Gruwelijke moord voor een tientje

Moord en doodslag zijn van alle tijden. Ook in de gay community. Gaykrant belicht een zaak van anti-homo geweld in het relatief rustige Lelystad van ruim tien jaar geleden. De dood van een man deed destijds veel stof opwaaien. Het is een grijze koude novemberdag in 2009 als een man in Lelystad aangifte van vermissing bij de politie doet. Zijn ex-vriend is niet bij een afspraak op komen dagen. Dat is niets voor de dan 51-jarige Thomas, legt hij de dienstdoende agent uit. De ex heeft de Thomas computer meegenomen. Het is het begin van een schokkende zaak. Wat is er gebeurd? Gaykrant zet de feiten op een rijtje.

Tekst: Paul Hofman

Teruggetrokken

Thomas woont al een tijdje met plezier in Lelystad. Hij is lichtelijk verstandelijk gehandicapt en heeft daarom huishoudelijke en financiële hulp. Zijn huis komt hij niet vaak uit. De reden? Hij heeft een aantal angst fobieën. Zo is hij niet alleen bang voor kleine ruimten maar heeft hij ook angst de straat op te gaan. Thomas leeft teruggetrokken en via onder meer gay chatsites houdt hij contact met de buitenwereld. Zijn ex is niet de enige die zich zorgen maakt om Thomas, ook zijn zuster en bewindvoerder doen dat. Het is de laatste opgevallen dat er op 17 en 18 november vreemde transacties hebben plaatsgevonden met de pinpas van Thomas. Op vreemde plaatsen, tijdstippen zijn gekke bedragen gepind.

Zijn ex is niet de enige die zich zorgen maakt om Thomas

Park

Die bewuste woensdag is een rustige dag voor Thomas. ’s Middags doet hij nog boodschappen bij de supermarkt in de buurt en pint nog wat geld. Het is vroeg donker maar toch wil hij er rond achten nog even op uit. Dat hij zijn woning nooit meer terug zal zien, realiseert hij zich niet. Om de hoek ligt een parkje waar soms gecruist wordt. Het spreekt hem wel aan. Je weet maar nooit. Onderweg pint hij geld bij een bank. Het is inmiddels kwart voor negen. Vanaf dat moment lijkt Thomas in rook te zijn opgegaan. Ieder spoor ontbreekt. Wat is er gebeurd? Als diens bewindvoerder drie dagen later ook een melding van vermissing doet, gaan bij de politie alle alarmbellen af. De districtsrecherche aarzelt geen seconde en stelt camerabeelden in de omgeving veilig. Zo ook die van het pinapparaat van ABN AMRO waar op verschillende dagen is gepind.

Spoedtap

Thomas’ zuster neemt contact op met de mobiele provider van haar broer. Zijn mobieltje was alles voor hem. De callcenter medewerker vertelt haar dat de bewuste telefoon aanstaat. Ook krijgt ze te horen dat er die woensdagmiddag tussen twee uur ’s middags en negen uur ’s avonds vijf keer met het toestel is gebeld. Zelfs het nummer van de beller krijgt ze. Dit meldt ze dit direct aan de politie. De politiemedewerker neemt geen halve maatregelen en belt meteen het nummer. Een man neemt op maar zegt zijn naam niet. Op de vraag of hij Thomas kent, antwoordt deze ontkennend. Uit onderzoek blijkt dat het nummer van een prepaid telefoon is. De districtsrecherche ontdekt dan dat het bewuste nummer in de contactenlijst in de mobiele telefoon van Thomas staat. Bingo, denken de rechercheurs. De naam die eraan gekoppeld is, blijkt IceBlow te zijn. De prepaid telefoon komt meteen onder een spoedtap.

De man is op meerdere plaatsen in zijn bovenlichaam gestoken. Ze tellen meer dan tien steekwonden.

Broekriem

Inmiddels is Thomas vijf dagen spoorloos. Dan krijgt een vrouw de schrik van haar leven. Rond negen uur ’s ochtends laat zij elke dag haar hond uit in het nabijgelegen park. Als ze hem loslaat en deze de bosjes ingaat, blijft deze stokstijf staan. De hond blaft hevig. Dat doet hij anders nooit, denkt ze. Ze rilt maar besluit toch te gaan kijken. Als ze voor zich op de grond een man ziet, schrikt ze enorm. De aanblik is afschuwelijk.De man beweegt niet meer en ligt op zijn buik. Direct belt ze 112. Binnen vijf minuten zij er enkele basiseenheden ter plaatse. De plaats delict wordt met politielinten afgezet. Even later arriveert de forensische recherche. Als agenten het lichaam omdraaien doen ze een afschuwelijke ontdekking. De man is op meerdere plaatsen in zijn bovenlichaam gestoken. Ze tellen meer dan tien steekwonden. Zijn broek heeft hij nog aan maar zijn broekriem hangt los. Naast hem ligt zijn mobiele telefoon maar een portemonnee en een identiteitsbewijs ontbreken. Geroutineerd nemen de rechercheurs het lichaam en de telefoon in beslag. Ze bijten zich vast in de zaak. Het politie-onderzoek krijgt de naam TGO29. Men houdt met alle scenario’s rekening.

Strakke spijkerbroek

Al snel wordt duidelijk dat het om de vermiste Thomas gaat. Tijdens de schouw constateert de patholoog dat de snij- en steekwonden hebben geleid tot de dood van het slachtoffer. Zijn zuster en ex-vriend zijn kapot van verdriet. Het TGO 29 gaat voortvarend te werk en houdt onder meer een buurt- en passantenonderzoek. Getuigen worden opnieuw gehoord. Financieel rechercheurs gaan nauwkeurig alle pintransacties van Thomas in de afgelopen periode na. Ook kijken ze uitgebreid de camerabeelden van de laatste geldopnames uit. Het blijkt dat drie kwartier na de laatste opname van Thomas nog een pintransactie heeft plaatsgevonden.

Chat- en surfgegevens van de in beslag genomen computers leveren een schat van informatie op

Ze deinzen terug als ze een uur later op beeld zien dat een negroïde man negentig euro pint bij dezelfde automaat. Hun grootste vraag hoe hij aan de pinpas is gekomen? De digitale recherche bijt zich vast in deze moordzaak. De verdachte op beeld moet hun man zijn, zoveel is duidelijk. Hij draagt een opvallend blauwe jas met op de mouwen witte stukken en een strakke spijkerbroek met omgeslagen pijpen. De rechercheurs stelt alle beelden van camera’s in de buurt van het plaats delict (PD) veilig. Chat- en surfgegevens van de in beslag genomen computers leveren een schat van informatie op.

IceBlow

Op het hoofdbureau van de politie Flevoland is het onderzoeksteam ondertussen dag en nacht bezig met TGO 29. Een rechercheur trekt de naam IceBlow in het politieregistratie systeem na. Al snel komt er een hit uit. Hij kan een glimlach niet onderdrukken. Het blijkt dat de naam IceBlow voorkomt bij een straatroof uit 2006. Daar was toen een verdachte Farhan B. bij betrokken die IceBlow in zijn mailadres gebruikte. “Met deze moord kom je niet weg. Je was erbij. Punt.” bijt een rechercheur hem toe. Farhan wordt de klok rond verhoord. Op onregelmatige tijden halen agenten hem uit zijn cel. “Niets maar dan ook niets blijft geheim voor ons.” vertelt een rechercheur op net zachtzinnige wijze. Als een foto van Farhan boven water komt, slaakt de rechercheur een zucht, “De negroïde jongen komt overeen met de camerabeelden.” mompelt hij. Het net rond de verdachte spant zich. Maar de puzzel is nog niet compleet.

Appeltje-Eitje

Slechts een paar minuten ontbreken op de beelden. Dat was het moment van de moord. Inmiddels staat bij iedere agent in Lelystad het gezicht van Farhan op het netvlies gebrand. Als twee agenten bij toeval op een middag in de stationshal van Almere Centraal een broodje eten zien ze uit hun ooghoeken de gezochte verdachte lopen. Ze seinen direct het rechercheteam in. Al snel wordt een observatieteam op de jongen gezet. Absolute zekerheid gaat voor alles. Dan gaat het opeens snel. Het is zeven uur in de vroege avond als een arrestatieteam Farhan in zijn kraag vat. Kleding, geld, identiteitsbewijs en mobiele telefoon worden in beslag genomen. En wat blijkt? Op diens spijkerbroek en T-shirt zitten nog bloedsporen. Na onderzoek komt dit overeen met het dna van het slachtoffer. Voor de ervaren politiemensen is het appeltje-eitje. Dit blijkt de doorbraak in het onderzoek.

Daten

Nog diezelfde avond geeft de gewaarschuwde rechter-commissaris toestemming voor een huiszoeking in de woning van Farhan. Ze vinden er een grote hoeveelheid kleding, een koffer met messen, een groot vlindermes, een laptop en een visitekaartje waarop het ‘IceBlow’ mailadres staat. De pinpas van Thomas komt echter niet boven water. Intussen draaien de digitale rechercheurs overuren. De computer van de verdachte en het slachtoffer worden minutieus onderzocht. Ze ontdekken dat er veelvuldig contact is geweest tussen de mannen. Ze zien ook dat de verdachte op een gay chatsite een profiel heeft aangemaakt onder de naam IceBlow. De teksten zeggen genoeg. “Ik ben een nieuwsgierige jongen die graag met jou wil experimenteren. Ik ben in voor gelijk seks zonder het hele daten gedoe (..) Voeg me op msn toe en dan kijken we hoe het loopt. Liefst geen veertig plus mannen of dikke kale mannen.” Zo kwam Thomas in contact met zijn latere moordenaar. Op 10 november 2009 hebben ze hun eerste seksafspraak. De deal is dat Thomas elke keer tien euro aan Farhan betaalt. Nauwelijks een week later hebben ze weer een date. Ze vertellen elkaar dat ze de seks ‘heel geil’ vonden. IceBlow krijgt weer tien euro. Voor de volgende dag maken ze opnieuw een afspraak in Lelystad. Ze ontmoeten elkaar op het station en lopen rustig naar het centrum. Dat Thomas zijn dood tegemoet loopt kan hij niet bevroeden. Beiden denken maar aan één ding: seks. Onderweg registreren camera’s de looproute van de twee.

Het blijkt dat hij in de dagen na de moord op Google heeft gezocht naar nieuws over zijn daad

Daderwetenschap

Bijna tien minuten zijn ze uit beeld als een rechercheur op de camera ziet dit een hard rennende Farhan richting station gaat. Hij komt pas weer in beeld als hij met Thomas’ pinpas geld opneemt. Uit de in beslag genomen computer van Farhan komt nog meer naar boven. Het blijkt dat hij in de dagen na de moord op Google heeft gezocht naar nieuws over zijn daad. Woorden als ‘hoeveel jaar voor steekpartij’, ‘steekpartij Lelystad oude man’ en ‘steekpartij Lelystad 17-11-2009’ zeggen genoeg. Het is pure daderwetenschap want het lichaam van Thomas was dan nog niet gevonden. Als hij wordt verhoord, beroept hij zich keer op keer op zijn zwijgrecht. Pas in het vierde verhoor laat hij iets los. Daarin zegt Farhan dat hij niet schuldig is aan moord of doodslag. De rechercheurs hebben pas in het zesde verhoor succes. Hij geeft aan Thomas te kennen en hem wiet te hebben verkocht, ook op die fatale woensdag 17 november. De ervaren politiemannen weten genoeg.

Mes

B. ontkent ten stelligste dat hij homoseksuele gevoelens heeft. Alles wat op zijn computer staat is een regelrechte leugen. In zijn negende verhoor breekt hij. “Ik heb gelogen. Ik heb verwarrende gevoelens over mijn seksualiteit en heb Thomas via een gay dating site ontmoet.” zegt hij met grote schaamte. “Ik heb hem gepijpt voor tien euro bij de eerste ontmoeting.” Ook bekent hij dat hij bij de tweede ontmoeting een mes bij zich had. “Maar ik had niet de bedoeling het wapen te gebruiken, hoor.” Hij vertelt de rechercheurs dat hij ongelooflijk gekwetst was toen Thomas had gedreigd hun seks op internet te zetten. “Toen raakte ik echt door het dolle.” Timide vervolgt hij “We liepen het bos in. Thomas maakte zijn broekriem los. Ik dreigde met het mes want ik wilde de opnamen. Die gast (Thomas, PH) vloog mij aan. Ik raakte in paniek en we kwamen in een worsteling terecht. Toen stak ik hem in zijn borst met mijn mes. Hij bleef op mij afkomen en ik raakte hem keer na keer. Op een gegeven moment viel hij achterover. Ik rende weg en heb hem niet zien vallen.”

“Ik heb hem gepijpt voor tien euro bij de eerste ontmoeting”

Rechtszaak

Uit onderzoek blijkt dat Farhan het gebruikte mes in zijn binnenzak deed en later op weg naar het treinstation weggooide in een prullenbak. “Ach, ik dacht dat het wel met zijn verwondingen meeviel. Thomas zou mij later zeker bellen. “Toen dat niet gebeurde, heb ik op internet gekeken en heb de termen ‘man dood Lelystad’ en ‘moord Lelystad’ ingetikt.” Als bovendien blijkt dat Farhan veel schulden heeft, is de zaak rond. Dader Farhan heeft nooit spijt betuigd. In deze zaak eist de officier van justitie achttien jaar cel voor gekwalificeerde doodslag. Maar deze kan de rechter niet overtuigen dat er sprake is van voorbedachte rade. Farhan krijgt vijftien jaar opgelegd. Hij ziet af van hoger beroep.