Deze week staat in het teken van het pesten. Ieder jaar wordt aan het begin van het nieuwe schooljaar aandacht gevraagd voor dit veelvoorkomende probleem dat veel slachtoffers maakt. Vertrouwen is nu het thema. Leerlingen moeten in het geval van pestsituaties de stap durven te zetten om naar hun leraar toe te stappen en zo een eerste beweging te maken in de aanpak van pesten. Gezichten die de campagne mede vormgeven is het echtpaar Ronnie en Jasper. Vorig jaar werden zij op een brug in Arnhem totaal in elkaar geslagen toen ze hand in hand liepen. De Gaykrant sprak met hen.
Tekst: Paul Hofman
Hoe zijn jullie betrokken geraakt bij de Week tegen Pesten?
“Na de mishandeling van 2 april 2017 zijn wij benaderd om mee te werken aan de scholencampagne “Met School naar Fataal”. Dit is een campagne tegen zinloos geweld. Deze scholencampagne is in samenwerking met Pathé Nederland en daarbij geven wij lezingen aan middelbare scholieren. Een lezing moet je zien als een combinatie van ons verhaal met een vraag en antwoord sessie. Daarna wordt de film Fataal vertoond. Scholen kunnen ook nog een lesmodule kiezen over zinloos geweld, wat dus samen kan gaan met eventuele studiepunten.
Wat was jullie eerste reactie? toen jullie gevraagd werden?
“Wij voelden ons vereerd om ervoor gevraagd te worden, maar toen sloeg de twijfel toe. Is dit wel iets wat we moeten doen, kunnen we dit wel aan en is dit wel goed voor de verwerking? Dit waren wel vragen die meteen door ons hoofd gingen. Na vele gesprekken met de psycholoog en natuurlijk met elkaar hebben wij besloten hieraan mee te werken, want wij doen graag mee aan dit soort initiatieven. Wij vinden dat iedereen zichzelf moet kunnen zijn. Pesten en zinloos geweld horen daar niet bij.”
Cijfers van het CBS wijzen uit dat een op de tien scholieren dag in dag uit wordt getreiterd en gepest
Wat is jullie boodschap?
“Onze boodschap is scholieren bewust er laten worden van de gevolgen wat pesten met iemand kan doen, wat voor impact dit kan hebben en wat dit met het slachtoffer doet. Kinderen maar ook volwassenen weten niet wat dat ene woordje met iemand kan doen. Wij hopen door ons verhaal te vertellen, inzicht te kunnen geven wat zoiets met iemand doet. En al helpen we maar een handje vol scholieren op iedere school, dat is dan mooi meegenomen.”
Jullie gaan langs scholen om lezingen te geven. Wat zijn de reacties tot nu toe?
“Tot nu toe zijn louter alle reacties positief. Wanneer kinderen na ons verhaal de tijd nemen om naar ons toe te komen en een gesprek met ons willen aangaan, dan zie je wat dit met ze doet. We kregen na een lezing zelfs meerdere persoonlijke berichten op Instagram, met teksten zoals ‘ wat knap dat jullie dit doen’ en ‘wees jezelf en wees trots’. Een jongen in het publiek zei, waar al zijn vrienden bij waren, dat we hand in hand moesten blijven lopen want liefde is liefde. Het is heel stoer als je dat durft te zeggen. Door dit soort initiatieven ‘Met School naar Fataal’ zie je dat er veel animo is voor dit onderwerp.”
Ronnie: “ik ben zelf ook op school gepest”
Zijn jullie tijdens jullie middelbare schooltijd zelf wel eens gepest?
Jasper: “Op de middelbare school niet maar op de basisschool wel, het is mij dus bekend wat het kan doen met een scholier en dat zoiets niet hoort.”
Ronnie vult aan: “Over mijn huidskleur en achternaam, maar meer dan dat gelukkig niet. Dit heeft me uiteraard ook sterker gemaakt. Maar op dat moment was het niet altijd even leuk om weer te horen dat je huidskleur anders is dan andere.”
Hoe gaan jullie om met kritiek dat anti-pest initiatieven amper effect sorteren? Ondermeer wordt gezegd dat het leuk is maar dat slachtoffers er niets mee opschieten.
“Wij kunnen daar persoonlijk niks mee, wij denken namelijk wél dat het effect heeft! Zo zijn wij na onze allereerste 1e lezing wij persoonlijk via Instagram benaderd door 2 scholieren wat voor impact ons verhaal had en dat wij goed werk deden met onze lezingen. Wij merkten dus dat gelijk effect, dit betekent dat dit soort initiatieven zeker resultaat opleveren. Wij zijn er van overtuigd dat scholieren de volgende keer 2 keer nadenken voordat ze iemand willen gaan pesten. Natuurlijk zal het niet gelijk helemaal stoppen maar daarom moet je geduld hebben en daarom zijn er ook van dit soort initiatieven simpelweg niet genoeg, want hoe meer van dit initiatieven des te bewuster scholieren gaan worden.
Ronnie: “Na 53 weken en twee dagen kreeg ik eindelijk weer tanden.”
Hoe kijken jullie nu ruim een jaar later terug op die fatale nacht? Hoe gaat het met jullie?
Ronnie: “Als ik terug ga kijken na 2 april 2017 dan weet ik dat ik een heel stuk kwijt ben. Die stukken ben ik kwijt doordat ik ook in een flinke depressie heb gezeten. Ik heb vijf operaties gehad tot dat mijn letsel hersteld was, na een periode van 53 weken en twee dagen kreeg ik eindelijk weer tanden. Nu gaat het gelukkig weer goed, ik ben weer volledig aan het werk, we hebben een nieuw prachtig huis gekocht, en sinds dit jaar proberen wij onze steentje bij te dragen tegen zinloos geweld en pesten. Hoe ik terug kijk op die fatale nacht? Niet, ik probeer er zo min mogelijk mee bezig te zijn. Ik kan er niets aan veranderen en het zal altijd een deel van mijn leven blijven.”
Jasper: “Het gaat nu naar omstandigheden weer goed met mij. Ik had dan niet zo’n erg letsel als mijn man, ik heb er wel flink mee gezeten wat het met hem heeft gedaan en wat hij allemaal heeft door moeten staan na die bewuste nacht. Ronnie is getekend voor het leven en dat doet mij op de dag van vandaag nog veel pijn. Wat wij hebben meegemaakt wens je niemand toe, daarom staan wij volledig achter de initiatieven van de scholencampagne en de week van het pesten.”
Op 2 april 2017 liepen de twee Arnhemmers met een ‘kapsalon’ (patat met kebab en kaas) na een heerlijk avondje stappen hand in hand over de Nelson Mandelabrug in Arnhem naar huis. Dan opeens staan er vier jongens met een betonschaar om fietsen te stelen. Voor de grap vroegen de jongens een patatje. Het geintje ging over in een scheldpartij en mondde uit in de fikse matpartij, waarbij Ronnie van het vriendstel vijf tanden verloor. De mishandeling trok landelijk aandacht. Politici, acteurs en sporters in binnen- en buitenland lieten zich hand in hand fotograferen uit protest tegen homohaat. Zo liepen Alexander Pechtold en minister Wouter Koolmees innig gearmd over het Binnenhof.
Eerder dit jaar veroordeelde de rechtbank in Arnhem de vier jongens tot werkstraffen van 80 tot160 uur. De rechter achtte verrassend genoeg niet bewezen dat homohaat het motief was voor de mishandeling. Daarom speelde homodiscriminatie geen rol in de strafmaat.
Foto’s: Katja Malit