De negatieve houding van jongeren met een migratieachtergrond, en moslimjongeren in het bijzonder, tegenover LHBT’s is wel vaker een punt van discussie. Gunther Malin, verloofd met een Nederlandse Marokkaan, én zijn Marokkaanse schoonnicht Nada El Hassani Akav willen dat beeld bijstellen. “Homo’s worden gebruikt in functie van een anti-islamdiscours.”
Gunther Malin (29) is intussen drie jaar en een half samen met de Nederlandse Marokkaan Yassine (26), met wie hij samenwoont in Antwerpen. Naast een Marokkaanse partner kreeg Gunther er dus ook een Marokkaanse schoonfamilie erbij. Een schoonfamilie, onder wie nicht Nada Akav (24), die opvallend positief reageerde op de coming-out van Yassine.
Door met ons te praten, hopen Gunther en zijn ‘schoonnicht’ Nada ook een positief verhaal naar buiten te brengen. Ze hebben het immers moeilijk mee hoe vooral negatieve zaken de media – en de politiek beheersen – en hoe het debat rond bijvoorbeeld islam en homoseksualiteit vaak focust op wat er fout loopt.
Jullie lijken het alvast goed met elkaar te vinden?
Nada: “Best wel, ja. (lacht) Mijn familie is altijd al open minded geweest. Ja, we zijn geboren en getogen in Marokko (Nada verhuisde op haar negentiende naar België, red.) en islamitisch opgevoed, maar dat hoeft dus niet noodzakelijk te betekenen dat er allerlei taboes rondom ons hangen.”
“Maar ook met Yassine kon ik altijd al goed opschieten en de rest van de familie heeft veel respect voor hem. Dat maakte het voor hem ook makkelijker om uit de kast te komen. De familie reageerde in het algemeen positief. We geloven dat iedereen het recht heeft om te houden van wie hij of zij wil.”
Gunther: “Nada is familie langs moederskant. Yassines familie langs vaderkant heeft het er wel lastiger mee, toch wat de dichte familie betreft. Zijn vader weet het officieel nog niet, maar zal allicht wel iets vermoeden. Langs die kant van de familie heerst dus meer taboe. Yassines moeder ken ik dan weer zeer goed en zij ontvangt mij telkens met open armen.”
Jullie verhaal staat wel in schril contrast met allerlei studies en cijfers die aantonen dat jongeren met een migratieachtergrond of moslimjongeren negatiever staan tegenover LHBT-ers dan autochtonen.
Gunther: “Ik wil daar zeker niet naïef in zijn. In België verschijnen er ook regelmatig cijfers over hoe homofoob bijvoorbeeld de moslimjongeren zijn. En eerlijk, die cijfers verbazen mij ook niet per se. Jongeren met een andere culturele of religieuze achtergrond genieten nu eenmaal een andere opvoeding.”
“Maar even belangrijk, of mogelijk nog belangrijker, is de rol die de media en de politiek spelen. Terwijl moslimjongeren homofobie wordt aangepraat, wordt homo’s islamofobie aangepraat. Dat zorgt ervoor dat beide groepen bang worden gemaakt en elkaar zullen mijden. Zo wordt de brug langs beide kanten opgeblazen, leert niemand elkaar nog kennen en blijft de intolerantie heersen.”
Nada: “Trouwens, over islam gesproken: nergens staat dat homoseksualiteit een zonde is of verboden moet worden. Er werd misschien niet over gesproken, maar dat wil toch niet zeggen dat het niet bestaat? Ik denk dat homofobie ook eerder is ingegeven door cultuur dan door religie. Religie, eender welke, wordt enkel gebruikt als excuus door homofoben. Maar zelfs in Marokko zie ik de mentaliteit stilaan veranderen. De weg is nog lang, maar het gaat de goede kant uit.”
Gunther: “Wist je trouwens dat één van de eerste transgenderoperaties ter wereld in Casablanca werd uitgevoerd, meer dan veertig jaar geleden?”
Nada: “Grootsteden zijn in het algemeen progressiever. In steden als Marrakesh en Rabat zie je het allemaal: homo’s, lesbiennes, transgenders, … In de dorpjes zijn ze eerder traditioneel, en houden ze er bijvoorbeeld achterhaalde ideeën over homoseksualiteit op na.”
Gunther: “Hetzelfde geldt in België en Nederland. Het is makkelijker om homo te zijn in Antwerpen of Amsterdam, dan in één of ander polderdorpje. De gemeenschappen zijn er veel kleiner en de bevolking is er gemiddeld ook ouder.”
Moslims beheersen niet enkel de media, maar ook de politiek wanneer het over LHBT-rechten gaat.
Gunther: “Dat is in België niet anders. Ik vind die politieke discussies rond homoseksualiteit en islam enorm wringen. Homo’s worden te snel door politici gebruikt in functie van een anti-islam- of anti-immigratiediscours. Het komt de politiek goed uit dat ze een extra groepje hebben om te beschermen tegen invloeden van buitenaf. Links heeft zijn knuffelallochtoon. Wel, rechts heeft zijn knuffelhomo.”
Is er dan echt geen probleem?
Gunther: “Kijk. Ik ga het daglicht niet ontkennen: er is in de maatschappij nog altijd een groep – die bestaat uit moslimjongeren, maar even goed uit voetbalhooligans – die het moeilijk heeft met LHBT-ers. En er zijn LHBT-ers die te maken krijgen met een of andere vorm van geweld. Dat is zeker jammer. Maar ik leef daarom zeker niet in een permanente staat van angst, integendeel. Ik doe mijn boodschappen in de Turkse en Marokkaanse buurten van Antwerpen, ook samen met mijn vriend, en krijg er zelfs regelmatig thee aangeboden. (lacht) Ook in Nederland (Gunther heeft een tijdje in Rotterdam gewerkt, red.) heb ik me nooit onveilig gevoeld.”
Nada: “Het is belangrijk om positief te blijven en met een open geest met elkaar om te blijven gaan. Vooroordelen, zowel over moslims als over LHBT-ers, dreigen ons uit elkaar te drijven, terwijl we zoveel meer gemeen hebben.”
Gunther: “Je mag en moet erkennen dat gay zijn een gevoelig thema is binnen bepaalde gemeenschappen, maar nu gaan we al te vaak de confrontatie uit de weg. Je hoeft moslimjongeren noch LHBT’s te hard te beschermen of hen tegen elkaar uitspelen. Zo hou je het idee dat homo’s en moslims niet door één deur kunnen, alleen maar in stand. Maar jammer genoeg komen conflict en polarisatie sommige partijen beter uit, dan een harmonieuze samenleving.”
Tijd voor wat positiviteit, dus?
Gunther: “En hoe. We horen zo vaak negatieve verhalen: gaybashing, percentages van mensen die tegen LHBT’s zijn, hoe moeilijk een coming-out is, … Hoewel die dingen belangrijk zijn om te weten, vind ik dat de tijd rijp is om ook te focussen op positieve verhalen, zoals dat van mijn vriend en mij, om jonge, zoekende holebi’s ook positieve perspectieven te geven. Het is als LHBT-ers echt wel mogelijk om net als elk ander deel uit te maken van deze maatschappij, met al haar verschillen en spanningen. Onlangs zei onze Mister Gay Belgium dat België niet ‘hét land van melk en honing’ is voor LHBT-ers. Klopt, maar we zitten er verdomd dichtbij, hoor.”
Nada: “Ons verhaal toont aan dat het niet altijd fout loopt wanneer islam en homoseksualiteit elkaars pad kruisen. Gunther was vrijwel meteen deel van de familie en Yassine is dat altijd gebleven. Gunther kwam als Vlaamse, blanke jongen opeens terecht in een hele Marokkaanse familie, mannen én vrouwen, maar door zich open te stellen voor ons, terwijl wij hetzelfde deden voor hem, heeft ons tot één hechte groep gemaakt.”
Dit interview verscheen eerder op Stamp Media.
Auteurs: Anouk Torbeyns en Ange-Vanessa Nsanzineza
Foto’s van Gunther: Mustafa Körükçü
One thought on ““Terwijl moslimjongeren homofobie wordt aangepraat, wordt homo’s islamofobie aangepraat””