“Toen ik 15 was, werd ik verliefd op een meisje. Ik ontmoette haar bij de opnames van een serie en ik merkte heel snel dat ik me anders voelde bij haar dan anderen. Zij was al lang uit de kast en hoewel ik heel goed wist wat er aan de hand was, ontkende ik. Ik durfde het niet. Ik heb er nooit bewust voor gekozen om niet toe te geven aan mijn gevoelens, maar ik was er simpelweg niet aan toe. Ik weet wel dat ik een aantal keer gedacht heb: ‘maar wat als het zo zou zijn, wat moet ik dan?’, waarop ik bedacht had dat het dan beter zou zijn om te doen alsof het niet zo is. Het zou veel te moeilijk en ingewikkeld zijn. Ik was bang voor de gevolgen die het ‘uit de kast komen’ zou hebben.
Niet verliefd
Tot drie jaar later had ik nog steeds alleen maar dates met jongens. Ik weet nog goed dat een van deze jongens alles had wat ik wilde. Hij was avontuurlijk, gezellig, flexibel en spontaan: precies wat ik zocht. Ik snapte niet waarom het niet werkte tussen ons. Ik werd niet verliefd en dat vond ik moeilijk. De gevoelens die ik voor het meisje had gehad, had ik al lang weggestopt. Ik ging een weekendje weg met vriendinnen en we deden een drankspelletje waarbij we allerlei vragen stelden aan elkaar. Een van deze vragen was of ik ooit met een meisje zou willen zoenen. Aan mijn reactie merkte ik dat dit iets was waar ik misschien meer aandacht aan zou moeten besteden. Ik voelde me bijna aangevallen door de vraag, ik antwoordde direct ontkennend en wilde door naar de volgende vraag.
“Ik snapte niet waarom het niet werkte tussen ons.
Ik werd niet verliefd en dat vond ik moeilijk”
Tinder
Niet heel veel later lag ik in bed en voelde me ontzettend rot. Ik worstelde enorm met mijn gevoel en ik wist niet meer wat ik moest doen om dat te veranderen. Ik denk dat mijn coming-out verhaal anders is dan anderen, omdat mijn onzekerheid en mijn probleem niet lag bij mijn omgeving. Ik moest mezelf en mijn gevoelens volledig accepteren en daar had ik moeite mee. Ik was bang voor de toekomst, dat het allemaal te ingewikkeld zou worden. Die avond heb ik mijn Tinder-instellingen aangepast naar meisjes en de volgende dag nog had ik een date. Ik wist het natuurlijk al ontzettend lang, maar dat was het moment dat ik mezelf ruimte gaf om te houden van wie ik wil houden. Direct na deze date vertelde ik het mijn vriendinnen en mijn ouders. Dit klinkt makkelijker dan het was, want ook dat vond ik eng, maar het ging me goed af. Ik denk dat dat vooral te maken had met het feit dat ik op dat moment helemaal oké was met het feit dat ik niet op jongens val.
Klaar
Ik denk dat het belangrijk is om volledig te accepteren wie je bent. Dat klinkt ontzettend cliché, dat is het misschien ook wel, maar je bent een stuk minder kwetsbaar op het moment dat jij klaar bent om toe te geven aan je gevoelens. Dat is iets wat ik heb geleerd: ik was er eerder niet aan toe en ondanks dat ik had gewild dat ik daar wel eerder aan toe was geweest, is het goed dat ik mijn tijd heb genomen. Dat heeft het proces een stuk eenvoudiger gemaakt en ik kijk enorm uit naar mijn toekomst, die niet meer of minder ingewikkeld gaat zijn dan die van een hetero-persoon.”
Liefs,
Arlette Postma
•••
Adverteren op Gaykrant en daarmee onafhankelijke journalistiek met een regenboograndje mogelijk maken?
Klik hier voor meer informatie!
