De eeuwige censuur van de seksuele mens

Deze keer wist ik niet meteen waarover ik zou moeten schrijven. Weer iets over seksspeeltjes? Iets over het ontdekken van prostaatstimulatie? Het kwam er eerlijk gezegd gewoon niet uit deze keer. Ben ik uit gemasturbeerd? Boeit het mij niet meer? Is mijn geilheid dan eindelijk op? Nee, zeker niet. Maar wat mij de afgelopen tijd steeds een beetje somberder maakt is de vertrutting. In andere woorden: onze samenleving die steeds ouderwetser lijkt te worden. 

Landen die abortus tot een misdaad maken en tot een grotere misdaad maken dan verkrachting. Het terugdraaien van allerlei pro-trans en pro-LHBT+ wetten, omdat de oude mannen en fascisten het toch niet heel tof vinden dat wij bestaan en gewoon ook vrij en blij en open leven willen hebben. Ik vind het allemaal vrij deprimerend.

Social Nee-dia

Je zou denken dat de huidige social media platformen, gemaakt en onderhouden door mensen die volgens mij toch in ieder geval modern en hip geacht mogen worden, de strijd tegen dit soort onzin zouden aangaan. In feite maken zij het allemaal een stuk erger. Als vrouw, onafhankelijk van je seksuele voorkeur mag je eigenlijk maar 65% van je lichaam laten zien. Als je een onderwerp aansnijdt dat misschien iets seksueler is dan twee parende konijntjes word je keihard geband of in ieder geval keihard tegengewerkt.

En dit terwijl social media juist de platformen zijn om via visuele middelen door te dringen, de juiste boodschap over te brengen en vooral mensen te onderwijzen. De boodschap? Dat de LHBT-gemeenschap er is, dat mensen seksueel gezien mogen doen en laten wat ze willen. Met wie ze willen en de manier dat ze willen. De realiteit: we duwen je via slinkse wijze in een hoek, onder het mom van het “beschermen” van “alle” gebruikers van de platformen. We zorgen dat je in tegenstelling tot tabak en alcohol retailers geen geld aan via ons kan verdienen en dat het je steeds moeilijker wordt gemaakt om mensen te onderwijzen.

Waar platformen als Instagram en Facebook vooral JA moeten zeggen, en mensen de ruimte moeten geven, doen ze precies het tegenovergestelde, de beperken ons, ze censureren de belangrijkste boodschap, dat jij jezelf mag zijn, met de mensen die daaraan bijdragen.

Is dat onderwijs dan nodig?

Ik denk dat geen enkele lezer van dit stuk daar nog vragen voer heeft, maar voor de duidelijkheid. Ja dat is nodig. Het is hard nodig dat mensen gaan nadenken, voor zichzelf, en niet namens anderen. Ik zal dat stukje nog een keer quoten.
“Het is hard nodig dat mensen gaan nadenken, voor zichzelf, en niet namens anderen.”

Als je namelijk zelf nadenkt en kan (en mag) bepalen wat jij wil met je leven, dan is er geen noodzaak meer voor angst en onbegrip. Daarmee is er ook geen reden meer om mensen te vervolgen. Om mensen die met seks bezig zijn, als hobby of voor hun beroep, onder het tapijt te schoffelen onder de smoes die “fatsoen” heet.

Bestaansrecht, dat is toch alles wat we willen

Iedereen heeft het recht van bestaan, althans dat lijkt mij. Maar als je sommige politieke of religieuze stromingen moet geloven is dat alleen wel ff anders. Maar die stromingen, ongeacht welk deel van de samenleving ze bereiken, zijn alleen maar gemaakt om mensen onder de duim te houden, om de “fatsoensnorm” te waarborgen. En iedereen die hun norm anders ziet dan het vastgestelde moet vooral onderdrukt worden. En dat is niet alleen als je een “niet-hetero” bent, dat is ook als je ervoor kiest om sekswerker te worden, mensen hun seksualiteit en hun genderidentiteit wil laten ontdekken, en laten kiezen.

“Het is eng, het is anders, en het moet weg!” Ik zie zo’n wat oudere net te rijke puriteinse multimiljardair dat zeggen, tegen zijn haast slaafse assistent. Terwijl hij hoogstwaarschijnlijk in alle geheim een afspraak maakt met een sekswerker omdat hij zo geil wordt als iemand over hem heen plast terwijl hij of zij “Happy birthday” zingt. Dat zijn althans wel altijd de schandalen die boven water komen. En wat doet de gewone mens? Die gaat verder met zijn leven, knikt meewarig nee, en gaat murw verder met zijn leven.

Free fucking everything

En dus wil ik oproepen om iedereen de vrijheid te geven, dus #freethenipple, #freethecock (als iemand het wil zien, niet omdat jij vindt dat iemand het moet zien). #freefuckingeverything. Laat de wereld nou eens accepteren dat iedereen anders is, en dat dat okay is, ook al kan jij er zelf niets mee.

Jay (& Tess)

•••

Adverteren op Gaykrant en daarmee onafhankelijke journalistiek met een regenboograndje mogelijk maken?

Klik hier voor meer informatie!

 

One thought on “De eeuwige censuur van de seksuele mens

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.