DJ Moradzo: ja, hij ís zo.

FunX DJ Moradzo is van Marokkaanse afkomst en gay. Spannend? Kan zijn, maar zelf blijft hij er super relaxed bij. Een optreden tijdens Pride Amsterdam lijkt hem tof.

Tekst: Norbert Splint

Morad werd geboren in Arnhem en groeide daar ook op. Hij werd van de PABO geplukt door FunX toen hij begin twintig was. ‘FunX was toen bezig met een personeelsbestand op te bouwen dat een afspiegeling zou zijn van de huidige samenleving in de vier grote steden. Als Marokkaans-Nederlandse jongen viel ik op met mijn online fragmenten, omdat er weinig Marokkaans-Nederlands radiotalent rondloopt.’ Sindsdien is Morad de stationvoice van FunX.

Maar hij doet meer: de helft van de week is hij actief als DJ in het clubcircuit en ook spreekt hij commercieels en promo’s in. Morad heeft een warme bas-baritonstem die klinkt als een bronzen klok. Dus wordt hij veel gevraagd. Intussen is en blijft radio zijn grote liefde. Gelukkig slaagt FunX er in, ondersteund door en in combinatie met alle vormen van social media, overeind te blijven.

‘De DJ-wereld is echt niet zo’n harde witte macho-maatschappij als je denkt.”

Zoals je verschillende moslims hebt, zo heb je ook verschillende homo’s

En over liefde gesproken: ja, Morad is gay. Daar maakt hij helemaal geen probleem van en zijn omgeving ook niet. ‘De DJ-wereld is echt niet zo’n harde witte macho-maatschappij als je denkt. Ik heb nog nooit een negatieve opmerking over mijn homoseksualiteit gehad. Het zijn natuurlijk allemaal creatieve, hardwerkende mensen. Zeker bij FunX zijn ze hartstikke relaxed en open minded. Ik heb acht jaar met een man een relatie gehad, dat is nu uit. Die kwam me niet van mijn werk halen of zo, maar ik deed er ook niet geheimzinnig over.’

Ondanks dat: Morad nam zijn vriend nou ook weer niet meteen mee naar huis. ‘Daar heerst natuurlijk een andere cultuur. Mijn ouders zijn belijdende moslims. Ze gaan weliswaar niet dagelijks naar de moskee, maar wel naar het vrijdaggebed en tijdens de ramadan al helemaal. Maar goed: mijn zusje draagt geen hoofddoek, ook niet bij mijn ouders thuis en dat hoeft ook helemaal niet. Aan de andere kant: mijn familie drinkt geen alcohol en eet geen varkensvlees, alhoewel ik denk dat mijn broers en mijn zus wel eens naar de McDonalds gaan of zo, haha! Nou ja, je snapt: hoe belijdend kun je zijn.’

Desondanks was uit de kast komen moeilijk. Bij Morads ouders werd er sowieso niet gesproken over zoiets als seks. ‘Ja, wanneer iemand gaat trouwen wel natuurlijk. Maar in mijn geval hebben ze de hoop inmiddels opgegeven. Mijn zusje vond mijn gay-zijn ok. Een van mijn broertjes was minder enthousiast, maar ja: toen was hij nog echt zo’n jongen van achttien, je kent het type wel. Hij zei zoiets als: “Je verwacht toch niet dat ik nu van alle homo’s ga houden, huh?” Vergeet niet: hij zat toen helemaal in de straatcultuur waarin dat soort jongens denken dat alle homo’s leernichten zijn of juist travo’s met veren in hun haar of zo. En niets er tussen in. Onzin natuurlijk: zoals je verschillende moslims hebt, zo heb je ook verschillende homo’s.’

“Het enige wat ik vervelend vind, zij sommige nare reacties op internet. ‘Hey, vies mannetje!’ las ik laatst weer.”

Als je mij ziet lopen, dan denk je toch ook: hey, een Mocro

Morad vertelt dat hij tegenover zijn vrienden uit de kast kwam toen hij nog maar zeventien was. Dat ging eigenlijk prima en ook heeft hij veel hulp gehad via het Arnhemse COC. ‘Die organiseerde De Kringen, dat kennen je lezers vast wel. Het ging om praatgroepen met mensen van je eigen leeftijd, gewoon bij iemand thuis. De eerste keer vond ik het eng, daarna niet meer. Eigenlijk geldt voor alles rond mijn homoseksualiteit. In het begin lastig, maar nu niet meer. Het enige wat ik vervelend vind, is sommige nare reacties op internet. “Hey, vies mannetje!” las ik laatst weer. Of “Battyboy”, een soort slang voor “homo”. Kijk: zijn het kinderen van veertien of vijftien, dan denk ik: laat maar. Maar volwassen kerels krijgen wel een reactie. Zoiets als: “Maak je maar geen zorgen hoor, je bent mijn type toch niet.” Maar het doet me geen pijn.

Het is geen geheim dat de acceptatie en tolerantie jegens LHBT+ ers sinds de jaren ’90 is afgenomen en dat de oorzaak daarvan ook moet worden gezocht in de toename van het aantal nieuwkomers die niet mee-emanciperen met de Nederlandse /  westerse samenleving. Morad: ‘Ik zou het niet weten. Ik kan met de tijd vóór de komst van die nieuwkomers niet herinneren. Bovendien: ik ben natuurlijk zelf ook zo’n nieuwkomer. En ik zie er ook zo uit. Zeg nou zelf: als je mij ziet lopen, dan denk je toch ook: hey, een Mocro!’ Ik zou het verder niet weten.’

“De Marokkaanse gemeenschap accepteert geen LHBT-rolmodel. Zover zijn ze gewoon nog niet.”

Vastzitten in hun thuiscultuur

Toch blijven we even bij de Marokkanen. Er zijn Marokkaanse toppolitici, Marokkaanse topvoetballers en Marokkaanse artiesten die als rolmodel fungeren voor Marokkaanse jongeren. Waarom zijn er dan geen Marokkaanse LHBT+ personen die zo’n rol op zich kunnen nemen? Morad: ‘Omdat de Marokkaanse gemeenschap daar geen behoefte aan heeft. Zo’n rolmodel wordt ook niet geaccepteerd, zover zijn ze binnen die gemeenschap gewoon niet. Het kan zo nog maar eens vijftig jaar duren voordat er zo’n rolmodel opstaat en dat dat wordt gepikt. Ikzelf heb er in elk geval geen zin in. Zo’n rol wil ik helemaal niet. Ik moet er niet aan denken al die shit over me heen te krijgen. Dat is het me niet waard.’

Morad legt uit dat Marokkaanse jongens en meiden niet met hun westerse leeftijdsgenoten mee-emanciperen omdat ze vastzitten in hun thuiscultuur waar godsdienst en traditie te boventoon voeren. ‘Thuis is een andere wereld dan buiten: op straat, op school, op het werk, noem maar op. Veel mensen staan daar niet bij stil omdat het bij westerse mensen vaak zo is dat er thuis ongeveer net zo wordt gedacht als door je leraar, je collega’s, de buschauffeur, noem maar op. Maar in onze cultuur en bij de Turken, dat weet ik zeker, is het heel anders. Daar is het verschil tussen “in huis” en buitenshuis totaal.’

“Draaien tijdens Pride Amsterdam: dat wordt een van mijn doelstellingen voor 2019.”

Terug naar zijn werk. Een Marokkaanse gay DJ die we nog nooit hebben gehoord tijdens de Amsterdam Pride. Waar was je, Morad? Ben je te duur? ‘Haha, welnee, dat is het niet. Ik heb natuurlijk wel gedraaid op de FunX-boot. Maar je hebt gelijk, het is er inderdaad nog niet van gekomen. Maar ik teken ervoor: ik vind die straatfeesten in de Spuistraat en op de Dam harstikke tof. Ik sta dan gewoon te dansen tussen het publiek, maar daar optreden: dat wordt een van mijn doelstellingen voor 2019.’

•••

Adverteren op Gaykrant en daarmee onafhankelijke journalistiek met een regenboograndje mogelijk maken?

Klik hier voor meer informatie!

 

7 thoughts on “DJ Moradzo: ja, hij ís zo.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.