Na het lezen van je column in je gristelijke krant over de Pride (die jij nog steeds ‘gayparade’ noemt: een term die we al sinds het begin van de homoseksuele jaartelling niet meer bezigen) dacht ik: “Wat ben ik toch blij dat we de scheiding van Kerk en Staat hebben en dat de rol van de kerk – en daarmee van mensen zoals jij – in dit land voor het merendeel marginaal en redelijk onbeduidend geworden is.”
Stel je toch voor dat we de kerk en mensen zoals jij nog steeds lieten bepalen wat goed is voor anderen. We zouden mannen in kleurloze C&A-overhemden en in vormeloze pakken, en door het baren van talloze kinderen vroeg verouderde vrouwen in foeilelijke lange spijkerrokken met uitgestreken smoelen de hypocrisie weer hoogtij laten vieren.
Ik snap dat je je pijlen op de lhbt+ groep richt (met daarbij nog een flinke sneer richting mensen met hiv) want deze groep is een gemakkelijk doelwit. Ja, we dossen ons uit zoals we willen want, ja, we houden van diversiteit en ja, we zijn als groep in een hoop opzichten postmodern, avant-gardistisch en vooruitstrevend, allemaal zaken waar u als goed gristen van gruwt.
Ik weet: de kans is zeer klein dat u de volgende keer uw pijlen richt op het kindermisbruik in de kerk, op het feit dat Nederland driehonderd Syriëgangers kent en dat gristelijke kinderen in de Bijbelgordel allerlei enge ziektes oplopen omdat ze volgens uw geloof niet ingeënt mogen worden. Ziektes waarbij Hiv inmiddels niet meer dan een onschuldig verkoudheidje lijkt.
Een woestijngodsdienst die aan de macht is – of zoals in sommige stedelijke gebieden in Nederland steeds meer aan de macht komt – brengt mijns inziens het slechtste in de mens naar boven. Dat heeft de geschiedenis van Inquisitie tot aan IS-Kalifaat ons inmiddels wel getoond.
Het feit dat partijen als het CDA en de ChristenUnie in veel gemeenten het regenboogakkoord mee hebben ondertekend, zegt veel over de toegenomen acceptatie van de lhbt+ gemeenschap in deze partijen. Aan de andere kant is het ook veelzeggend dat een nieuwe partij als DENK – met veel stemmen uit moslimhoek – in mijn randstadgemeente geweigerd heeft dit akkoord te ondertekenen.
Ja, ik merk dat er in de lhbt+ gemeenschap weer meer met religie gekoketteerd wordt. Het is misschien zelfs wel überhip om te zeggen dat je reli-nicht bent. Het is weer eens wat anders dan een relnicht.
Natuurlijk zijn er kerken, kerkbesturen en gelovigen die openstaan voor de lhbt+ gemeenschap, maar de vaak intense, geïnstitutionaliseerde afkeer – soms zelfs diepe haat – van de drie monotheïstische woestijngodsdiensten naar onze gemeenschap toe, blijft niettemin onderhuids altijd aanwezig. Soms laat een religie weer eens haar onvervalste, onverzoenlijke aard zien en vlamt het in alle hevigheid weer op, zoals jouw column over de Pride in het Reformatorisch Daglad, lieve Jan van Klinken, dat weer eens heeft bevestigd.
Maar wij zouden geen lhbt+ gemeenschap zijn als wij niet als eersten onze hand zouden uitreiken naar jouw geloofsgemeenschap toe, beste Jan.
Daarom zal er volgend jaar een uiterst kuise boot met de Pride meevaren waarop heel veel mannen met vormeloze kapsels en uitgestreken smoelen zonder make-up zullen staan, die gekleed gaan in foeilelijke spijkerrokken tot aan de enkels, in zelfgenaaide grijze burda-overhemden met lange mouwen en met hun enkels in zwarte kousen gestoken. En om het plaatje compleet te maken zal ik zelf op de boot aanwezig zijn gekleed in een überkuise burka.
We mogen dan wel reli zijn, maar we blijven natuurlijk wel stiekem altijd een beetje reli-relnichten.
En het woordje ‘stiekem’ hoef ik voor u als goed gristen natuurlijk niet nader te duiden
Lieve groet,
Rick
Drie woestijngodsdiensten
Zie jij de God van donderpreek
Dan toon ik de God van het licht
Zie jij de God van ongelijkheid
Dan toon ik de God van evenwicht
Zie jij de Allah van de jihad
Dan zie ik de Allah van het lied
Zie jij de Allah van de aanslag
Dan zie ik de Allah van het verdriet
Zie jij de Jahweh van het gelijk
Dan zie ik de Jahweh van de vraag
Zie jij de Jahweh van overwinning
Dan zie ik de Jahweh van nederlaag
Hoe meer jouw God met onderdrukking speelt
Hoe meer mijn God voor vrijheid vecht
Hoe meer jij voor God van eenheid strijdt
Hoe meer mijn God roept om diversiteit
Zie jij de goden van de woestijn
Als droog en hard als steen
Dan zie ik de goden zoals ze zouden moeten zijn:
mij wiegend op het gras, liefdevol en sereen
Rick van der Made (Breda, 1968) is dichter en columnist. Hij studeerde Frans, Engels en Pedagogiek. De dichtbundels ‘Wereldreiziger’, ‘Memoires van Huisman’ en ‘Het jaar van de arend’ zijn van zijn hand.
•••
Adverteren op Gaykrant en daarmee onafhankelijke journalistiek met een regenboograndje mogelijk maken?
Klik hier voor meer informatie!
4 thoughts on “Lieve Jan van Klinken van het Reformatorisch Dagblad,”