Het is 8 jaar geleden… Ik sta zelf even perplex omdat het zo lang geleden is. Toen ik uit de kast kwam was ik net 16 jaar geworden. Daarvoor twijfelde ik al langere tijd aan mijn geaardheid. Ik wist zeker dat ik niet helemaal hetero was. Biseksueel of homoseksueel moest ik zijn. Voor mijn omgeving was het duidelijk dat ik buiten het kader ‘heteroseksueel’ viel. Alleen was ik nog nooit verliefd geweest op een jongen. Daar wilde ik op wachten voordat ik uit de kast kwam. Want stel je voor: heb je net tegen iedereen gezegd dat je gay bent, moet je alles terugdraaien omdat je biseksueel bent. Awkward! Later in mijn struggle periode werd ik verliefd op een teamgenoot van mijn sportclub.
Het perfecte moment
Ik bezocht stiekem wat websites om hier meer informatie over te lezen. Ik wilde ervaringen van anderen lezen en leren hoe zij dit hadden aangepakt. In die tijd wilde ik samen met een goede vriendin vakantiewerk doen bij een verzorgingstehuis. Zij had al ervaring daar, maar ik nog niet. Samen fietsten we richting het verzorgingstehuis om een formulier in te vullen. We hadden het over verschillende tieneronderwerpen: tv-series, medescholieren, uitgaan en verliefdheden.
Ze wilde weten of ik verliefd was op iemand. Ik hield vol dat ik dat niet was, maar zij kende mij al langer en wist precies wanneer ik loog. Ze vroeg door en ik zei dat ik het na het inleveren van de formulieren zou vertellen. Ik was bloednerveus. Was dit het perfecte moment? Wat als ze ineens boos wordt in dat bejaardentehuis? Ik had het nog weten uit te stellen waardoor ik het pas bij terugkomst vertelde. Terwijl medescholieren al in de gaten hadden dat ik niet hetero was, was dit voor haar wel een schok. Ik had altijd volgehouden wél hetero te zijn, dus zij vertrouwde mij daarop. De arme schat. Daarna hebben we in een speeltuintje erover gepraat en ze accepteerde wie ik was.
Delen
Het voelde goed om mijn geheim te delen. Alleen moest ik het nog tegen een heleboel andere mensen vertellen. Had ik daar zin in? Nee. Kon ik het op Facebook zetten zodat dat iedereen het tegelijk wist? Dat vond ik te veel aandacht trekken, dus dat wilde ik niet doen. Ik leerde een leuke jongen kennen en vond dat ik dat aan mijn ouders moest vertellen. Dat er geen perfect moment was om zoiets te vertellen, kreeg ik wel in de gaten. Ik wilde het meerdere malen vertellen, maar telkens zei een stemmetje in mijn hoofd dat dit niet het juiste moment was. Maar ik moest het wel vertellen. Dus ik besloot het te zeggen tegen mijn moeder toen ik in bed lag. Ze kwam nog even praten over de dag en toen ze mijn slaapkamer uit wilde lopen, gooide ik het eruit. Ze was teleurgesteld want ze kreeg nu geen kleinkinderen van mij. Van deze reactie schrok ik even. Het ging nu over mij, niet over haar. Mijn moeder vertelde het met toestemming van mij, tegen mijn vader en mijn oudere broer.
Een paar dagen later gingen we op vakantie. Het nieuwtje moest nog even verder besproken worden. In het nieuws lijkt het alsof homo’s geen makkelijk leven hebben. Ze worden in elkaar geslagen, staan halfnaakt te dansen op boten en worden gediscrimineerd. Om mijn leven een stuk makkelijker te laten verlopen stelden mijn ouders voor om het geheim te houden tot mijn achttiende of gewoon als hetero door het leven te gaan. Ik zag dit idee totaal niet zitten. Mijn omgeving zou daar echt niet in trappen. Zij wisten al eerder dat ik gay was, voordat ik het zelf wist. Ik zag dat totaal niet zitten en stemde daar niet mee in.
Hot gossip
Ik was door de zure appel heen. De belangrijkste personen in mijn leven accepteerden mij. In die periode daarna vertelde ik het aan een aantal vrienden. Na twee weken hield ik hiermee op. Ik wilde niet meer persoonlijk tegen elk persoon zeggen op welk geslacht ik val. Hetero’s hoeven ook niet hun geaardheid te bevestigen, dus waarom zou ik dit wel moeten doen? Bovendien dacht ik, dat zo’n coming-out wel snel opgepikt werd in het roddelcircuit. Dat bleek ook zo te zijn. Ik hoorde op school mensen roddelen over mij terwijl ik in de buurt stond. Al was dat niet eens negatief. Ik kreeg alleen maar positieve reacties, zelfs achter mijn rug om.
8 jaar later
Nu in 2019, voel ik mij veel vrijer om te zijn wie ik ben. Onlangs kwam ik dit plaatje tegen van What’s Up Je Boterham. Als je nog steeds aanneemt dat iedereen hetero is, well you’ve got a big storm coming. Dagen als Coming Out Day vind ik belangrijk. Het is goed dat de rest van de wereld ziet dat de andere rest van de wereld LHBT+ is.
Kevin van den Wildenberg
Ook je coming-out verhaal delen? Mail dan naar info@degaykrant.nl