Homomeester

Ik liep door de regen naar school. De herfst had pas net zijn intrede gedaan en de lucht was grijs. Meester Erwin stond bij de ingang van het klaslokaal te wachten. Dat deed hij normaal nooit. Het was geen gewone dag, dat voelden we meteen.

De meester begon klokslag half 9 zijn les door hard in zijn handen te klappen. Het leek een enigszins wanhopige poging om de klas stil te krijgen. Vandaag lukte dat. Hij vroeg ons in een kring te gaan zitten. Waren we daar niet wat te oud voor, een kring? We zaten tenslotte al in groep 4. De meester wilde het deze dag anders.

Meester Erwin keek de kring rond, waarna hij met een krijtje het woord “religie” op het bord kalkte. Maar iedereen voelde dat het kringgesprek daar niet over zou gaan. Mijn ouders besloten al vroeg dat ik les zou krijgen op een gemengde school. Ik zat in een bijzondere klas met kinderen uit alle windstreken. Dat maakte dit soort gesprekken speciaal. We leerden van elkaar, respecteerden elkaar.

De zon was gaan schijnen en het was tijd om buiten te spelen. De jongens gingen voetballen, de meisjes touwtjespringen. Ik deed beide half mee. De jongens kregen ruzie om een handsbal, een scheldpartij volgde. “Homo!”, zei er een. Meester Erwin zei daar niets van.

Na de pauze namen we weer plaats in de kring. De meester had een andere blik in zijn ogen dan voor de pauze. “Wat is liefde?”, vroeg meester Erwin. De groep hield zich stil. Niet omdat we het niet wisten, wel omdat we een lichte trilling in zijn stem hoorden. Mijn meester wilde ons wat vertellen, maar de woorden konden zijn mond niet ontglippen. Hij nam een grote slok uit zijn koffiemok. Ik zag mijn meester mens zijn, zoals ik dat nooit eerder had gezien.

Meester Erwin bracht de mok sneller naar de grond dan hem had opgepakt. De woorden ontglipten zijn mond. De klas bleef nog altijd stil, maar de spanning verdampte. Sommige kinderen schrokken. Anderen wisten niet wat het betekende. Onze meester homo, wie had dat gedacht.

Ik liep door de regen terug naar huis. Het was geen gewone dag geweest.

Pepijn schrijft iedere zaterdag een column voor de Gaykrant. Lees hier zijn column van vorige week: Mijn verhaal.

•••

Adverteren op Gaykrant en daarmee onafhankelijke journalistiek met een regenboograndje mogelijk maken?

Klik hier voor meer informatie!

 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.