Weet je nog, toen je de spanning in je onderbuik voelde op pakjesavond? Wanneer was de laatste keer dat je dat voelde? Of kan je dat je niet meer herinneren?
Kinderen voelen die Sinterklaasspanning bijna iedere dag. De spanning dat er iets staat te gebeuren waar je enorm veel zin in hebt. Maar vlak voor de pubertijd verandert spanning in een negatieve, donkere gedachte. Die zich meester van je kan maken tijdens een belangrijke presentatie of een sollicitatiegesprek. Zonde, want juist Sinterklaasspanning kan leiden tot verwondering.
Daarom ging ik opzoek naar iemand die deze positieve spanning wél dagelijks voelt. Een ervaringsdeskundige. Ik belde mijn kleine neefje en vroeg hem waar hij die dag heel blij van was geworden. Zijn moeder zou die avond zijn lievelingseten maken. Dat maakte hem blij. Oh, en dat Sinterklaas deze week aan zou komen in Nederland. Mamma was door Piet al op de hoogte gebracht dat hij zondag zijn schoen zou mogen zetten. Ik vroeg of hij dacht dat Sinterklaas ook wat voor mij had meegenomen. Daar twijfelde hij aan. “Jij bent misschien een beetje te oud.”
Die laatste zin hield mij diezelfde nacht wakker. Mijn neefje sloeg de spijker op zijn kop. Misschien ben ik wel te oud om die positieve spanning te voelen en word je als volwassene vaker meegesleurd in negatieve gedachten. Zo leek uit de kast komen een enorme stap. Lang durfde ik de confrontatie niet aan. Ik voelde me gelukkiger dan ooit tevoren toen het moment daar was. De negatieve spanning bleek ongegrond.
Mijn neefje belde de volgende dag terug. Hij vroeg waar ik die dag heel blij van was geworden. Maar nog voor ik antwoord kon geven gilde hij schel: “Sinterklaas is jou niet vergeten!”
Pepijn schrijft iedere zaterdag een column voor de Gaykrant. Lees hier zijn column van vorige week: een ode aan vriendschap.
•••
Adverteren op Gaykrant en daarmee onafhankelijke journalistiek met een regenboograndje mogelijk maken?
Klik hier voor meer informatie!
