De veranderende minderheid

Als ik dit voor u schrijf, zit ik in Spanje. Op het eiland Gran Canaria om precies te zijn. Af en toe neem ik wat nieuwsberichten door. In Syrië, op enkele kilometers van de Turkse grens, is Abu Bakr al-Baghdadi om het leven gekomen, er zijn hevige onrusten in de Spaanse regio Catalonië en in Nederland zijn er bij de landelijke intocht van Sinterklaas voortaan alleen nog maar roetveegpieten.

Terwijl al dit nieuws voorbijkomt, vraag ik mij af vanwaar in Spanje Sinterklaas (die oorspronkelijk helemaal niet uit Spanje maar uit Turkije komt) met zijn stoomboot en appeltjes van oranje eigenlijk naar Nederland vertrekt? Valencia? Malaga? Onrustig Barcelona?

Terwijl ik de nieuwsberichten doorscroll, bedenk ik me dat we in Nederland maar een vreemde traditie hebben. Sinds mensenheugenis wordt aan kleine Hollandse kindertjes verteld dat er in november een goedheiligman uit Spanje aankomt die Sinterklaas heet en die op vijf december zijn verjaardag viert. Op die dag duwt de oude man ’s avonds laat cadeautjes door de schoorsteen. Hij heeft een stoomboot, een wit paard en hij heeft een hoop Pietermanknechten die hem helpen.

Nu hebben die Pietermanknechten de laatste jaren voor nogal wat opschudding gezorgd. Voorheen waren de knechten zwart geschminkt, met enorme rode lippen, en hadden ze pruiken van kroeshaar op het hoofd en grote nepgouden oorringen in de oren. Het beeld van ‘de zwarte knecht’ moest volgens velen drastisch veranderen. En dat gebeurde ook. Volgens het nieuwsbericht dat ik las, zijn er dit jaar op zeventien november in Apeldoorn voor het eerst enkel roetveegpieten welkom. Vanaf dit jaar heeft Blanke Sint blanke knechtjes met wat veegjes bruine schmink op het gezicht.

Ik vind het best, die veranderingen. Sterker nog, ik snap het – vaak tegen beter weten in – tegenhouden van veel veranderingen nooit zo goed. Misschien denk ik te simpel, maar als Catalonië zelfstandig wil worden, mag het van mij zelfstandig worden. Als de Oeigoeren een eigen land willen, mogen ze van mij best een stukje China krijgen en als de Friezen of Brabanders het plotseling in hun hoofd halen om onafhankelijk van Nederland te willen worden, zal ik ze geen strobreed in de weg leggen. Ik heb niet zoveel met trots regionalisme of patriottisme. Het enige waar ik in geloof is in de stem van de minderheid. In de kracht tot verandering die deze stem heeft. En ik geloof dat binnen onze democratisch stelsel de stem van de minderheid altijd beschermd dient te worden, hoe lastig de meerderheid dat soms ook vindt.

Het was een minderheid die tijdens de Verlichting tegen De Kerk op durfde te staan. Het was een minderheid die aanzet gaf tot de Franse Revolutie. Het was een minderheid die voor vrouwenkiesrecht begon te demonstreren. Het was een minderheid die voor het openstellen van het burgerlijk huwelijk voor mensen van gelijk geslacht was en het was een minderheid die vocht tegen het achterhaalde beeld van Zwarte Piet. Niet dat iedere minderheid automatisch altijd maar gelijk heeft of gelijk moet krijgen – over wel of niet gelijk hebben beslist in een democratie uiteindelijk de onafhankelijke rechtspraak – maar iedere minderheid moet wel het recht hebben zich te mogen uiten en mag openlijk kunnen zeggen dat ze vinden dat ze gelijk hebben.

Misschien wordt het tijd onze kinderen – nu de vraag over Zwarte Piet of Roetveegpiet een definitief antwoord lijkt te hebben gekregen – een ander Sinterklaasverhaal te vertellen:

Sinterklazien zat in haar elektrische auto. Terwijl haar uit Syrië gevluchte Pietervrouwknechtvriendin Laïla de pakjes achter de zonnepanelen op de daken aan het proppen was, vroeg Klazien aan Groene Pieternel die achterin de auto zat en die aan het hoofd stond van de afdeling ‘Milieuvriendelijk speelgoed en stikstofvrije verpakkingen’ of het niet een leuk idee was om vanaf volgend jaar niet langer het verhaal over haar herkomst uit Spanje te vertellen, maar om iets anders te verzinnen.
‘Wat dan?’ vroeg Groene Pieternel.
‘Weet ik veel,’ zei Sinterklazien, terwijl ze met de mouw van haar Marokkaanse kaftan over haar regenboogmijter wreef. ‘Gewoon, dat ik uit Turkije kom ofzo’
‘Daar kom je oorspronkelijk ook vandaan, lieverd,’ zei Groene Pieternel.
‘Oh ja. Da’s waar ook. Libië dan?’
Groene Pieternel keek haar aan.
‘En dat we dan wekenlang op de Middellandse Zee rondgedobberd hebben op een bootje vol met pakjes zonder dat we in Europa toegelaten werden?’ vroeg Groene Pieternel enigszins meesmuilend.
‘Misschien,’ zei Sinterklazien.
Groene Pieternel haalde haar schouders op.
‘Neem dan Catalonië,’ zei Groene Pieternel.
De ogen van Klazien begonnen te schitteren. Als het over veranderingen ging, was ze niet meer te stoppen.
‘Of Oejgoerië,’ ging Groene Pieternel verder.
‘Koerdistan, Zuid-Soedan, Papoea Nieuw-Guinea.’
‘Dan moet je je naam ook aanpassen,’ zei Groene Pieternel.
‘Sinterkoerdiklazien,’ riep Klazien uit. ‘Goedpapoeaheiligvrouw. Sint-ZuidSoedanoklaas.’
‘Mooie naam,’ hoorden ze Laïla zeggen. Zij had het autoportier naast Klazien opengetrokken en was naast Klazien neergeploft.
‘Heb je alle cadeautjes uitgedeeld?’ vroeg Klazien.
‘Ja hoor. Een fair trade houten hobbelpaard op nummer vijf, drie abonnementen op het Wereld Natuurfonds op nummer zeven, een kinderarbeidvrije trui op nummer negen en een volledig gerecycled Senseo-apparaat op nummer elf.’
‘Mooi. Laten we verder gaan,’ zei Klazien en ze gaf Laïla een zoentje op de wang.
‘Een zoentje van Sinterklazien blijft toch het mooiste cadeau,’ zei Laïla terwijl ze verliefd naar haar vriendin keek.
‘Sinterkoerdiklazien,’ zei Groene Pieternel.
‘Ja,’ zei Klazien.
‘Sinterkoerdiklazien met biologische appeltjes van oranje uit Catalonië.’

Ik wens u een fijne dag en mijzelf nog een fijne laatste week in Spanje toe.


Ampele boezem volstaat – meer
Wordt niet gevraagd – meer
Wordt minder gelaagd

Rust op duinen – geluid van
Zee lucht op – deint in
Sluimerstand op schuimkop

Stilte – meeuw cirkelend
Boven deze heuvels – zoekt
En vindt het nest

Boezem beweegt als golven –
Meeuw zijgt neer – naast mij –
Wij vinden het best



Rick van der Made

•••

Adverteren op Gaykrant en daarmee onafhankelijke journalistiek met een regenboograndje mogelijk maken?

Klik hier voor meer informatie!

 

One thought on “De veranderende minderheid

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.