Het woord is aan Robert Weijers, 42, radiomaker en (audio)columnist voor MVS Gaystation, waarvoor hij maandelijks het programma Kulti Kulti maakt.
- Wat zijn je belangrijkste karaktereigenschappen?
Sensitief, expressief, perfectionistisch, idealistisch, bedachtzaam en een tikkeltje weemoedig.
- Wie zijn de grootste voorbeelden in jouw leven?
Van ieder mens valt wat te leren! In mijn puberteit waren er nog helden (Michael Jackson, John Lennon, Wim T. Schippers) maar in mijn jongvolwassenheid verplaatste de bewondering zich naar mensen die, in het groot of juist heel lokaal, hun omgeving rechtvaardiger, socialer en gezonder wisten te maken, ofwel de status quo grondig wisten te ontregelen en te herijken. Ook bewonder ik mijn ouders en vrienden: om hun lef, optimisme en wijsheid.
- Hoe identificeer je jezelf in gender en seksualiteit?
Regelmatig word ik aan de telefoon of op straat aangesproken als vrouw. Mijn huisarts heeft ooit gedacht dat ik een intersekse-conditie heb. Klaarblijkelijk zit er iets androgyns in hoe ik praat en beweeg. Toch beschouw ik mezelf als een cisgender homoman, die zich beweegt en uit zoals dat het meest natuurlijk aanvoelt.
- Vind je het belangrijk om jezelf ook als zodanig te profileren naar anderen toe?
Dankzij tientallen jaren van strijd, kun je nu als LHBT+’er in Nederland openlijk jezelf zijn. Dat recht is mede bevochten middels zichtbaarheid. Ik vind het een eer om die zichtbaarheid te koesteren. Met mijn radioprogramma wil ik uitdragen en vieren hoe divers de LHBT+-gemeenschap is. De gasten voor de interviews, de rubrieken, muziek en de persoonlijke columns zijn daarom onomwonden en onbeschroomd roze gekleurd.
- Wat vind je het meest aantrekkelijk in een andere persoon?
Geef me grote bruine ogen, een prettige stem, een aanlokkelijke geur en een open, invoelend en zonnig karakter, en ik smelt ter plekke weg..
- Wat is het meest positieve dat je ooit hebt ondervonden aan niet-hetero zijn?
Mijn homoseksualiteit heeft me geholpen om een vrijzinniger en minder bekrompen mens te zijn. Door op jonge leeftijd al te moeten nadenken over wie je bent, is er meer zelfinzicht gekomen en meer begrip voor anderen die ook, op hun manier, afwijken van een of andere geldende norm.
- Wat is het meest negatieve dat je ooit hebt ondervonden aan niet-hetero zijn?
Ik ben uitgelachen, bedreigd en uitgescholden, maar het allerergst vind ik toch de uitsluiting en eenzaamheid die ik ervoer op de middelbare school. Tot op de dag van vandaag ben ik wantrouwig naar groepen, en voel ik me – tegen wil en dank – een einzelgänger.
- Wat zou er per morgen gedaan moeten worden om de positie van LHBT+’ers te veranderen?
Hup, dat Regenboogakkoord uitvoeren! Soms word ik kriegelig van politici die goede sier willen maken met gratuite steunbetuigingen, zonder concrete maatregelen of plannen paraat te hebben. Om over homonationalisme nog maar te zwijgen..
- Hoe zou je het liefst herinnerd willen worden?
Als iemand die, ondanks dat hij het niet altijd even makkelijk had, toch nog best een beetje te pruimen was.
- Wat is je motto?
Wees, in weerwil van alles, jezelf! Je eigenheid is een moedige getuigenis van hoe het is om jou te zijn, en hoe het is om mens te zijn. Niets menselijks blijkt uiteindelijk immers vreemd.
“For a dream we dream alone, is only a dream. But the dream we dream together is reality”. (Yoko Ono)
kultikulti.nl
robertweijers.eu
MVS Gaystation
Door: Christian Curré
Marcel Proust kennen we onder andere van zijn beroemde vragenlijst, aan de hand waarvan een beeld van een persoon ontstaat in wat we vandaag de dag ‘soundbites’ zouden noemen. De Gaykrant bevraagt aan de hand van een eigen variant op de vragenreeks steeds een persoon die zich onderdeel voelt van de regenboogcommunity.
•••
Adverteren op Gaykrant en daarmee onafhankelijke journalistiek met een regenboograndje mogelijk maken?
Klik hier voor meer informatie!
