Diversiteit

Afgelopen week was het Lubach versus Linda. In het kader van 10 jaar L’HOMO. presenteerde Lindanieuws.nl een lijstje met “tien homo-aankopen” voor de komende Gaypride (“roze boa, glitters en hakken”) waarop Joost Lubach Lindanieuws verweet de Pride naar hun heterolezers te bagatelliseren tot “een parade van clichés”. 

Nu heb ik mijn televisie al jaren geleden het raam uitgeknikkerd, maar als ik af en toe om me heen kijk, sommige media beluister en de lhbti-emancipatie probeer te doorgronden, dan kan ik me soms niet aan de indruk onttrekken dat de grootste clichés door de homo’s zelf in stand gehouden worden.

Begrijp me goed, ik vind Paul de Leeuw een vakman, ik grinnik af en toe ook om de grapjes van Geer en Goor en als ik op het terras zit, vind ik het leger roze hoedjes en boa’s dat zich opmaakt om naar de Toppers te gaan best grappig.

Maar eerlijk gezegd mis ik in de samenleving soms ook de échte diversiteit. Waar blijft de lesbische minster-president? Waar blijft de Turks-transseksuele AKO literatuurprijswinnaar? Waar blijft de homoseksuele burgemeester van Marokkaanse komaf voor Amsterdam? Wanneer schieten we de eerste drag queen de ruimte in? Dat Erwin Olaf portretten van de koninklijke familie maakt vind ik geweldig, maar wanneer komt er een overzichtstentoonstelling van de grootste Nederlandse LHBTI-kunstenaars in  het Stedelijk Museum?

Kan het misschien zo zijn dat hetero’s die met boa’s om en glitters op naar “de aapjes” van de Pride komen kijken in het dagelijkse leven zelf ook maar een beperkte LHBTI-diversiteit voorgeschoteld krijgen? Door de LHBTI-gemeenschap zelf, welteverstaan.

Ja, met de Pride vieren we de vrijheid om te mogen zijn wie we zijn. Ik ben altijd ontroerd als ik de boot van roze in blauw voorbij zie komen. Maar als ik de boten vol feestende heteroseksuele politici, bankiers en adviesbureaumedewerkers voorbij zie komen, denk ik – het homoseksuele aapje dat aan de kant staat – wel eens aan schrijver en Nobelprijswinnaar Saul Bellow die het cultuurrelativisme naar de prullenbak verwees met de niet zachtzinnige en controversiële uitspraak: “Als de Zoeloes een Tolstoj voortbrengen, zullen wij hem lezen.”

Ja, als de huidige LHBTI-gemeenschap een uit Syrië gevluchte, zwarte, gehoofddoekte, transseksuele Dichter des Vaderlands voortbrengt, zal ik haar lezen.

En dan hoop ik dat zij het symbool van de Pride zal worden en dat zij als boegbeeld van échte diversiteit op de allereerste boot plaats wil nemen.

Maar met een lesbische minister-president op de VVD-boot neem ik voor het moment ook genoegen.

Nou, oké, een transseksuele staatssecretaris op de D66 boot dan?

Hm.

Een homoseksueel gemeenteraadslid op de PvdA-boot dan misschien?

•••

Adverteren op Gaykrant en daarmee onafhankelijke journalistiek met een regenboograndje mogelijk maken?

Klik hier voor meer informatie!