Tijdens het eten heb ik leuke gesprekken met mijn kinderen over wat hen bezighoudt. Zo ging het vandaag over Koning Willem-Alexander en Koningin Maxima. Wat gebeurt er als zij overlijden? Hun dochter volgt haar vader op. En als zij geen kind hebben? Dan wordt zijn broer Constantijn het.
En ze willen weten waarom Claus geen koning maar prins was – want de man van een koningin is toch gewoon koning? De onderliggende gendernorm dat een koning hoger dan een koningin is, kan ik hen bijna niet uitleggen.
Ze willen ook weten waarom de koning nakomelingen moet hebben. En hoe dat op te lossen als Amalia lesbisch is. Dat antwoord bedenken ze al snel. Mijn dochter wil wel koningin worden maar mijn zoon niet. Hij kijkt me moeilijk aan als ik hem uitleg dat als hij koning zou zijn, zijn partner wel koningin mag worden maar in het geval van een man diegene prins wordt. Net als Claus maar die was hetero voor zover ik weet.
Terugkijkend op onze maaltijd denk ik dat er in Nederland genoeg ruimte is voor een homoseksuele troonopvolger. Ingewikkelder wordt het als Willem-Alexander of Maxima openlijk biseksueel en polyamoreus zouden zijn. Zo bezien is Willem niet alleen onze koning maar ook opper monoseksueel. Want de vooruitgang in de samenleving kun je terugzien in wat er in het glazen huis dat het paleis heet plaatsvindt.
Joshua Zandberg is voorzitter van het Landelijke Netwerk Biseksualiteit en elke week schrijft hij een column over zijn leven als bi-man.
Lees hier zijn column van vorige week.