gaykrant en daarmee onafhankelijke journalistiek met een regenboograndje mogelijk maken?
Klik hier voor meer informatie!
2 thoughts on “Bas Hendrix | ProfieLHBT+”