Felice’s Feest – de eerste repetitiedag

Frank Sanders (73) begon zijn carrière als cabaretier. Samen met Jos Brink. In 1979 werd Maskerade hun eerste avondvullende musical. Het werd een groot succes. In de jaren 80 en 90 volgden nog zes groots opgezette en succesvolle musicals. Begin 1997 stopte Frank als theaterproducent en uitvoerend musicalacteur om zich volledig toe te leggen op de eerste full time musicalopleiding in Nederland: de Frank Sanders Akademie voor Musical en Muziektheater. Ruim 17 jaar later, in 2014, keerde hij als Lady Felice terug in het theater met de musical ‘The Rozettes’. Na The Rozettes in 2014, 2015 en 2016 is Frank Sanders terug als zijn alter ego Lady Felice in ‘The Rozettes 4 Ever. Samen met Wesley de Ridder, Mitch Wolterink en Samir Hassan.

De komende weken vertelt Lady Felice over de repetities en alles wat er komt kijken bij het maken van een voorstelling.

Repetities

Eindelijk zit moeder rustig op de bank. De poes ligt naast me te knorren. Mijn voeten komen bij in een heerlijk badje. En een glaasje bubbels brengt me terug in het land der levenden. Wat is er dan met de Lady gebeurd? We zijn vandaag begonnen met de repetities van The Rozettes  4 Ever. En ja, ik had gedacht om te stoppen. Maar ik ben net Heintje  Davids. Zegt dat iemand nog iets, Heintje Davids? Met veel enthousiasme zijn we van start gegaan. Een vertrouwd clubje met een aantal nieuwe gezichten. The Rozettes  4 Ever is gewoon een heel lief verhaaltje. Een confrontatie tussen jong en oud, tussen toen en nu, tussen kunst en vermaak. En dat alles overgoten met verrukkelijke muziek, zowel in het Nederlands als in het Engels. Ach, we zijn zo internationaal met z’n allen.

“Goeie genade, ik ben geen 24 meer.”

Script

Allard Blom, onze eigen Shakespeare, heeft een geweldig leuk script geschreven en ik mag prachtige liedjes zingen. Moi was dus meteen enthousiast. Maar in dat enthousiasme vergeet je wat er allemaal bij komt kijken voor dat de voorstelling toonbaar is voor het publiek. Nou, dat is mij dus vandaag meer dan duidelijk geworden. Vandaar de bubbels en het voetenbadje. Goeie genade, ik ben geen 24 meer. De regisseur had meteen heel veel te vertellen, de choreograaf wilde weten of ik nog makkelijk een spagaat kon doen en de muzikaal leider bleef maar hameren op de juiste nootjes die ik moest zingen. En het begon allemaal zo vrolijk…

Hema-vlaai

Met koffie en taart. Een Hema-vlaai want het leven is duur genoeg. Ik kan mijn geld beter uitgeven aan een nieuwe creatie dan aan de slagroom van de banketbakker. Het was een geanimeerde bijeenkomst met mijn collega’s. Kijk, Wesley de Ridder  (Ashley Knight) is al zo lang bij me dat het als familie voelt. Maar Mitch Wolterink en Samir Hassan zijn nieuw en buitengewoon getalenteerd dus dat belooft wat.

Na de koffie en de twee stukken taart (ik beken schuld, ik nam een extra punt) presenteerde Jan Aarntzen zijn prachtige kostuums. Je begrijpt, ik had meteen spijt van  dat extra stuk vlaai. Het gaat er weer schitterend uitzien. Vervolgens zijn we het script gaan lezen. Dat is best gek want alle rollen krijgen opeens een stem, een klank. En langzaam komen de karakters tevoorschijn. Bij vlagen was ik al een beetje ontroerd maar de regisseur zat stoïcijns te kijken dus die zal wel het nodige commentaar hebben. Enfin, ieder zijn taak in het leven. Tussendoor klonken de liedjes uit de voorstelling.  Na afloop was iedereen buitengewoon opgetogen, behalve dus dat regie-geval.

“Mitch Wolterink en Samir Hassan zijn nieuw en buitengewoon getalenteerd dus dat belooft wat.”

Bloed, zweet en tranen

Tevreden wilde ik huiswaarts gaan, naar de poes. Maar daar dacht het creatieve team anders over. We hebben maar een paar weken om de show in elkaar te zetten en dus wilde men meteen aan de slag. Enfin, uren later verliet ik gebroken het pand. Moe en niet eens voldaan want ik besefte mij terdege hoeveel werk er nog verzet moet worden. Maar lieve luitjes, het wordt echt een hele leuke voorstelling. Dat weet ik zeker. En we gaan ons uiterste best doen om de verwachtingen waar te maken. Dat zal heel wat bloed, zweet en tranen kosten. Maar ik ga u wekelijks op de hoogte houden middels deze column. En dan maar hopen dat u zelf een kijkje komt nemen in het Betty Asfaltcomplex.

Nu ga ik nog een glaasje inschenken en even bijkomen. Gelukkig hoef ik niet te koken vanavond. Toen ik wegging van de repetitie lag er nog een stukje kersenvlaai. Zonde om weg te gooien …

Een liefdevolle embrasse van moi,

Felice

The Rozettes 4 Ever is iedere donderdag t/m zondag van 8 augustus t/m 1 september te zien in het Betty Asfalt Complex in Amsterdam. Voor meer informatie en kaarten: www.felice.nu.     

Foto’s: Peggy de Haan

•••

Adverteren op Gaykrant en daarmee onafhankelijke journalistiek met een regenboograndje mogelijk maken?

Klik hier voor meer informatie!

 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.