“Ik dacht er vandaag aan hoe het voor me was toen ik nog in de kast zat. Ik had een crush op een klasgenoot. Een stille, lieve blonde jongen. Ik werd gepest omdat ik toen al blijkbaar erg gay was, terwijl ik het zelf nog niet helemaal doorhad of begreep. Wekelijks ging ik naar de videotheek om films te huren en het ontging me niet dat er een hoekje was waar alleen volwassenen in gingen.
Toen de videotheek een keer leeg was, ben ik dat hoekje in gesneakt om te kijken wat er nou was… Blote mannen dus! Een tijdje later had ik al m’n moed verzameld en vroeg ik de eigenaar van de videotheek of hij werk voor me had. Hij keek me eerst heel lang aan en met vreugde in zijn stem kondigde hij luid aan “JA!” Zijn redenen om mij aan te nemen waren simpel: ik was eerlijk, altijd netjes én homo. Hij vertrouwde me al bij voorbaat.
Mijn baas bij de videotheek was – denk ik – de eerste persoon waarbij het oké was; zelfs een pluspunt dat ik homo ben. Wat nou precies dat pluspunt was voor hem heb ik nooit helemaal begrepen. Zelf was hij geen homo en hij had ook geen familieleden die homo zijn. In ieder geval werd ik niet veroordeeld. Dit heeft me later in dat jaar geholpen om uit de kast te komen en minder angstig erover te zijn.”
Onur
Foto: © Feargal Agard
Founder of Humans of Film Amsterdam
https://humansoffilmamsterdam.com/
In samenwerking met Feargal Agard – founder van Humans of Film Amsterdam – presenteren we LGBTQ Humans of Amsterdam, – een serie LHBT+ ‘portretverhalen’
•••
Adverteren op Gaykrant en daarmee onafhankelijke journalistiek met een regenboograndje mogelijk maken?
Klik hier voor meer informatie!
