Anne en Karel | Griekse Toestanden #6

Johan reist door Griekenland is nu op Mykonos en kijkt terug op zijn vriendschap met Anne en met Karel.

Ik mis Anne, mijn hartsvriendin, die ik niet meer gezien heb, nadat ik betrapt ben, terwijl ik seks had met haar man. Ik zoek haar thuis op. Ik hoop niet dat Karel er ook is. Ik wil een gesprek met haar alleen, gelukkig is hij er niet en zitten we samen aan de keukentafel. “Het is niet goed wat je hebt gedaan, Johan. Ik vertrouwde je nog meer dan ik Karel vertrouw. Jij zou nooit iets doen om me te kwetsen en dat heb je wel gedaan. Je had nee kunnen zeggen tegen een naakte Karel, ook al snap ik als geen ander hoe moeilijk dat is,” zegt Anne met toch iets van gevoel voor humor. Ik kan niet anders dan dit beamen. Het was een ontzettend domme actie ingegeven door geiligheid. “Karel wil heel graag met me verder, maar zegt niet uit te sluiten, dat hij nog een keer seks met je wil. Hij is geen homo, maar heeft iets met jou. Ik vind dat moeilijk, want jij bent mijn beste vriend die dan, zonder mij, iets met mijn man heeft. Aan mij wordt niets gevraagd?”

Ik vind Karel een mooie man, maar jij bent mijn vriendin en dit gaat geen tweede keer gebeuren, jij bent me veel dierbaarder dan hij. Ik hou niet van hem, ik vind hem geil, maar ik hou van jou en ik wilde dat ik nooit iets met hem had gehad. Want als ik hem nu zie, denk ik aan dat lijf. Hij heeft een geweldig lichaam.” Anne kijkt me aan en glimlacht, “Ik ben blij dat we het daar over eens zijn, ik weet niet hoe dit verder moet, maar ik weet ook dat ik jou nodig heb als klankbord, dus laten we samen maar verder gaan. Hoe het met jou en Karel moet, weet ik niet, want diep in mijn hard heb ik liever dat hij af en toe seks met jou heeft dan dat hij de baan op gaat.” Ik geef haar een zoen en ben ontroerd, want hoe snel heeft ze me weer in de armen gesloten. Ik weet niet of ik hetzelfde had gekund als mijn vriend vreemd dreigde te gaan met een ander die ik ken. We hebben nog een paar wijntjes gedronken en ik ben naar huis gegaan. Prachtig hoe een ontmoeting waaraan ik echt waarde hecht, mijn onderbuikgevoelens doet afnemen. Ik hoef geen polonaise aan mijn lijf. Een uur later stap ik tevreden in bed. De volgende dag wordt ik met een glimlach wakker, maar ik moet nodig opzoek naar werk, want mijn spaargeld gaat er veel te snel doorheen.

Diep in mijn hard heb ik liever dat hij af en toe seks met jou heeft dan dat hij de baan op gaat

Jarenlang had ik een paar baantjes tegelijkertijd, maar zonder enig idee over wat ik op de lange duur wilde gaan doen. Nog steeds heb ik geen concrete ambities, maar er moet wel brood op de plank dus toch maar weer even langs een paar bevriende kroegeigenaren. Als ik De Verdwenen Kater binnenstap, schrik ik: Karel zit een de bar te praten met de eigenaar. Ik schrik, omdat ik voel dat ik een rood hoofd krijg en zenuwachtig word. Ik heb hem na onze douchescene nog maar een keer kort gesproken en voel me ongemakkelijk. “He, schatje kom eens even hier,”zegt Karel hij pakt me beet, zoent me twee keer op de wang en vervolgens op mijn mond. “Ben dit is Johan, Johan, Ben,” stelt hij me voor. “We kennen elkaar,” zegt Ben, “maar hoe goed kennen jullie elkaar eigenlijk…” “Ik ken iedere vezel van dit goddelijke wezen,” zegt Karel en hij knipoogt naar me. Nog ongemakkelijker blijf ik staan. “Ik hoop dat je binnenkomt voor werk,” zegt Ben, “want jou wil ik al jaren in dienst hebben, wanneer kun je beginnen?” Het leven lacht me toe, maar voor hoelang?

Over twee weken: aflevering #7

Griekse toestanden, een vervolgverhaal in 26 afleveringen
Tekst: Eduard Hoekstra
Illustratie: Julia Kiryanova

•••

Adverteren op Gaykrant en daarmee onafhankelijke journalistiek met een regenboograndje mogelijk maken?

Klik hier voor meer informatie!

 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.